Waiting For You Online

139. Bölüm "Bebek Dumpling"

He Jin içinde bir kayıp ve huzursuzluk duygusuyla evlerine döndü. Qin Yang henüz gelmemişti, sersemlemiş bir halde koltuğa oturdu.

Sehpanın üzerindeki  küçük saksı bitkisi hızla büyüyordu. Meyve tabağında birkaç gün önce aldıkları kayısı ve ejderha meyvesi vardı, hala oldukça tazeydiler. Kanepenin sağ tarafına yerleştirilen rafta oyun şirketinin Qin Yang'a verdiği birkaç model vardı. Mutfakta iki sıra yıkanmış bulaşık duruyordu. He Jin üstüne bir bez koydu. Yatak odasının kapısı ardına kadar açıktı ve çarşafları net bir şekilde görebiliyordu. Qin Yang o kadar tembeldi ki çarşafını bile düzeltmemişti. Terliklerini de rastgele yere fırlatmıştı, o terlikleri... MUJI'den almışlardı. Şimdi yarım yıl olmuştu ve biraz kirlilerdi ama yine de sıcak görünüyordu. Sonrasında pencereden balkona baktı, gökyüzü griydi.

Bu onların dünyasıydı, sadece onlara ait olan dünya. Burada yaşarken tıpkı diğer çiftler gibiydiler. Beraber yemek yapıyor, çekinmeden öpüşüyorlardı ve aşıktılar, birbirleriyle ilgileniyorlardı. 50 metrekareden küçük bu alan, sadece altı ay içinde güzel anılarla dolmuştu. Öylece gitmesine izin veremezdi.

Ancak kambur yaşlı babasını, kır saçlı depresyondaki annesini görmezden gelemezdi.  Babasının hasta annesine tek başına bakmasına izin veremezdi. O kadın hastaydı. He Jin'in kaçamayacağı sorumlulukları vardı.

He Jin yüzünü kapattı, gözlerinin kenarları yavaş yavaş ıslandı. Ne yapacağını bilmiyordu.

Qin Yang akşam saat onda C şehrinden döndü. Bir eğlence içerikli sohbet programının çekimlerine konuk olarak katılmıştı ve program sonraki hafta sonu prime time'da yayınlanacaktı.

He Jin, yolda olan Qin Yang'dan bir telefon aldı. Kendini toplamaya çalıştı ve ejder meyvesini küçük parçalara ayırdı.

Bunda iyi değildi. Parçalar düzensiz görünüyordu ve bitirmesi uzun zaman almıştı. Parçaları iki cam kaseye koydu ve üstüne biraz bal döktü. Bununla uğraşırken Qin Yang kapıyı açıp içeri girdi.

Oldukça yorgun görünüyordu, bavulunu bırakıp doğruca mutfağa yürüdü. Hemen He Jin'e sarıldı. Arkasını dönmesini beklemeden He Jin'in ensesini, kulaklarını ve yüzünün yanlarını öpmeye devam etti.

Küçük bir ayrılık, yeni bir evlilikten daha iyiydi. Qin Yang ona doyamıyordu, on dakika öpüştükten sonra bile hala bırakmamıştı.  Sevgiyle, "Karıcığım, seni çok özledim..." dedi.

"Küçük bir köpek falan mısın sen? Çok hareketlisin, bırak gideyim!" He Jin güldü ve Qin Yang'ın elini okşadı. Qin Yang'a bir kase verdi, "Gel, bunu ye."

Qin Yang etkilenmiş görünüyordu, kaseyi alıp tekrar He Jin'in yanaklarını öptü. Tahta bir çatalla bir parça ejder meyvesi alırken, "Annene ne oldu?" diye sordu.

He Jin bakışlarını aşağı indirdi, "Sorun yok. Altı ay boyunca evi terk etmiştim sonuçta, dolayısıyla iyi bir ruh halinde değil. Onunla barıştım ama."

Qin Yang ağız eğdi, gerçekten mutsuz görünüyordu. He Jin'in ailesinin ilişkilerinin önündeki en büyük engel olduğunu biliyordu.  Bu nedenle bazen He Jin'in ailesiyle olan bağlarını tamamen kesebilmesini diliyordu.  Böylece sonsuza kadar He Jin ile birlikte olabilecekti.

He Jin ona baktı, "Ne düşünüyorsun?"

Qin Yang şaşırmıştı, "Hiçbir şey!"

He Jin'in dili tutulmuştu, "Hepsi yüzünde yazıyor."

Qin Yang, "......"

He Jin, "Onu o kadar sevmediğini biliyorum. Ben de öyle. Ama o benim annem."

"Tamam, hatalıyım. Ama gerçekten bizi ayıracağından korkuyorum!" Qin Yang bir süre meyve yedikten sonra aniden, "Eğer annen ayrılmamızı isterse kabul edecek misin?" diye sordu.