0.9

111 14 8
                                    

"Kuşlar, çok güzel değil mi?"

Gözlerimi penceremin ardından gökyüzüne diktim. Kuşlar sürü halinde gökyüzünde süzülüyordu.

"Söylesene Lee Jeno, bende bir gün kuşlar gibi özgür olabilir miyim?"

Jeno gözlerini kısa süreliğine bana çevirdikten sonra tekrardan kuşlara döndü.

"Kuşlar gerçekten özgürler mi ki?"

Kaşlarım hafifçe çatıldı ve bakışlarımı merakla Jeno'ya çevirdim.

"Ne demek istiyorsun? Tabiki özgürler. Gökyüzünde diledikleri gibi uçabiliyorlar. Onların uçmalarını engelleyen hiçbir şey yok."

Jeno gözlerini ayırmadan kuşlara bakarken tereddütle bende gözlerimi kuşlara çevirdim. Jeno neden onların özgür olmadıklarını düşünmüştü ki?

"Bence dünyadaki hiçbir canlı özgür değil. Kuşların gökyüzünde diledikleri gibi uçtuklarını söylüyoruz ama gerçekten öyle mi? Kuşlar da gökyüzünde uçabilmek için bir mücadele vermiyor mu? Kuşların gökyüzünde uçabilmesi için rüzgarla mücadele etmesi gerekir Jaemin. Bu mücadeleyle birlikte gökyüzünde uçmayı başarırlar. Tıpkı insanların yaşamak için verdikleri mücadele gibi."

Kuşlar bile özgür değil miydi yani? Diledikleri gibi her yere gidemiyorlar mı? Gidecekleri yeri rüzgar mı belirliyor? Rüzgar olmadan gidemezler mi?

Derin bir nefes alıp alnımı cama yasladım. Sanırım Jeno haklı. Dünyadaki kimse gerçekten özgür değil.

"Peki ruhlar özgür olurmu Jeno?"

Jeno gözlerini sonunda kuşlardan çekip bana çevirdi.

"Ruhlar mı? Bu konuda fazla bilgim yok."

Bakışlarımı gökyüzüne çevirip elimi cama yasladım.

"Annemin de yukarıya çıkmak için rüzgara ihtiyacı var mı merak ediyorum."

Jeno da gözlerini cama çevirip gökyüzüne baktı.

"Sanmıyorum."

Buruk bir şekilde gülümsedim.

"O zaman ruhlar özgür mü?"

Jeno bir cevap vermediğinde derin bir nefes aldım. İnsanlar doğru cevabı bilmediklerinde yalnızca inanmak istediklerine inanırlar. Benim de inanmak istediğim bu.

Stay With Me ❆ NominHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin