KARANLIKTA SAKLI

~4. BÖLÜM~

    Yorum ve oy vermeyi unutmayalım lütfen.
(Keyifli Okumalar...)

     Daha sonrası karanlık...

     Gözlerimi açtığımda yine göz göze geldik. Korkudan yattığım yere daha da sinmiştim. Sanki ondan kaçabilecekmişim gibi geri geri gitmeyi denedim. Denedim diyorum çünkü bileğimdeki kelepçeden aldığım elektrik yüzünden kıpırdayacak halim yoktu.

      Sadece bakıyordu çok ürkütücüydü. Onun soğuk bakışlarından daha da korkmaya başlamıştım. Ne yapmalıydım ne düşünmeliydim bilmiyorum. En son çalıştığım yere lanet etmeye başladım. Orada işe başlamasaydım bunlar başıma gelmeyecekti. Geçmişi değiştirme imkanım yoktu ama keşke olsaydı diyorum.

    Sesizlik uzadı. En sonunda konuşmaya karar verdi. Yanıma gelmeye başladı.

  "Artık uyandığına göre burada kalma işini konuşabiliriz. Burada kalmak zorunda olduğun belli. Burada kaldığın sürece benim kurallarım geçerli olacak."

  "N-Nasıl yani?" Ah lanet olsun! Korkudan kekeliyordum. İki kelimeyi bir araya zor getirmiştim.

  "Anlamamana şaşırmadım. Burda tam bir gerizekalı olduğun belli. Tane tane anlatacağım. Kulaklarını iyice aç. Beynini demek isterdim ama onun olduğundan şüpheliyim. Burada kalmaya mecbursun bir yere gidemiyorsun değil mi?"

  "Evet." Bir gerizekalı olmadığım kalmıştı. Mecbur olmasam sanki sana katlanırdım. Çok bilmiş ukala. Ben kendi içimden konuşurken o;
  "Sana diyorum." diye bağırdı. Ah lanet olsun ben yine neyi kaçırmıştım.

  "Şey... ne demiştin?"

  "Diyorum ki burada benim kurallarımla yaşayacaksın. Bir nevi hizmetçim olacaksın. Benden izinsiz hiçbir şey yapmak yok. Senin efendin olacağım sende benim kölem."

  "Saçmalık bu. Ne dediğinin farkında mısın? Neden ben köle oluyorum? İşte evi paylaşarak yaşayabiliriz."

  Gülerek ama ürkütücü bir şekilde

  "Ama buraya benim evime  mecbur olan sensin. Ben ne diyorsam o. Yoksa kendini kapı önünde bulursun. Sabrımı sınama. Senin için iyi olmaz."

  Sona doğru sesi daha da sertleşmişti. Benim konuşmamı bile beklemeden odadan çıktı.

  Şok olmuştum. Bu davranışının tek bir açıklaması vardı. Benim cevabımın önemi yoktu. Herşey onun dediği gibi olacaktı. Olmak zorundaydı. Benim buradaki zorunluluğumu kendi çıkarları için kullanacaktı.

   Karnımın gurultusuyla düşüncelerimden sıyrılıp aşağı indim. Ortalıkta görünmüyordu. Acaba nerede olabilir. İsmini bile bilmiyorum. Şimdi nasıl sesleneceğim. Malum ondan habersiz birşey yapamıyorum. Neyse gelince sorarım bay ukalânın ismini.

   Daha adını bile bilmediğim bir adam karşıma çıkıp beni kölesi yapmıştı. Saçmalık bu. 
   Mutfağa gittim ve  kendime birşeyler hazırladım. Televizyonu açıp fantastik bir film buldum. Yemeğimi yemeye başladım.
   Ben yemeğime devam ederken salona geldi. Koltuğa oturdu ve filmi izlemeye başladı.
   Ben nasıl davranmam gerektiğini bilmediğimden hareketsiz oturmaya devam ettim. En sonunda konuşmaya başladı.

    "Benim adım Aral. Yemeğimi her zaman dışarda yerim. Evde yemek yemeyi sevmem. Kendini doyuracak kadar yemek yap. Evde her iş sana bakar. Yani bir hizmetçi gibi olacaksın. Ben evin sahibi olduğum için ne istersem o olacak. Bir hizmetçinin görevlerini biliyorsun değil mi?"

   "Evet biliyorum."

   "Güzel. Ayriyeten beni rahat ettirmen de gerekecek anlaşıldı mı?

   "Nasıl rahat ettireceğim? Anlamadım."

   "Ben sana daha detaylı anlatırım zamanı gelince. Ne izliyorsun?"

   "Fantastik bir film. Alacakaranlık. İzlemiş miydin hiç?"

   "Hımmm. Vampir ve kurt adamlar mı?"

   "Evet. Güzel filmdir. Ben çok seviyorum bu filmi. Ahh en çokta Jacob'ı beğeniyorum. Hem yakışıklı hem karizmatik. Hele de kurda dönüşümü yok mu? Bir harika."

   Ben kendimi kapatırmış anlatırken  Aral'a bakma şanssızlığında bulundum. Gözleri koyulaşmış ve çok sinirlenmiş bir şekilde bana bakıyordu. İyi de ne dedim de sinirlendi ki şimdi. Biraz geriye doğru gidip.

  "Bir şey mi oldu? Sinirlenmiş gibi duruyorsun."

  "Sen kurt adamdan hoşlandığını mı söyledin?"
 
  "Ee-evet de şey ne oldu ki?"

  "Benim yanımda hiç kimseden hoşlanamazsın hele ki bir kurt adamdan."

   Kendimi tutamayarak gülmeye başladım. Ne saçmalıyor bu Allah aşkına. Ona ne ki kime hayranlık duyacağımdan. Ben gülmeye devam ederken bir anda saçımın çekilmesiyle küçük bir çığlık attım. Aral beni iyice kendine yaklaştırdı...

ARAL

O gülmeye başlayınca sinirle saçından tuttum ve kendime yaklaştırarak...