နူးညံ့စွာပျော်ဝင်သော

9

နိုးလာချိန် သူကိုပွေ့ပိုက်အိပ်နေတဲ့ လူကြီးကိုမော့ကြည့်နေမိတာအကြာကြီး။ အိပ်ပျော်လုပျော်ခင် နမ်းခံရတဲ့အနမ်းလေးတွေကြောင့် ရင်ခုန်လွန်းလို့အသက်တောင်ရဲရဲမရှုရဲဘူး။ တွေးနေမိတာက ချစ်လို့ရောဟုတ်ရဲ့လား ။ အိမ်ထောင်ဖက် ဆက်ဆံရေးသက်သက်လား။ လောဘကြီးချင်လိုက်တာ။တကယ်ချစ်လို့ဆိုတာကိုလိုချင်လိုက်တာ။ သူလည်းနားလည်သင့်သလောက်နားလည်တယ်။ သူတို့ဘယ်အချိန်ထိ ခွဲနေလို့ရနိုင်ပါ့မလား။ ပါတ်သက်မှုက ညီအကို သူငယ်ချင်းမှမဟုတ်တာ။ သို့ပေမဲ့ ချစ်လို့ ပျော်ဝင်စီးမျှောတာကိုပဲလိုချင်မိတာ။

အိပ်ယာထချိန်ရောက်ပီမို့ ခါးပေါ်ရောက်နေတဲ့ လူကြီးရဲ့ လက်ကိုဖြေးဖြေးဖယ်ပီး ထရသည်။ ရေချိုးခန်းဝင်အဝတ်လဲပီးတဲ့အထိ လူကြီးမနိူးဘူး။ ဘယ်တော့မှအကြာကြီးမအိပ်တဲ့သူက အချိန်အကြာကြီးအိပ်နေတာမို့။

"ဖျားများနေသလား "

အနားတိုးကပ်နဖူးစမ်းကြည့်လိုက်ချိန်

"ကိုယ်မဖျားပါဘူး "

မျက်လုံးတွေပိတ်ထားလျက်ကနေပဲဆိုသည်။

"အော် ဟို အခါတိုင်း အချိန်အကြာကြီးမအိပ်လို့ပါ "

"အိပ်ရေးပျက်လို့လေ "

"ဗျာ "

"မင်းကိုကိုယ်ထိုင်ကြည့်နေခဲ့တာ "

YU မျက်နှာလေးချက်ချင်းရဲတွတ်သွားရသည်။ ထူပူပီး ဘာပြောရမှန်းပင်မသိတော့။ ထိုအလစ်မှာပဲ YU လက်ကလေးကိုဆွဲပီး ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်စေသည်။ နီးသွားတဲ့ မျက်နှာနှစ်ခု အရည်ကြည်လေးတွေလဲ့နေတဲ့ မျက်ဝန်းလေးက မေးခွန်းများစွာထုပ်နေသည်။ သတိဝင်လာတဲ့ကောင်လေးသည်အခုတော့ရုန်းကန်လာသည်။

"နမ်းတုန်းကတော့ ငြိမ်နေခဲ့တယ်နော် "

နှင်းဆီသွေးဖြန်းပက်ထားတဲ့ ပန်းနုရောင်မျက်နှာလေးကို ဆွဲနိမ့်ရင်း နမ်းမဝတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံစုတ်ပစ်သည်။

"ပြွတ် "

လွတ်ပေးတော့ အလျင်အမြန်ထပီး ပြေးရန်ပြင်တော့သည်

"Morning baby "

အပြေးတပိုင်းထွက်သွားတဲ့ကောင်လေးကို ကြည့်ပီး သူကြည်ကြည်နူးနူးရီမိသည်။