Fake || Chanmin

on iki

Yorum yapmıyorsunuz yazma hevesim kaçıyo

  "İlk günden beni böyle yalnız mı bırakacaktı yani?" Seungmin karşılaştığı stajyere selam verip şirketten çıkarken kendi kendine mırıldandı. Üyeler çoktan çıkmıştı ancak o yayımlayacağı yeni cover için şirkette kalıp fazladan pratik yapmayı tercih ettiği için yurda yalnız dönüyordu şimdi. Bu süre boyunca Chan'dan bir arama ya da en azından bir mesaj beklerdi -itiraf etmeliydi ki bu yüzden bir gözü sürekli telefondaydı- yine de sevgilisinin hiçbir şey yapmaması üzülmesine neden olmuştu.

"Odun herif işte." demesinden saniyeler sonra çalan telefona karşın yanaklarını şişirdi, ekranda yazan ismi görmesiyle kaşlarını çatıp içine çektiği havayı serbest bıraktı. Açmadan önce biraz bekledi. "Efendim?"

"Neredesin güzelim?" Chan'ın aşık olduğu sesi kulaklarını doldurduğunda gardını düşürecek gibi olsa da kaşlarını çatmaya devam etti. Huysuz bir sesle cevap verdi.

"Yurda gidiyorum."

"O ses tonu ne öyle, küçük? Neye kızdın?"

"Bir düşün bakalım neye kızmış olabilirim?"

"Jeongin seninle dalga geçmiş olabilir, Hyunjin kıyafetlerini çalmış olabilir, Minho banyodan çıkıp ıslak bir şekilde yatağına oturmuş olabi-"

Ciddi ciddi sebep sayan sevgilisine göremese de göz devirip sözünü kesti Seungmin. "Sana kızdım be adam sana! Şirkette tüm gün çok ciddiydin, bana doğru düzgün bakmadın bile. Sonra diğerleriyle çıktın, beni yalnız bıraktın."

Telefonun karşısından gelen gülüş sesiyle olduğu yerde durup bir ayağını yere vurdu. "Gülme, odun!"

"Şu an karşında olup yüz ifadelerini izlemeyi çok isterdim. Kızdığında ne kadar seksi olduğunun farkında mısın?"

Aniden gelen itiraf yüzünden utandığını hissetti küçük olan. "Sensin seksi, sus."

Zar zor bastırdığı gülüşünün ardından "Şirketten çok uzaklaşmadın değil mi? Ciddi soruyorum, neredesin?" diye sordu Chan.

Mor saçlı genç etrafına kısa bir bakış attı. "Şirketin sağındaki sokakta, şu hep siyah erişte sipariş ettiğimiz restoranın önündeyim."

"O zaman oradan ayrılma bebeğim, birazdan yanında olurum."

"Ne? Geliyor musun?" Bakışları bu sefer Chan'ı ararcasına büyük bir heyecanla dolaştı etrafta.

"Hhmm. Kapatıyorum şimdi, görüşürüz sevgilim."

"Görüşürüz." dedi Seungmin farkında olmadan gülümseyerek.

Dakikalar sonra beklediği boş kaldırımın önünde siyah Jaguar F-type durduğunda yerinde sallanmayı bırakıp yolcu koltuğunun kapısını açtı. Kemerini takmadan önce kendisine uzanan sevgilisinin dudaklarını kabul edip küçük bir selamlaşma öpücüğü verdi ona.
(Araba markaları hakkında zerre bir bilgim yok. Bunun da nasıl bir şey olduğunu bilmiyorum sadece görünüşü hoş geldiği için yazdım.)

Geri çekilip kemerini takarken az önceki tavrına geri dönmüş, kollarını göğsünde kavuşturmuştu. "Neden bir mesaj bile atmadın? Hiç merak etmedin mi beni?"

"Güzelim şirkette başına en fazla ne gelebilirdi ki?"

Verecek bir cevabı olmadığı için dudaklarını büzüp "Çok gıcıksın." dedi Seungmin.

Küçüğüne gülerek yandan bir bakış attı, ardından gözlerini tekrar yola çevirdi Chan. Ehliyetini alalı yaklaşık dört-beş ay oluyordu. "Jisung aramızı onun yaptığını söyleyip kendine zorla et ısmarlattı, onunla uğraşıyordum."