18

126 13 14
                                    

မနက်နိုးလာတော့ အနားမှာ Lin ZiHong ရှိမနေတော့။ ပင်ပန်းလွန်းလို့မထနိုင်။ အိပ်ရာခင်းပေါ်က အကွက်တွေကိုကြည့်ပီး ညကသူတို့ဘယ်လောက်တောင် ကြမ်းတမ်းမိကြလဲသိနိုင်သည်။ ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုအရ ဒါရှက်စရာမဟုတ်သော်ညား YU မျက်နှာပူမိသည်။ အိပ်ယာကြိုးစားထ ရေချိုးခန်းဝင်လိုက်တော့ သွားတိုက်ဆေးကအစ အဆင်သင့်။ ရေနွေးနဲ့ရေချိုးပါရန်မှာထားတဲ့စာတစောင် မှန်မှာကပ်လို့။

YU စိတ်လက်မကြည်သာတာကြောင့် ရေဝအောင်စိမ်ချိုးပစ်လိုက်သည်။ အောက်ပိုင်းကျိန်းစပ်နေမှုအတွက်အဆင်သင့်ထားထားပေးတဲ့ Cream တခုလိမ့်ပီး အသင့်ထားပေးတဲ့ဆေးလုံးယူသောက်လိုက်သည်။

"အဟွန့်"

ဝတ်ကျေတန်းကျေတဲ့။ ဒါမျိုးလား။

အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့အိမ်အကူတွေက မနက်စာပြင်ပေးသည်။ ခါတိုင်းလို Lin ZiHong ကိုမမေးပေမဲ့ အန်တီကပဲ

"အကိုလေး ဆေးရုံသွားပီYU "

သူဘာမှမဖြေ။ ရှေ့ကပန်းကန်ထဲက ဝက်ပေါင်ခြောက်နဲ့ပေါင်မုန့်မီးကင်ကိုသာကုန်အောင်စားသည်။

"လိမ္မော်ရည်တခွက်ယူလာပေး"

"အကိုလေးကနွားနို့ပဲ "

"ကျတော် သောက်ချင်တာ ယူလာပေးလို့မရဘူးလား ကျတော်လည်းဒီအိမ်ရဲ့ ပိုင်ရှင်နော်"

"ဟုတ် "

နားမလည်စွာ ကြည့်လာတဲ့အကြည့်တွေကိုလျစ်လျူရှုပီး ဗိုက်တင်းကားတဲ့အထိစားသောက်ကာ ကားမောင်းပီး ဆေးရုံကိုလာခဲ့သည်။

*************

ပါး အခန်းထဲဝင်တော့ ဆရာဝန်ကြီးများရှိနေသည်။ ထိုအထဲ Lin ZiHong နဲ့ ဒေါက်တာ Xiao Zi ပါ ပါသည်။ YU တချက်ခပ်အေးအေးကြည့်လိုက်သည်။ ဟန်ဆောင်ကြပါအုန်း ဘာမှမဟုတ်သလို။ နှုတ်လမ်းအိအိလေးရွဲ့သွားတဲ့အထိ ပြုံးလိုက်ပီး ပါး ဘေးနားလျောက်လာခဲ့သည်။

"မနက်ဖြန်ခွဲမယ် ဒီညကစပီး ရေပဲသောက်ရမယ်နော် အစားစားမရပါဘူး "

"ဟုတ်ကဲ့"

"မစိုးရိမ်ပါနဲ့ အရိုးအကြောဆရာဝန်ကြီးအပါအဝင် ဒီက အတော်ဆုံးဆရာဝန်တွေဖြစ်တဲ့ ခင်ဗျားသမက်ကဦးဆောင်ခွဲပေးမှာပါ "

နူးညံ့စွာပျော်ဝင်သောDonde viven las historias. Descúbrelo ahora