kinabukasan...
Maaga akong umalis sa bahay sobrang aga medyo madilim pa nga nung lumabas ako sa gate namin, medyo tinamaan ako ng ginaw sa katawan parang nag sisi ako kung bakit ko naisipan pumasok ng gantong kaaga.
Mabilis akong nakahanap ng jeep namasasakyan ko at ang maganda lang solo ko yung jeep at hindi siksikan katulad lang kapag tanghali na yung pasok ko.
Huminto ang jeep sa tapat ng university na pinag aaralan ko. Agad akong bumaba at dumaretsyo agad papasok ng gate.
At habang nag lalakad naman ako paakyat sa third floor dahil doon nga ang classroom namin bigla akong nakaramdam ng may umakbay sakin.
napakunot nito ang noo ko at mabilis na lumingon sakanya, napawi naman ang pag kakunot ng noo ko nang makita ko kung sino ang taong umakbay sa balikat ko.
"Ba't ang aga mo?" Tanong ko sakanya pagkatapos tumawa ito ng mahina.
"Bakit naka kunot noo mo? Inakbayan lang naman kita." Biro ni vee sakin.
"tss, akala ko kasi kung sino." Sagot ko naman habang patuloy na nag lalakad.
"Bakit ang aga mo wise? I mean maaga ka naman laging pumasok pero iba yung ngayon." Aniya.
"Ikaw din naman, bakit ang aga mong pumasok?" Malamig kong binalik ang tanong rito.
"Sira ka, sabi ko sayo sasabayan ko pasok mo diba? Nako naman gano karami ba ka text mo at hindi mo na nabasa yung text ko?" Sabi niya kasabay ng pag batok sa ulo ko.
"aray!- nag text ka? Pagkatapos lang ng tawag nakatulog nako." Sagot ko naman, medyo masakit yung batok niya Oo.
"Ah, Oo nga ako nanga yung nag end ng call nakaramdam kasi ako na tulog kana."
"Mn, sorry ah natulugan na ata kita kagabi no?" Saad ko at muling tumingin sakanya.
"Oo, pero okay lang naman 'yun wag mo nang isipin yon! By the way libre kaba mamaya?" Tinapik niya ang braso ko kasabay ng pag ngiti niya.
"wala bakit lilibre mo'ko?" Pabirong sabi ko.
"Sira, pero kung gusto mo sige mag papasama lang sana ako sa national bookstore."
"ah, sige free naman ako anytime." Sagot ko naman matapis ay napansin ko na nakarating na nga kami sa classroom namin.
"Lilibre kita wag kang mag alala." Biro niya.
"ayoko nga baka libro pa ibili mo sakin e."
"Kailan kapa naging mind reader?" Tumawa naman siya na nag pangiti sakin.
nilapag kona ang dala dala kong bag sa upuan ko pag katapos ay umupo narin.
"Ahm..kamusta pala?" Tanong niya pagkatapos tumabi sakin.
"uh..? Tungkol saan 'yan?" Tanong ko.
"About kagabi, okay kana ba? I mean naiintindihan mo naman sila diba?" Mahinahong sabi niya.
Panandaliang napapikit ang dalawang mata ko kasabay ng malalim na pag higa.
"naiintindihan ko naman." Malamig na sabi ko pagkatapos ay umiwas ng tingin.
"Haay, okay lang 'yan." Marahan niyang hinimas ang likod ko pagkatapos ay ginulo ang buhok ko.
"Basta andito lang ako." Dagdag pa niya, at this point gusto ko lang labanan 'to mag isa.
Pero ayokong sabihin 'yon sakanya. Ayokong isipin niya na nagiging selfish ako pero ang gusto ko lang naman ay protekta siya.
"labas muna ako, vee." Inalis ko ang kamay nito na kanina lang ay nakapatong sa ulo ko.
