"ပါပါး ဒီတပါတ်ထဲ ကျတော့်ဆီလာမယ်တဲ့ "
ရေချိုးထားစ ခေါင်းကို သဘက်နဲ့ဖွဖွသုပ်ပေးရင်းအသိပေးဖြစ်သည်။
"အွန်းဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ မင်းလည်းမင်းပါပါးကိုလွမ်းနေပီမလား "
"အွန်းလွမ်းတယ် "
"လိုအပ်တာအကုန်လုပ်ပေးနော် အော်ဒါနဲ့ ဆေးရုံကိငလည်းခေါ်သွားရမယ် လူကြီးဆိုတော့ကျန်းမာရေးအတွက်လိုအပ်တာတခါထဲစစ်ပေးရအောင်"
YU ကျေနပ်စွာ ပြုံးမိသည်။ အစကစိုးရိမ်နေခဲ့တာ ပါပါးလာရင်ကြည်ဖြူပါ့မလားဆိုပီး။ စတွေ့ကတည်းက လူကြီးတွေကိုယဥ်ကျေးပြူငှာဆက်ဆံပေမဲ့ မလိုအပ်ပဲစကားမပြောတဲ့သူမလား။
"ဟုတ်"
"မင်းနေခဲ့တဲ့အခန်းမှာ ပဲနေခိုင်းမလား မကောင်းပါဘူး "
"ရပါတယ်အကိုရဲ့ ပါပါးကဇီဇာမကြောင် ပါဘူး "
YU ရှိရာ Lin ZiHong ခေါင်းလှည့်ရင်းပြောလိုက်တာက
"ကိုယ့်ယောက္ခထီးက ဇီဇာမကြောင်ပေမဲ့ ကိုယ်ကဆိုးတယ်လေ "
YU ပါးနှစ်ဖက်လုံးရဲတွတ်သွားသည်။ ကိုယ့်ခင်ပွန်းအကြောင်းကိုယ်သိသူမို့ YU ချက်ခြင်းခေါင်းငြိမ့်သည်။
"အွန်းအောက်ထပ်က ဧည့်သည်ခန်းမှာပဲ ထားမယ်"
"အဟက် "
YU ပါးလေးတွေကိုဆွဲလိမ်ပစ်ပီး
"အဝတ်လဲပေးတော့ ကိုယ်နောက်ကျတော့မယ် "
"အွန်းထုပ်ထားပေးပီ ဒါလေးဝတ် ပြောလို့ပြောတာမဟုတ်ဘူး ကျတော်ယောကျာ်ကတအားချောတာ "
အပြုံးလေးနှင့်ဆိုတဲ့စကားကအသဲယားစဖွယ်
"မင်းကိုမမှီပါဘူးကွာ မင်းပြင်ဆင်ပီး အပြင်များထွက်ရင်မင်းသားရှုံး ကိုယ်မှာအူတိုလိုက်ရတာ ကောင်မလေးတွေများမင်းကိုငမ်းနေရင် ဒီမှာသူ့ယောကျာ်ဟေ့လို့အော်ပစ်ချင်တာ "
YU ဆီက စကားတတ်ရန်ကောဆိုတဲ့ ခပ်မဲ့မဲ့အပြုံးနဲ့ မျက်စောင်းလေးသူ့ဆီဒိုင်းကနဲလာမှန်သည်။
"အာ့ "
ရင်ဘတ်ကိုဖိပီး အာ့ကနဲ့အော်လိုက်တာကြောင့်
YOU ARE READING
နူးညံ့စွာပျော်ဝင်သော
Fanfictionချစ်မိမှန်းမသိချစ်မိပါတယ်။ မင်းကိုတော့နူးနူးညံ့ညံ့ပျော်ဝင်မိလေရဲ့။
