The Unfaithful Partners (GXG)

Unexpectedly

Elise

"Hey hon, gising.... gising ka na...hon? Hey hon?, wika ko habang niyuyugyog ko ito.

Paano ilang linggo na siyang ganito. Lagi siyang matamlay at natutulala. May mga pagkakataon pang huhuhuli ko siya ba parang bagong iyak lalo na sa umaga.

Kadalasan sa gabi kung hindi siya sobrang himbing matulog ay aligaga ito. Hindi siya mapakali sa kama at panay ang ikot at buntong hininga nito.

Kapag tinatanong ko naman ay hindi niya ako bigyan ng maayos na sagot. Pakiramdam ko may may gumugulo sa isip niya na hindi niya nasabi sa akin.

Kung ano man ito ay hindi ko alam. Ilang beses na akong nagtanong pero wala akong makuhang malinaw na sagot.

Ayaw ko namang pilitin ito dahil iniiwasan kong mag-away kami.

Hindi naman kasi siya ganito noon. Knowing her na napaka vocal at prangkang tao. Lahat ng naiisip na ay sinasabi niya agad. Kadalasan walang preno ang bibig nito.

"Hey hon, get up na please... Hon?", wika kong muli.

"Hmmmm...hmmmm... mauna ka ng bumangon hon.... I'll get up in a while.... please...", wika nito sabay hikbi.

"Hey, Are you ok? You look different today", wika ko rito. Paano nakakulabong ito kaya hindi ko makita yung mukha niya.

Nilapitan ko siya at niyakap ng mahigpit. Pilit ko rin tinatanggal kung kumot sa mukha niya.

"Hey, why are you crying? Anong masakit sa iyo? Tell me?", sambit ko rito.

Paano yumakap itong bigla ng sobrang higpit. Hindi man niya sabihin alam kong may iniinda ito.

Naramdaman ko rin kasi ang pagkabasa ng aking leeg ng sumubsob ito rito habang nakayap ng mahigpit.

"Olivia? Uy, Olivia....", wika ko rito habang pilit akong kumakalas sa pagkayakap niya upang tingnan ang kanyang mukha pero ayaw niya akong pakawalan. Bagkus ay lalo pa nito hinigpitan yung pagkakayakap sa akin.

"I love you hon.... I love you very much...", mahinang wika nito.

Bahagya naman nitong niluwagan ang pagkakayakap sa akin.

"I love you too...", tugon ko sabay halik sa kanyang ulo.

Tinapik nito ang aking likod sabay na mabilis na bumalik sa pagkakahiga at isinubsob ang ulo sa unan.

Nilapitan ko siya at muling hinalikan sa ulo.

"I know that you are not Ok... I will not force you ngayon na sabihin yung nararamdaman mo... but please, asawa mo ako Olivia... I also have the right to know what's in your mind... please let me know...", wika ko.

Tumango naman ito kaya tumayo na rin ako at nagtungo sa banyo upang maligo.

"Hon, kain na...", wika nito habang inaayos ang hapag.

She prepared veggie salad and pancakes.

Umupo naman ako sa tabi nito at niyakap siya ng mahigpit habang ang aking ulo ay nakapatong sa kanyang balikat.

"Thank you hon... I love you so much...", wika ko rito sabay halik sa kanyang pisnge.

Hindi ko napigilan na maluha din, paano ngayon ko lang siya nakita na ganyan.

"I'm ok... I'm ok hon... don't worry about me...", wika nito habang pilit nakumakalas sa pagkakayakap ko.

Lalo ko naman siyang niyakap ng mahigpit upang hindi niya nakita na umiiyak na ako.

Naramdaman ko na lang na humihikbi na rin ito.

Kahit anong gawin kong pilit na pigilan ang pagbaksak ng aking mga luha ay hindi ko magawa. The more ko pinipigil the more itong tuloy-tuloy na bumabaksak.

"Diba I told you not to worry about me. I'm ok.... I love you hon and it breaks my heart to see you crying", wika pa nito.

" I love you Elise. I will forever love you...thank you for staying with me... thank you for everything....", bulong nito sa aking tenga.

Hindi na ako makapagsalita. Hindi ko na rin alam kung ano yung nararamdaman ko sa mga oras na ito. nalilito ako. Bakit siya nagkakaganito.

"Lets eat hon, gutom na ako"', wika nito kaya napilitan akong pakawalan siya mula aking mahigipit na pagkakayakap ko.

"Here hon, try this... ", wika nito sabay subo sa akin ng pancake na may creamcheese.

"Tama na hon...kala ko gutom ka? Ako naman pinapakain mo ng pinapakain?", wika ko rito paano subo ng subo sa akin ng food eh siya daw itong nagugutom. Titig na titig pa ito sa akin habang sinusubuan ako.

Hindi ko alam parang kinukurot yung puso ko. ang hirap ipaliwanag ng sakit na nararamdaman ko. Namalayan ko na lang na tumutulo nanaman pala yung luha ko.

"Hey, stop crying.... may problema ka ba? May masakit ba sa iyo? Huwag ka na kayang pumasok?", wika nito habang lumuluha rin.

Lumuhod ito sa aking harapan at hinawakan ng mahigpit ang aking kanang kamay.

Umiling ako sabay ngiti habang pinupunasan ko ang mukha niya na puno na rin ng luha.

"I love you... I love you hon... God knows how much I love you so... ayaw ko na makita kang malungkot... It breaks my heart to see you cry... ang dami na nating pinagdaan... and thank God nalampasan natin yuon...", wika nito sabay halik sa aking labi.

"Sorry din hon sa mga nagawa ko sa iyo noon..I'm sorry for making you cry....thank you for not giving up... thank you for being on my side", wika ko rito.

"Elise... Elise....Elise... ", sigaw nito ng papalabas na ako ng gate. Nagulat ako kaya muli akong lumingon.

Nakakapagtataka na hindi ko naman nakalimutan yung baon ko na hinanda niya. Nasa kaliwang kamay ko pa nga yung paperbag na pinaglagyan niya.

"Yes hon?", tugon ko rito. Napakamot pa ako sa ulo ko.

Tumakbo naman ito papalapit sa akin sabay kayap ng mahigpit.

"I love you hon.... ingat ka parati ha... I'll miss.you...", bulong nito sa akin pagkatapos ay kumalas na din sa pagkakayakap at inayos bahagya ang suot kong coat.

"Huwag magpapagutom ha. Kumain ka lagi sa oras at umuwi ng maaga...", sigaw nito habang patakbong pumasok ng bahay.

Napailing na lang ako sa sobrang clingy nya ngayon.

Nilingon ko pa siya bago ako tumawid sa kalsada. Nasa binta ito at pinagmamasdan ako. Kumaway pa ito at nag flying kiss.

"Ano bang mayroon ngayon?", hindi ko maiwasang tanungin ang aking sarili.