29 - "P-po?"

504 30 2
                                    

Huminto kami sa mismong tapat ng gate ng bahay nila wais.

I take a deep breath as closed my eyes for a second.

"Okay kalang?" Tanong niya pagkatapos hinawakan ang kamay ko.

I opened my eyes and looked at him, "Oo naman.."

"eh...ito okay lang ba 'to wise?"

"I mean.. okay lang ba 'to wais?" Seryosong nag katitigan kaming dalawa at sa mga oras na ito wala siyang naging sagot.

Naging tahimik ang kapaligiran, taging hangin lang ang taging nagiging ingay, Aminado akong may nararamdang takot ang dibdib ko ngayon.

"Oo naman." Tugon niya pagkatapos ay ngumiti.

"Alam mo kasi wais hindi natin kailangan madaliin lahat.." sabi ko at dahan dahang inalis ang pag kakahawak ng kamay niya sa kamay ko.

"Alam ko, Gusto ko lang sabihin sakanila at hindi ibig sabihin non minamadali ko ang pag tanggap nila sa'tin." Sabi niya kasabay ng malalim na pag hinga, Hindi ko parin maiwasan ang mag alala kahit alam kong kasama ko naman si wais ngayon.

"Pero kung hindi kapa handa pwede namang sa susunod nalang."

"hindi! 'di sa ganon, kinakabahan lang ako baka.. kung anong mangyari pero.. may tiwala naman ako sayo." Ngumiti ako sakanya kasabay ng pag haplos sa pisnge niya.

"Hindi ka dapat kinakabahan sa pag pasok sa bahay ng parents in-laws mo." Sabi niya pagkatapos kuritin ang pisnge ko at nauna nag lakad papasok sa loob.

Mabilis naman akong sumunod sakanya at nang nakapasok na nga kami napansin nga na parang busy sila, habang si tito ay nag aayos ng lamesa si tita naman ay nasa kusina.

"Pa, ma. Andito napo ako." Saas ni wais pagkatapos ilapag ang bag niya sa sofa.

Nang marinig nila ang boses ni wise agad naman silang lumingon at ngumiti samin, nakaramdam ako ng gulat at the same time kinakabahan.

"He-hello po! Good evening po.." nahihiyang saad ko pagkatapos yumuko.

"May bisita pala tayo, ma tapos na ba dyan?" Tanong ni tito kay tita na nag luluto sa kusina.

"Oo, hahanguin nalang ito. Gutom naba kayo?" Tanong naman ni tita.

"Okay lang po tita hindi pa po!.."

Mahina namang natawa si wise kasabay ang tatay nito.

"aish..bakit may nasabi bakong mali?" Mahina kong kinalabit si wise.

"Wala, ang cute mo lang." Mainit na bulong niya sa tenga ko.

"Wais-"

"Upo na kayo, kakain na tayo." Saad ni tita habang lumalakad palapit samin, taging ngiti ang naging sagot ko kasabay ng pag upo sa upuan na katabi kay wise.

At nang makaupo na sila, inabot sakin ni tita ang lalagyan ng kanin, hindi narin ako nakatanggi dahil nahihiya ang mag salita at tumanggi narin.

"thank you po.." mahinang sabi ko pagkatapos mag sandok ng konting kanin.

"Vee, oh gusto mo?" Tanong ni wise habang hawak hawak ang isang ulam na niluto ni tita.

"Oo." Sagot ko, my gosh wise makakatanggi bako?

Nag umpisa na nga kaming kumain, sobrang tahimik ay medyo ramdam ko nga ang awkwardness between kay wise at sa parents niya.

"Kamusta pala yung pasok niyo?"
Napatingin nalang ako kay tito nang mag salita ito.

"Okay naman pa, katulad lang ng dati." Sagot ni wise at nag patuloy na sa pag kain.

"Ahh, baka nakikipag away ka nanaman wise ah." Panunukso ni tito kay wise.

"Pano, eh laging nakabantay 'yan, si vee." Sagot ni wise pagkatapos ngumisi.

"buti naman di nag bago si vee, kahit nasa pilipinas nako inaalagaan ka padin." Saad ni tita, ngumiti naman ako nang marinig ko 'yon.

"salamat don ah, hindi mo nasabi sakin yun kahit ilang beses na tayo nakapag usap." Sabi niya, napa iling naman ako.

"Kaibigan ko po kasi si wise, malabo ko pong pabayaan." Tugon ko rito.

".. kaibigan." Mahinang sabi ni wise na medyo masungit ang boses.

"sumabay ka nalang." Bulong ko pabalik rito.

Tumayo naman si wise para kumuha ng tubig.

"Oh tapos kana?" Tanong ni tito.

"Opo." Sagot naman niya, "Wais." Saad ko naman na medyo malambing ang tono.

"Hm?" Ani ni tita, agad naman akong napatingin sakanya at binago ang topic.

"Tapos narin po ako, ako napo bahala mag hugas ng mga plato." Saad ko pagkatapos tumayo narin.

"Hindi na nak, iwan mo nalang dyan ako nang bahala." Sabi naman ni tita.

"Nako hindi napo, ako napo nakakahiya naman." Sabi ko kasabay ng pag tawa para di awkward.

"sige, tulungan nalang kitang ligpitin ito, dj anak tulungan ko si vee mag hugas." Saad ni tita at tumingin kay wais.

"Mamaa, wais nalang." Kunot noong sabi ni wais.

"Dj o wise iisa lang 'yun. Gawin mo nalang." Sabi ko naman pagkatapos tumingin sakanya.

"Opo." Sagot naman niya, Oo alam kong labag sa loob mo.

Maya't maya nalang ay tinulungan na niya akong ligpitin ang mga kalat sq mga plato sa lamesa.

"Sure ka ikaw mag huhugas? Pwede naman ako nalang." Aniya habang nilalapag ang mga hugasin sa lababo.

"No, ako na. Madali lang 'to ano kaba." Tugon ko naman at ngumuti sakanya. Napansandal nalang ito habang naka cross arm ito.

"akyat na muna ako ah," saad niya matapos tapikin ang balikat ko.

"Mh, sige." Tugon ko naman habang nag sisimula na mag hugas ng plato.

"Iloveyou." Mabilis itong nag iwan ng halik sa pisnge ko at sabay nag lakad paakyat sa kanyang kwarto.

"Uh-" Bigla akong napahinto kasabay nga nang pag mula ng mga pisnge ko.

"Wise naman sabi ko sayo wag kang gagawa ng ganon..!"

Muli nakong bumalik sa pag huhugas nang lumapit sakin si tita, Gago patay ako, nakita ata ni tita.

"Kamusta ka?" Tanong niya habang nakatingin sa'kin.

"A-ako po..? Okay naman po." Sagot ko habang parang kinakabahan ang boses.

"Ah, si wise? Kamusta naman pala siya? Si wise kasi yung tipong tao na hindi nag sasabi ng totoong nararamdaman niya, alam kong napapansin mo ang bagay na 'yon."

"Ah.. sa totoo lang po, ganon nga po siya. Pero si wais po as a student mabait naman po si wise." Tugon ko naman sakanya.

"Ah, mabuti kung ganon."

"Hm, kamusta nga pala si wise as your boyfriend?"

"p-po?"

Your eyes said end gameTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon