Ilang oras lang ang lumipas at natapos na ang klase.
Kinuha kona ang wallet sa bag ko at ibinalik sa bulsa ko. kasabay non ang pag tanaw ka vee habang nag liligpit ito ng gamit.
"Ano, tara na?" tanong ko nang matapos na ito.
"Oo-
"Vee!pinapatawag tayo ni coach!" sigaw ni Gerard mula sa labas ng classroom.
"Nako naman."
Maya't maya lang nakarating na kami sa bootcamp nila,May maikling meeting sila ngayon at pinangako ko kay vee na nag aantay ako.
Nakasandal lang ako sa pader habang nakatanaw kay vee na nasa loob ng bootcamp.
ilang oras lang, nag mamadaling lumapit sakin si vee.
"Wise,baka matagalan pako dito." aniya, tumango naman ako para sakin wala namang problema yun.
"Sige lang, take your time." tugon ko naman sakanya. napahimas naman ito sa batok niya.
"At..Pwede namang mauna kanang kumain, kasi kanina kapa andito nag hihintay sa'kin na skip mo narin yung isang lecture natin.."
Napangiti naman ako kasabay sa pag pisil sa pisnge nito.
"Okay lang ako dito,kaya ko naman mag hintay hanggang matapos kayo, don't mine me. mas mahalaga kung mag focus ka muna sa practice 'yon."
"Thank you!" he smiled.
Tumango naman ako at muli na siyang nag lakad papunta sa loob ng bootcamp nila.
Matapos lang ang ilang oras at natapos na din sila, nakita ko nga yung mga lungkot sa mga mukha nila nung lumabas na sila sa bootcamp nila.
"Anong meron?" tanong ko kay vee nang makita ko itong lumabas na.
"Wala naman, pagod lang." sagot niya kasabay ng pag lakad namin.
"Kain tayo vee? saan gusto mo?" tanong ko habang nakayuko naman siyang nag lalakad.
"Wala akong gana na e." sagot niya.
Napatingin ako sakanya matapos kong marinig ang sagot nito.
"What's wrong?" Agad akong nag lakad papunta sa harap niya.
"May nangyari ba?"
Napaupo nalang siya sa hakdan kasabay ng malalim na pag hinga nito.
"Ano 'yon,vee?" Umupo ako sa tabi nito at marahang hinimas ang likod.
"Nahihirapan na kasi ako." saad niya habang naka takip ang panyo sa mukha nito.
"Ano,saan?"
Hindi ko na naiwasang mag alala dahil sa sinabi nito.
"Sobrang nahihirapan na yung team namin dahil sa'kin." he sniff
"Uh? bakit naman,ganyan talaga kailangan niyong mag tulungan dyan."
muli niyang yumuko upang maitago ang mukha nito.
"Nahihirapan akong mag laro sa cellphone bawal din naman gumamit ng iPad sa game kaya..baka di talaga 'to para sakin."
Mahina itong tumawa habang ramdam ko parin sa boses niya ang lungkot.
"Wag ka munang sumuko, vee kakayanin mo 'yan isa din naman 'yan sa pangarap mo diba?"
He immediately shake his head "Hindi wise.kahit di ako sumuko tapos na din e kasi yung grupong pumuli sa'kin tinanggal nako."
Bigla akong napahinto at nakaramdam ng lungkot nang marinig ko yun.
"..."
"Hindi ko rin naman sila masisi e.Ayaw din naman nilang makikitang nahihirapan ako."
Napayuko nalang ako habang nakahawak ang kamay ko sa balikat niya.
"Kahit ako din naman e.ayokong makita kang nahihirapan at pinipilit mo yung sarili mo,pero kasi naiintindihan ko pangarap mo yon."
Muling bumalik ang tingin ko sakanya,at humawak sa kamay nyang nakatakip sa mukha nito.
"Hindi rin masama yung loob ko sakanila, naiintindihan ko naman." Pinunasan na niya ang mga luha sa mukha niya sa wakas nakita ko namang mukha nito.
"Tsk."
Marahan kong hinawakan ang pisnge nito habang namumula ang pisnge niya kasama ang mata nito.
"Naiintindihan ko yung nararamdaman mo ngayon."
Tumingin naman siya sakin kasabay ng matamis niyong ngiti.
"Okay na'ko, kailangan ko lang talagang iiyak yon." biro niya kasabay ng mahinang tawa.
"Oo, tama 'yun." pinisil ko naman ang pisnge nito.
"Basta tatandaan mo,hindi mo dapat iniisip na baka hindi para sayo 'yang pangarap mo, habang yan yung gusto mong gawin para sayo yan."
he smiled, "Thank you."
Agad naman akong umiwas ng tingin at tumawa.
"Anong thank you,wala yon." sabi ko habang Nakanguso.
"Teka..kala ko ba lilibre mo'ko?" Muli akong napatingin sakanya.
"Oo ba, Saan ba gusto mo?"
Tumayo na kaming dalawa at kasabay non ang pag tunog ng cellphone ko.
"Hello,ano yon?" sagot ko sa tawag ni Dex.
"Gsgo saan ka?hanap tayo ni coach."
"Nasa bootcamp ba kayo?" tanong ko.
"Oo,bilisan mo wise bubuga na ng apoy si coach."
"Gags, sumbong kita dyan e. sige papunta na."
Binalik ko na ang cellphone ko sa bulsa kasabay sa pag hawak ko sa kamay ni vee.
"Last na talaga 'to tas kakain na tayo." ani ko matapos kunin ang kamay nito.
"Huh?-
Dahil malapit lang ang bootcamp nila vee samin kaya mabilis lang nang makapunta kami sa bootcam namin.
Sinalubong naman kami ni coach pag karating palang namin.
"Sorry coach, nalate ata ako ng punta ah."
"Okay lang, pasok na sama mo na din si vee." ani naman niya at nag lakad na nga kami papasok ng bootcamp.
"Ako, bakit?" tanong ni vee.
"Di ko din alam, pasok nalang tayo." natatawang sagot ko.
Nang nakapasok na kami sa loob nakita nga namin na nakaupo na silang lahat sa kanilang mga upuan,seryoso yung mga mukha nila at para ngang may pinag usapan na sila at dahil nga na late ako ng punta kaya di nako nakaabot.
"Ah..?"
"Siguro nag tataka kayo kung bakit nag karoon ng biglaang meeting,kasi may importante akong sasabihin." ani ni coach.Hindi ko naman maiwasang kabahan dahil nga seryosong seryoso ang mukha nila.
"Hindi na makakapag laro si dex dahil sa iba na siya Naka toka,at dahil kulang nanaman tayo ng isang membro, napag isipan namin na kumuha ng panibago."
"Hindi kami nag kakamali si Dex pumili ng player." ngumiti si coach at sabay tingin kay vee.
"U-uh?.."
"An-..ano yun coach?" tanong ni vee habang parang kinakabahan din ang boses niya.
"Bakit hindi mong subukan maging rookie ulit namin?" Lumakad ito palapit kay vee.
habang parang gulat na gulat parin ang mukha nito.
Bahagya akong ngumiti habang nakatitig sa mukha niya habang naluluha ang mata nito.
"Ba-...bakit po hindi?" sagot niya.
BINABASA MO ANG
Your eyes said end game
FanfictionDJ or also known as wise in their classroom. nagugustuhan nila si danerie dahil kung pano ito pumorma. isama mo pa ang gwapo nitong mukha at magandang mga ngiti halos lahat ng babae ang May gusto mas dumami pa nang makita ito mag laro ng mga online...
