IMPOSSIBLE (muslera)

-19-

Kapı açıldığında kesinlikle böyle bir manzara beklemiyordum....

"Neden geldin? "Dedi ağlamaktan gözleri şişen ve perişan halde olan Betül

"Hesap sormaya tabiki ne yapmaya çalışıyorsun sen?" Dedim. Bıkkınlıkla bana bakarak

"İçeriye geç" dedi. Düşünmeden içeriye geçtim. Oturduğumuzda anlatmaya başladı.

"O sevgilim falan değildi. Emre ile tanıştırdığım. "

"Neden böyle birşey yaptın? "

"Neden mi? "

"Evet neden? "

"Çünkü onunla ilk ayrıldığımızda ne kadar acı çektiğimi bilmiyorsun! " sonlara doğru bağırıyordu.

"Yine ayrılan sendin"

"Hayır hiçbir şey bilmiyorsun"

"Anlat o halde"

"Hayır."

"Ne yapmaya çalışıyorsunuz? " dedim. Bu kez bağıran bendim. O şaşkınlıkla bana bakarken ben konuşmaya devam ettim.

"İkinizde birbirinizi seviyorsunuz ama birbirinize sürekli acı çektiriyorsunuz neden ha? "

"Bilmiyorum" dediğinde iyice sinirlendim

"Canınız cehenneme ne haliniz varsa görün ben yokum artık." Diyerek evden çıktım. Sinirden titriyordum. Telefonum çaldığında arayan ismi görünce sindirim yatışmıştı. MUSLERA...

"Alo" diyerek telefonu cevapladım.

"Neredesin? " dedi. Endişeli Sesi ile daha çok yatışmıştım. Nefes alarak cevapladım

"Dışarıdayım. Kampta değilim yani işim vardı şimdi dönüyorum. "

"Bu saatte dışarıda mısın? Neredesin seni almaya geliyorum"

"Hayır gerek yok"

"Evet var. Bu saatte tek başına tehlikeli anlıyor musun?"

"Zaten kaçma konusunda uyarı almıştın bir daha olmaz"

"Uzatma da söyle neredesin? "

"Tamam söylüyorum" dediğim sırada arkamdan biri seslendi.

"Deniiizzzz" telefonda hemen yerimi söyleyerek kapattım

-Muslera'nın anlatımı-
Telefonu kapattıktan sonra Emre'nin yanına giderek ufaklığa bakması için ona bıraktım ve hemen acele ile çıktım. Çünkü bu saatte dışarıda tek başına olması beni endişelendiriyor. Sanırım onun benim yanım dışında bir yerde olmasını kaldıramıyorum.

-Deniz'in anlatımı-
Telefonu kapattıktan sonra arkamı döndüm

"Ne var? "

"Bak ben özür dilerim"

"Özür dileme birşey de yapma tamam mı umrumda değilsiniz ikinizde"

"Bak haklısın biliyorum. "

"Haklıyım zaten"

"Tamam. Haklısın dedim zaten. Bak onunla konuşmam lazım"

"Ara o zaman perişan halde neden sevgilin var gibi birini yanıttın? "

"Bilmiyorum onunda benim gibi acı çekmesini istedim. "

"Merak etme senden daha fazla bile acı çekti. "

"Sence gerçekten aramalı mıyım"

"Kesinlikle aramalısın" dediğim sırada yanımızda duran arabadan Muslera inerek benim yanıma gelip sıkıca sarıldı. Bende ona sıkıca sarılarak kulağına hafifçe

"Merhaba" dedim. O da aynı şekilde cevap verdikten sonra ayrıldık.

"Gidelim mi? Ufaklık abinde"

"Hahaahah tamam abim çok sabredemez hemen gidelim. " dedim. Sonra Betül'e döndüm.

"İstersen sende gel ve bunu yüzyüze konuşarak halledin"

"Bunu yapabilir miyim bilmiyorum. "

"Yapmalısın ama bu kez yalan olmadan"

"Tamam" dedi. Üçümüzde arabaya binerek kampa döndük. Yolda olayı kısaca Muslera'ya özetlemiştim. Odanın önüne geldiğimizde ben ve Muslera yanyana arkamızda Betül sıralaması ile duruyorduk. Kapıyı abim açtı arkada ise kahkaha sesleri vardı. Gördüğüm kadarıyla Burak ve Tarık da oradaydı.

"Naber çocuklar"

"İyi. İçeride ne oluyor? "

"Ufaklıkla tek başıma uğraşamayınca arkadaşlardan yardım istedim" dediğinde güldüm. Emre de gülerken birden gülümsemesi söndü.

"Burada ne işi var? "

"Konuşmalısınız"

"Konuşacak birşey yok"

"Bence çok şey var. Yalansız tamamiyle dürüst bir şekilde"

"Hayır"

"Evet bunu yapman gerek sende küçük bir hatırım varsa"dediğim sırada arkadan Betül konuşmaya girdi

"Lütfen. " dediğinde Emre başı ile onaylayarak odadan çıktı

"Biz aşağıdayız" dediğinda başımla onayladım. Umarım bu kez herşey düzelir.
-Emre'nin anlatımı-
Onunla konuşmak istemiyordum. Belkide buna cesaretim yoktu. Ama ne olursa olsun ikimizde oturmuştuk ve birimizin başlaması gerekiyordu

"O benim sevgilim değildi" diyerek konuşmaya o başladı...

-Deniz'in anlatımı-
Onlar gözden kaybolduktan sonra Muslera'ya döndüm. Muslera gülümseyerek

"Umarım herşeyi itiraf ederler"

"Inşallah" dedikten sonra devam ettim.

"Ufaklığı alalım mı?"

"Evet" dedi gülerek. İçeriye geçtiğimizde gördüğüm manzara ile ikimizin de kahkahalara boğulması bir oldu.

Umarım beğenmişsinizdir. Okullar kapansa daha çok vakit ayıracağım ama şu an çok vakit ayıramıyorum kusura bakmayın. Voteleri ve yorumları unutmayın.. sizleri seviyorum.