Fake || Chanmin

on bir

Merhaba, Placebo'da yaptığım duyuruyu burada da yapmak istiyorum. Oy ve yorum sayısının okunma sayısına göre gerçekten düşük olması beni rahatsız ediyor, yazma hevesimi kaçırıyor çünkü emeğimin karşılığını alamadığımı hissediyorum. Eğer Fake'in oy ve yorumu hak etmeyen bir fic olduğunu düşünüyorsanız bu bölüme kadar neden geldiniz? Belki yorum yapmamanıza çok karışamam ancak oy vermek de çok zor bir şey değil, alt tarafı yıldıza basacaksınız. Hayalet okuyucu olmak size de bir fayda sağlamaz bana da bu yüzden en azından oy vermeyi ihmal etmeyin lütfen.
-----------

"Ben de senden hoşlanıyorum Kim Seungmin."

Karşılıklı yapılan, sonunda gün yüzüne çıkabilen itiraflar iki gencin de kalbinin hızla atıp sevgiyle dolmasına neden olmuştu. Seungmin elini yatağa koyarak destek alırken yanındaki Chan'ın yüzüne doğru eğildi yavaşça.

Büyük olan ne istediğini anında anlamış, belli bir heyecanla küçüğünün dudaklarına bastırmıştı dudaklarını. İlk hareket eden Seungmin oldu. Chan'ın alt dudağını kavrayıp uzun bir süredir bunu bekliyormuşcasına öperken Chan durumun gerçekliğini zorlukla kavrıyordu.

Hiçbir karşılık alamadığı için geri çekildi küçük olan, titreyen göz bebekleriyle baktı diğerine. "Sorun ne?"

Chan tutulan dili yüzünden konuşmakta zorluk yaşarken yutkundu, Seungmin'i kendine çekip sıkıca sarıldı. Doya doya kokusunu içine çektiği saçlara doğru fısıldadı. "Sen gerçekten çok uzun zamandır benim için ulaşılamaz bir hayal gibisin, şimdi bu anı yaşıyor olmak... Buna inanamıyorum."

Yüzünde büyük bir gülümseme oluştu, içinden kendi aptallığına kızdı mor saçlı genç. Nasıl olmuştu da onu böylesine seven bu adamın hislerini fark edememişti?

"Bana da inanılmaz geliyor. Eskiden biri bana senden böyle deli gibi hoşlanacağımı söylese dikkate almaya bile tenezzül etmezdim ama şimdi bu haldeyiz işte."

Chan cevap vermeden kollarının arasındaki bedeni yatağa bırakıp dirseklerinden destek alarak üzerine uzandı, az önce şaşkınlıktan karşılık veremediği dudakları büyük bir iştahla esir aldı.

Seungmin kollarını Chan'ın boynuna doladı, dudaklarının arasında kayan dolgun dudakları memnuniyetle kabul etti.

Nefessiz kalana dek süren öpüşmeleri Seungmin'in geri çekilmesiyle kesildi, alnını küçüğünün alnına yaslayıp gülümsedi Bang Chan.

Ertesi gün, büyüğünün kolları arasında gözlerini açan Seungmin her zamankinden mutlu bir ifadeyle doğruldu, çalmasına az kalan alarmı kapatıp dudaklarını Chan'ın dudaklarına sürttü ve kelebek öpücükler bıraktı. Uykusunun hafifliği nedeniyle uyanmakta zorluk çekmedi büyük olan, gözlerini açmadan dudağına baskı yapan pembeliklere karşılık verdi.

Yumuşak bir öpücüğün ardından gülümseyerek "Günaydın!" dedi Seungmin.

Gözlerini açtı, uyku mahmuru bir ifadeyle gülümsedi Chan da. "Günaydın sevgilim." Ve ikinci kelime yüzünden gülümsemesi şapşal bir sırıtışa döndü.

"Sevglim mi? Sevgilim, sevgilim..." Seungmin alışması zormuş gibi aynı kelimeyi tekrarlarken küçük bir kahkaha atarak onunla beraber söyledi Chan. "Sevgilim."

"Bu kelime ilk kez kulağıma bu kadar hoş geliyor." Mor saçlı gencin mırıldanmasına karşılık başını sallayarak onayladı, dayanamayıp gülüşünden bir öpücük daha çaldı büyük olan.