"Uh- san ka pupunta? Sama ako wala naman akong kasama dito."
sumunod ito sa pag tayo ko, hindi ako lumingon sakanya nag lakad lang ako na parang walang narinig, sobrang dilim ng kapaligiran ko. hindi ko na alam na may tao pa palang gustong sumunod sakin.
"Ano bang problema mo wise?!" Bigla niyang hinaltak ang kamay ko nang malapit nakong makalabas sa pinto.
"uh.." Mga salitang lumabas sa labi ko.
"Alam kong may problema ka wise pero pwede bang wag mong sarilihin 'yan." Kunot noong sabi niya habang medyo mahina ang boses.
"..Anong ibig mong sabihin? Hindi ko 'to sinasarili." Malamig akong tumingin sakanya.
"Kung hindi edi ano 'to?! Halatadong iniiwasan mo lang yung problema mo."
"May mga problema kasi vee na dapat hindi kana na dadamay." Tugon ko naman sakanya,
"Ano?"
"sakin nato, sayo nga nagawan mo ng paraan sakin pa kaya?" Sabi ko kasabay ng pekeng pag tawa.
"Ano? Dj?" Unti unti nang nawawala ang kunot sa kanya noo at ang pumapalit ay ang pag simangot.
"Diba nalaman din ni tita? May nagawa ba'ko? Wala kasi hindi mo sinabi sakin. You know i hate lies but you lied."
"Patuloy kang umaarte na parang walang nangyari sinabi mo lang na nalaman na ni tita at hindi mo nako hinayaang tumulong sa'yo, ganon din naman ginagawa sa tuwing tinatanong kita about kay tita umiiwas karin naman."
Our eyes met and this time i felt nothing..
"Kaya nga gusto ko munang mag isa, gusto kong mag palanig muna." Agad among umiwas ng tingin at napakamot nalang sa batok ko.
"...I didn't lie. Ayoko lang sabihin kasi nag aalala ako sa'yo. Ayokong may masabi silang hindi mo gusto at mauwi nalang sa hiwalayan 'to, ayoko non e."
dahan dahan akong napatingin sakanya at kinagulat ko nang makita kong nag simula nang mag situluan na ang kanyang mga luha.
"Gusto ko lang naman iparamdam sa'yo na hindi lang ako yung kaibigan mong laging kasama mo tuwing may problema ka at kadalasan mo nang naidadamay sa tuwing mainit yung ulo mo."
"kaya wag mong isipin na pwede mong ipatuloy yon, kasi this time boyfriend mo na ang laging kasama mo." Dagdag pa niya pagkatapos ay nag lakad palabas ng classroom.
I just shake my head as i grinned.
Agad akong sumunod sakanya, mabilis itong nawala kaya agad akong tumakbi papunta sa restroom.
At nakita ko nga siyang nag hihilamos na parang may sama ng loob habang nag hihilamos ito.
Pumasok naman ako sa loob at dahan dahang inara ang pinto, Nag lakad ako palapit sakanya at inakap ito mula sa likod.
Bigla niyang napatigil matapos ay lumingon sa'kin.
"Anong ginagawa mo? Nasa university tayo." Pilit niyang inaalis ang kamay na naakap sakanya.
"Ano naman, wala naman mag rerestroom ng gantong oras." Sagot ko kasabay bg bahagyang ngiti.
"Hindi mo din masasabi, alis na wise ano ba!" Galit na sabi niya kaya napatingin ako pabalik rito.
"...mali ako, I'm sorry." Mahinahong sabi ko pagkatapos ngumuso.
"...I-"
Hindi na niya naituloy ang nais niyang sabihin nang may bigla nag bukas ng pinto.
BINABASA MO ANG
Your eyes said end game
FanfictionDJ or also known as wise in their classroom. nagugustuhan nila si danerie dahil kung pano ito pumorma. isama mo pa ang gwapo nitong mukha at magandang mga ngiti halos lahat ng babae ang May gusto mas dumami pa nang makita ito mag laro ng mga online...
