Fake || Chanmin

yirmi (Final)

Şirkete gitmek için hazırlanan Seungmin giymek istediği kıyafeti bir türlü bulamayınca odasından çıkıp salona geldi. "Felix yavru köpek baskılı tişörtümü sen mi aldın yine?"

Changbin, gülerek Felix ile konuşurken sesin geldiği yöne doğru kaydı bakışları, yarı çıplak gencin vücudundaki izleri görmesiyle "Öpmemiş sömürmüş resmen amına koyayım." dedi.

Felix buna kahkaha attıktan sonra sorusunu "Bende değil, kirli sepetindedir muhtemelen." diye cevapladı. Yanlarında oturan Chan'a sırıtarak baktı, ardından tekrar arkadaşına döndü. "Birilerinin günü fazlasıyla ateşli geçmiş sanırım."

Bu konu hakkında ilk yorum yapan Felix'ti bu yüzden Chan, Seungmin utanabileceği için konuşmaya dahil olacaktı ki bu sefer de salona giren Minho söylendi.

"Bir de bize sor... Önceden haber verin de evden çıkalım bari."

"Şu konuyu kapatır mısınız artık?"

Chan bıkkın bir şekilde konuştuğunda Felix onu hiç takmadan Seungmin'e göz kırptı. "Nasıldı?"

"Lix!"

"İnan ki bunu hiç ama hiç merak etmiyorum." Büyük olanın uyarıcı ses tonundan sonra yüzünü buruşturan Changbin salondan çıkmak için ayaklanmıştı ki küçüğünün söylediği şey onu durdurdu.

"I heard from a friend of a friend, that dick was a ten out of the ten." Sırıtarak konuştu ve neredeyse koşar adımlarla odasının yolunu tuttu mor saçlı genç.

Chan arkasından şaşkın bir şekilde bakıyor, Felix kahkaha atıyor, Changbin ve Minho'nun da iğrendiği yüz ifadelerinden belli oluyordu.

Bundan yaklaşık kırk beş dakika sonra şirketteydiler ve Seungmin'in gülen yüzü şimdi stresli bir ifadeye bürünmüştü. Aralarında mesafe bıraktıkları kapıya çaresiz bakışlar atan sevgilisini rahatlatmak için kendi elinin arasındaki yerini almış elin üzerine küçük bir öpücük bıraktı, "Bu kadar gerilmene gerek yok, bana güvenmen yeterli güzelim." diye mırıldandı.

Evet, tam olarak ilişkilerinin sadece bir şirket oyunu olmaktan çıktığını başkana açıklayacakları o dakikalardaydılar ve olumsuz bir tepki alma korkusu Seungmin'in içini yiyip bitiriyordu. "Ya ayrılmamızı söylerse? Ya aramıza yasak koyarsa? Ya ceza verip birimizi gruptan uzaklaştırırsa Chan?!"

Sonlara doğru iyice umutsuz çıkan sesiyle neredeyse ağlayacakmış gibi bir tavır takındığında küçüğünü kolları arasına çekti, saçlarını küçük dokunuşlarla yavaşça okşamaya başladı büyük olan. "Bunlar bizi ayırmaya yetmez. Senden öyle kolay kolay vazgeçmem, özellikle de daha yeni barışmışken."

Seungmin ne zaman başını sevgilisinin boynuna gömse oraya saklanmış, dışarıdaki tüm etkenler ondan uzaklaşmış gibi güvende hissediyordu bu yüzden yine aynısını yaptı, boğuk bir sesle konuştu. "Yine de korkuyorum."

"Ben yanında olduğum sürece hiçbir şeyden korkmana gerek yok. Sonuç ne olursa olsun senden bir adım bile uzaklaşmayacağım."

Sevgilisinin verdiği güveni iliklerine kadar hissettiren sesine karşın onaylarcasına başını salladı Seungmin, artık sakin olmalıydı.

Çaldıkları kapının ardından duyulan "Gir." komutuyla içerideki yerlerini aldılar.

"Ben de tam sizi çağıracaktım. Ayrılık haberinizi yayınlamayı düşündüğümü zaten Bang Chan'a söylemiştim, eminim sana iletmiştir Seungmin."

"Evet efendim, iletti."

"Öyleyse, haberi yayın yayınlayacağız."

Masanın altından tuttuğu elden güç alarak söze girdi Chan. "Aslında size söylemek istediğimiz bir şey var Pd-nim."