"Abinle ilgili hadi gel benimle" dedi. Soluk soluğa olan Tarık'ı şaşkın ve korkulu adımlarla takip ediyordum. Ne oldu ki?
Sonunda Tarık durunca arkasından bizde durduk. Muslera da yanımdaydı ve kollarını belime sarmış benim gibi etrafa bakınıyordu. Ama oldukça sakindi. Dikkatle Etrafıma bakındım ama birşey görmüyordum. Iyice telaşlanmıştım."Ee neredeler? Ne oldu? "
"Şuraya bak" dedi biryeri işaret ederek. Bende o tarafa doğru döndüm. Gözlerim faltaşı gibi açılırken istemsiz konuşmaya başladım.
"Bu da ne böyle"
-Muslera'nın Ağzından-
Onun yanındayken ne kadar huzur doluydum. Onu ne olursa olsun asla ama asla bırakmayacaktım.-Deniz'in Anlatımı-
Geç de olsa ne olduğunu anlamamla Gözlerim faltaşı gibi açıldı ve şaşkınlıkla Muslera'ya doğru döndüm. O ise güven veren sevinçli gülüşü ile bana döndü."Seni seviyorum" dedi. Gözlerim dolarken o tarafa doğru döndüm. Abimin gülerek bana doğru geldiğini görünce ağlamaya başlamıştım. Elinde bir düğün çiçeği vardı. Yanındaki kişiye bakılırsa konuşmaları iyi geçmiş olmalıydı.
Abim yanıma vardığında bana sıkıca sarılarak
"Seni benden sonra en çok seven kişiye emanet ediyorum. Sana iyi bakacağından O kadar eminim ki buna izin veriyorum" dedi. Ağlarken ona sıkıca sarılıp kokusunu içime çektim.
"Seni seviyorum abiciğim"
"Bende seni birtanem."dedi. Abimden ayrılarak Muslera'ya döndüm.
"Seni seyorum" dedi ve diz çöktü. Abim elindeki çiçeği bana vererek
"Senin yerinde olsam Böyle birini reddetmezdim" dedi. Ona gülümsedikten sonra Muslera'ya döndüm.
"Benimle evlenir misin Deniz? Benim karım olur musun? "
Sorduğu soruya hem gülüyorum hemde ağlıyordum. Hızla onu kaldırarak sıkıca sarıldım
"Sorman hata. Sonsuza kadar senin karın olurum. " dedim. Muslera'nın gülümsediğini hissediyordum. Beni daha sıkı kavrayarak etrafında döndürdü. Ondan ayrıldığımda bana gülümseyerek bakıyordu. Abim araya girerek elimden tuttu ve geldikleri tarafa doğru ilerlememi sağladı. Muslera'ya baktığımda bana gülümsüyordu. Önüme baktığımda daha büyük bir şok geçirmeme neden oldu.
"Şaka yapıyor olmalısınız" dedim. Önümde muhteşem bir masa ve Masada oturan nikah memuruna bakarak donakalmıştım.
"Muslera yanıma gelerek elimi tuttu. Bir yanımda abim diğer yanımda ise hayatımın aşkı Muslera vardı. Hayatımın en önemli iki erkeği yanımdaydı. İkisinin de elini daha sıkı tuttum. Abim bana dönerek yanağıma küçük bir öpücük kondurdu.
"Evlensende sen benim küçük kardeşimsin ve seni her zaman sinir edeceğim"
"Bende sana her zaman sinir olacağım" dedim ona gülümserken. Arkamı dönerek Tarık'a doğru gittim.
"Sen bir tanesin biliyor musun? "
"Evet biliyorum" dedi bilmiş bir tavırla ve sonra bana sarıldı. Ona sıkıca sarılırken kulağına yavaşça
"Sen olmazsan böyle birşey olmazdı. Sensiz asla olmazdık. Sana çok şey borçluyuz teşekkür ederim" dedim. O da benden ayrılırken
"Benim için zevkti. Sen herşeyin en iyisi hak ediyorsun. " dedi gülümseyerek ve gülerek ekledi.
"Hadi git şu imzayı at da birdaha ayrılma seçeneğiniz olmasın. "
"Birdaha ayrılmayacağız" dedim. Muslera'nın yanına doğru gittim ve elini tuttum sıkıca bana dönüp gülümseyerek
"Hazır evet demişken vazgecmeden evlenelim" dedi güldüğümde devam etti
"Hazır mısın? ".
"Sen olduğun sürece Her zaman" dedim. Birlikte masaya doğru ilerlemeye başladık. Nikah memuru ile tokalaştıktan sonra masaya oturduk.
