#UNICODE
Roseanne's POV
ဆရာဝန်က အာရုံကြောဌာနကို သွားဖို့ ပြောသောကြောင့် ကျွန်မတို့လည်း လှေကားကနေတစ်ဆင့် အာရုံကြောဌာနသို့ သွားလိုက်သည်
Jackကတော့ တစ်လမ်းလုံး ဘာမှမပြောဘဲ တိတ်ဆိတ်နေတယ်
လည်ပင်းက အနီရောင်အကွက်လေးကို မြင်ကတည်းက Jack တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တာလေ
"ရှင် ဘာတွေတွေးနေတာလည်း ပြောပါအုံး ဒီဟာက Hickey မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိတယ်မဟုတ်လား "
"ကိုယ် သိထားသမျှကတော့ ဒီ Hickey က ကိုယ်ပေးတာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာဘဲ "
Jackရဲ့ စကားကြောင့် ကျွန်မ တိတ်တိတ်လေးညည်းညူမိသည်
မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ အိမ်မက်ထဲက Lisaပေးတဲ့ Hickey က လက်တွေ့ဘဝထိ ပါလာစရာမလိုဘူးလေ ဟုတ်တယ်မလား
"မနေ့ညကရော ဒီနေ့ရော ကျွန်မနဲ့ ရှင်အတူရှိနေတာဘဲလေ မဟုတ်ဘူးလား လည်ပင်းမှာ အနီကွက်ရှိနေခဲ့ရင် ရှင်သတိထားမိရမှာပေါ့.... အခုက လဲကျတုံးက ကျောက်ခဲဘာညာနဲ့ ရိုက်မိလို့ ဒဏ်ဖြစ်တာနေမှာ "
Jackကို ကျွန်မ ဖြေရှင်းချက်ပေးနေရင်း ခြေချော်ပြီး လှေကားပေါ်က ပြုတ်ကျမလိုဖြစ်သွားတယ်
Jackက ချက်ချင်းဘဲ ကျွန်မကို လှမ်းဆွဲလိုက်တယ်
သူ စိတ်ဆိုးနေတာတောင်မှ ကျွန်မကို ဂရုစိုက် ကာကွယ်ပေးနေတုံးဘဲ
ဒီပုံစံကို ကျွန်မရဲ့ အဖေက မြင်ခဲ့တာနေမှာ
မှတ်မိပါသေးတယ် အဖေပြောခဲ့တဲ့စကားကို
အဲ့အချိန်တုန်းက ကျွန်မ ကောလိပ်ကျောင်းသူ အသက် ၂၀အရွယ်ရှိပါသေးတယ်
ကျွန်မ ကောလိပ်က ပြန်လာတော့ ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ဘက်က ဘတ်စ်ကတ်ဘော ဆော့နေတဲ့ Jack တို့ကို အဖေက ရပ်ကြည့်နေခဲ့တယ်လေ
"Roseanne သမီး.... Jackကို လက်ထပ်ပါ သူက သမီးဘဝကို လုံခြုံအောင် ကာကွယ်ပေးနိုင်တယ် "
အဲ့ဒီတုန်းကတော့ အဖေက ကျန်းမာရေး သိပ်မကောင်းလို့ အဖေ့ကို စိတ်မညစ်စေချင်လို့ ခေါင်းညိတ်ခဲ့ရုံသာ
