Lee Jeno;
"Jeno! Yine okulu asmışsın!"
Annemin sinirli sesini umursamadan odama gidip kapıyı kapattım. Yatağıma yüz üstü uzanıp başımı yana çevirdim. Gözlerim masamın üzerindeki resimdeydi.
Elimi kaldırıp resime doğru uzattım fakat resim çok uzaktaydı. Sonunda pes edip elimi yere indirdim.
"Benden bu kadar uzak olmak zorunda mısın?"
'Lee Jeno! Şuna bak! Buna bayılacaksın!"
Kulağımda onun sözleri yankılandığında gözlerim doldu. Herkesin yanında güçlü biri gibi davranıyordum fakat ben güçlü biri değilim.
"Ona binmek zorunda mıydın! Seni aptal!"
Kolumla göz yaşlarımı sildim fakat yerini yenileri aldı. En sonunda buna son verip sırt üstü döndüm ve gözlerimi tavana diktim.
"Benden bu kadar uzaktayken sana nasıl göz kulak olabilirim?"
Yutkunup ağlamamak için kendimi sıktım.
"Geri dönemez misin? Eğer geri dönersen senin için o nefret ettiğim motora bile binerim. Sadece geri dön."
Göz yaşlarım gözümün kenarından akıp yanaklarıma doğru ilerlediğinde kolumu kaldırıp gözlerimin üzerine koydum.
"Dön lütfen abla."
Çatlak sesimle mırıldandım. Bağıramayacak kadar korkak bir insanım. Ama bağırmak isterdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stay With Me ❆ Nomin
Short Story"Söylesene Lee Jeno, bende bir gün kuşlar gibi özgür olabilir miyim?" Jeno gözlerini kısa süreliğine bana çevirdikten sonra tekrardan kuşlara döndü. "Kuşlar gerçekten özgürler mi ki?" Kaşlarım hafifçe çatıldı ve bakışlarımı merakla Jeno'ya çevirdim...