...
Sıra imza atmaya gelmişti. Kalemi heyecanla elime alırken Muslera'ya bakış attım o da en az benim kadar mutluydu. İkimizde imzaladıktan sonra ayağa kalktık. Herkes buradaydı. Fenerbahçe takımı da. Ben ise gülüyordum. Muslera bana bakarak"Neye gülüyorsun? "
"Halimize baksana. Günlük kıyafetler ile evlendik"
"Benim için fark etmez" dediği sırada tanıdık bir ses duydum.
"Tebrikler"dedi. Arkamı döndüm ve gülümseyerek Emre'nin yanına gittim.
"Teşekkürler. Geldiğin için de teşekkür ederim"
"Benim için zevkti" dedi. Ona sarılarak
"Tekrar teşekkür ederim" dedim. Ayrıldığımızda Muslara'ya dönerek
"Tebrik ederim" dedi. Muslera da gülümseyerek elini uzattı
"Teşekkürler" dediği sırada Emre tokalaşmak yerine sarıldı ve
"Burada resmiyete gerek yok en azından bu kız için" dedi bana bakarak. Bende gülerek Emre'nin yanına gittim ve
"Bak gör işte" dedim o ise bana bakış atmakla yetindi. O sırada gelen ses ile vucudum acı ile buz kesti.
-Muslera'nın anlatımı-
Duyduğum silah sesi gözlerimin korku ile açılmasına neden oldu. Hemen Deniz'e döndüm o ise bana bakıyordu yavaşça gözlerim eliyle tuttuğu karnına doğru indiğinde kanla dolu olduğunu gördüm."Muslera" dedi fısıldar bir şekilde. Hızla onun yanına gidip belinden sıkıca kavradım ve kendime yasladım. Ayakta duramadığından yere uzanmasına yardım ettim.
"Ambulans hemen ambulansı arayın!" Diye bağırmaya başladı yanımdaki Emre. Ben ise Ona bakıyordum. Yaralı bedenine bakıyordum
"Tamam iyi olacaksın"dedim.
"Önemli değil senin yanındayım. İlk aşkımın ilk eşimin kollarındayım"
"Tamam yorma kendini" dedim. Arkadan gelen sesleri bağırışları Emre'nin yardım çağırma çabalarını herşeyi duyuyordum ama boğuk bir şekilde sanki onun dışında herşey bulanıkmış gibi. Kalbim ağrıyordu. Ona birşey olamazdı.
"Seni seviyorum Nando"
"İyleşeceksin tamam mı?" Dedim. O ise elini yanağıma doğru kaldırarak yanağımı okşadı
"Seni sevdim. Gerçekten seni seviyorum ve bunu bilmeni istiyorum. "
"Biliyorum hayatım. Ben de seni seviyorum. Ben sana aşığım"
-Deniz'in anlatımı-
Istediğimi duyduğumda gülümsedim. Elimle yanağını okşadım.Birkaç kişinin bağırışını duyuyordum. Abimi düşünüyordum ama gözlerimi Muslera'dan ayıramıyordum. Sonra aklıma Tarık ile konuşmamız geldi. Ayrılmayacağız demiştim sanırım biraz fazla erken konuşmuştum.
"Abime söyle onu sevdiğimi söyle"
"Ona sen söylersin birazdan sağlık ekipleri gelecek tamam mı?" Dedi. İyleşemeyeceğimi biliyordum.
-Muslera'nın Anlatımı-
Dediğim şeye gülümsedi"Ona söyle" dedi. Gözünden akan yaşı gördükçe bendeki yaşlar daha sık düşmeye başlamıştı
"Beni bırakamazsın"
"Seni bekliyor olacağım"
"Ölemezsin" dedim sesim yalvarır bir şekilde çıkmıştı. Gözleri yavaşça kapanıp yanağımdaki eli düştüğünde nefes alamıyordum. Kalbim sıkışıyordu. Ölemezsin. Beni bırakamazsın....
Evet arkadaşlar ara final oldu. Voteleri ve yorumları bekliyorum. Yazarken ben zorlandım. Cidden üzülerek yazdım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IMPOSSIBLE (muslera)
Romance12 yaşıma kadar yetimhanede büyüdüm. Kötü günlerdi kabul ediyorum ama sosyetik ve zengin bir aile tarafından evlatlık alınmakta pek iyi sayılmaz. Bu aileyi hiçbir zaman sevemedim ki onlarda beni sevmedi biri dışında. Üvey abim Emre Çolak. Belki öz a...