#unicode
Roseanne's POV
ထပ်ပြီး ကျွန်မ အိမ်မက်တွေမက်နေပြန်ပြီ
အခု ဆောင်းဦးရာသီမှာ ကျွန်မက Lisaရဲ့ အိမ်ကိုဆရာက်နေတယ်
Lisaနဲ့ အတူရှိပြီး စကားပြောရတာ အရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းတယ် ..... ကျွန်မ ဘဝမှာ တစ်ခါမှ အခုလိုမပျော်ခဲ့ဖူးဘူး....Lisaနဲ့ မတွေ့ခင်ထိလေ ကျွန်မ စိတ်လိုလက်ရပျော်ခဲ့တဲ့နေ့ မရှိသလောက်ဘဲ
"ပြပါအုံး... "
"ဒါက အဆောက်အဦး ဒီဇိုင်းလေးပါ နင်ကြည့်ချင်မယ် မထင်ဘူး Lisa. ..."
ကျွန်မက ပြောတော့ Lisaက ရယ်ပြီး ကျွန်မ ခွက်ထဲကို ဝီစကီဖြည့်ပေးလိုက်သည်
"Oh ကြည့်ချင်တာပေါ့ နင့်လက်ရာလေး ငါအရမ်းကြည့်ချင်နေတာ ပြီးတော့ တံတားတို့ဘာတို့အသစ်အဆန်းတွေလည်း လုပ်ကြည့်ချင်တယ် "
"အာ နင်ကတော့ မြှောက်နေပြန်ပါပြီ "
"မြှောက်ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူးနော် "
ကျွန်မရဲ့ နှာခေါင်းလေးကို Lisaဆွဲညှစ်ပြီး ရယ်လိုက်သည်
"ဗိသုကာလက်ရာတွေအကြောင်း နင်ပြောပြတာကို ထိုင်ကြည့်ရတာ ငါအရမ်းသဘောကျတယ်.. အဲ့လိုအချိန်ဆို နင့်မျက်လုံးကအရောင်တွေတောက်လာပြီး အပြုံးတွေကလည်း အသက်ဝင်လို့ .... ငါ့မှာ နင် အဲ့လိုတွေ ဖန်တီးနိုင်ပါလားဆိုပြီး အံ့တွေသြလို့.... "
"အယ် နင်ကလည်း လူ့အသက်တွေကို ကယ်နိုင်ခဲ့တာဘဲ..."
Lisaက ဆရာဝန်ဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်ထက် ကျွန်မရဲ့ အလုပ်ကို ပိုသဘောကျနေလေရဲ့
"ကရအောင် . .. "
Lisa ကျွန်မကို ဆွဲထူပြီး ကျွန်မရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပခုံးပေါ် တင်ခိုင်းတယ်
ပြီးတော့.... တစ်နှစ်သုံး ရေရွတ်ပြီး ကျွန်မရဲ့ ခါးကိုဖက်ကာ ကနေလေရဲ့
"နင် ကတာလည်းတော်လိုက်တာ "
"အင်းဆို နင်နဲ့အတူရှိတဲ့အချိန်တွေမှာဆို ငါမလုပ်နိုင်တာ ဘာမှမရှိသလောက်ဘဲ Lisa "
"ဘာလို့လည်းဆိုတော့ ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ပါရမီဖြည့်ဖက်မို့လို့လေ "
