Aşk Ateşi | SehYam

22. -Final-

Son kez oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, şimdiden teşekkürler ❤️

---

Ertesi sabah Seher kollarım arasında uyurken uyanmıştım.. Uyandırmamaya çalışarak yataktan kalktım. Önce beşikte yatan Kuzey'e baktım, hâlâ uyuyordu. Dün gece onun uyuması için çok çaba göstermem gerekmişti, o süre içinde Seher hiç uyanmamıştı, çok yorulmuş olmalıydı..

Mutfağa gidip kahvaltı hazırlamaya başladım, annemin masaya not bıraktığını fark ettim. Bizi yalnız bırakmak istiyordu aklınca, ama minnettar kalmıştım.

Kuzey daha annesinin karnındayken mucizeler yaratmaya başlamıştı, annemle Seher'in arasını çok iyi yaparak annemin daha iyi bir insan olmasını sağlamıştı, ki bundan çok memnundum.. Seher ile ilk tanıştığım zamanlar annemin ona olan öfkesini gördüğümde, bana aralarının böyle mükemmel olduğunu söyleselerdi güler geçerdim herhalde..

Ben düşünceler içinde kahvaltı hazırlıyorken, Seher Kuzey'in elinden tutarak yanıma geldi..

Seher: Günaydın canım.

"Günaydın.. Ben de size kahvaltı hazırlıyordum.."

Seher: Her şeyi hazırlamışsın, neden beni uyandırmadın ki ? Birlikte hazırlardık..

"Bugün karıma ve oğluma ben kahvaltı hazırlamak istedim.."

Seher: Kulağa çok garip geldi..

"Karım demem mi ? Ben de alışmaya çalışacağım"

Seher: Umarım bu karıcığım kocacığım konuşması uzun sürmez çünkü ben çok acıktım.."

Seher'in söylediğine gülümsedim ve hazırladıklarımı sofraya koyup ona katıldım. Bir yandan Kuzey'e mamasını yediriyordu, alışmışlardı, Seher Kuzey'e alışmıştı, Kuzey de Seher'e..

"Oo.. Kıskanıyorum ama.."

Seher: Abartma canım.. Alışıyoruz işte birbirimize..

"Alıştınız bile.. Baksana Kuzey'in keyfine"

Seher: Alıştık değil mi ? Kuzey, alıştın değil mi annene ?

"anne.." 

Seher: Doğru duydum değil mi Yaman ? Anne dedi..

"Evet, doğru duydun canım"

Seher: Anne olduğumu şimdi hissettim..

5 yıl sonra

Kuzey evin içinde koşarak bağırıyordu..

Kuzey: Anneee ! Hadi ama geç kalacağız..

Yaman: Ne oldu oğlum ? Niye bağırıyorsun ? 

Kuzey: Annem hâlâ hazırlanamadı baba.. Ben bebeği sevmek istiyorum..

Yaman: Tamam oğlum, gideceğiz, seversin.. Ama anneni acele ettirme, rahat hazırlansın..

Onlar konuşurken ben de işimi bitirmiş yanlarına gelmiştim..

Kuzey: Hele şükür anne.. Bir an hiç gelmeyeceksin zannetmiştim..

"Geldim işte anneciğim.. Hazırım ben, gidebiliriz"

Yaman: Durduramıyorum, çok merak ediyor bebeği..

"Ben de merak ediyorum aslında, çaktırma.. Hediyeyi aldın mı ?"