Villiones Series 1: His Forbidden Pleasure (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 13

Kabanata 13

Naisip

Dulot ng pagtataka, hindi ko pa rin makalimutan ang mga pinadala sa akin kahapon. Hindi ko alam kung kanino galing iyon. Wala akong alam kung sino ang tao sa likod ng mga pinadala sa akin kaya ngayon kahit lumipas na ang isang araw, nasa isip ko pa rin ang mga iyon. Napahinga ako ng malalim at umiling-iling sa sariling iniisip. Kinagat ko ang labi at niyakap ang lalaking anak ko. Humagikgik si Clemson sa yakap ko.

“Mom, why are you hugging me?” he asked while giggling.

I sighed. Nasa kama pa rin kaming tatlo at tamad pang gumising. We used to do this in States, hugging and cuddling while watching the sun rise. Kaya kahit nandito na kami sa pinas, ginagawa pa rin namin ito.

“Because I want to hug my handsome son. Hindi ba pwede?” nakanguso kong sabi.

He chuckled.

“Mom I have a question.”

“Yes, what is it?” I asked.

“Does my father handsome too?” he said directly.

Nagulat ako sa tanong niya. Gosh, walang pigil talaga kung magsalita itong anak ko e. Just like their father, direct to the point when talking. Kaya hindi na talaga ako magtataka kung bakit ganito sila.

“Yes. He is handsome like you.” marahan kong sagot.

Truthfully, up until now I don’t know what he looks like. Siguro marami na ang nagbago sa anyo ng mukha niya. From his dark point of his gorgeous face, I feel like he’s more handsome now. Well, five years is enough to change people. Ako nga ay nagbago simula ng umalis kami ng bansa kaya siguro marami na rin ang nagbago sa kanya.

“I want to meet him, mom.”

Napabuga ako ng malalim na hangin. I don’t really know if it is right to let him know his father. As for this day, siguradong may sariling pamilya na iyon. If he didn’t settle for my mom, then for sure he settles for another woman. Kaya ayoko at takot akong ipakilala sila sa lalaking iyon. Takot akong makilala ng kambal ang ama nila.

“I’m not ready, Clemson.” I said honestly.

He sighed.

“When will you be ready?”

Napaiwas ako ng tingin sa kanya. Kailan nga ba ako magiging handa? Hanggang Kailan ako matatakot na ipakilala sila? Hanggang kailan ako magtatago sa katotohanan na ito? I know time will come and they will meet their father but when I will be ready?

“Maybe when I am totally healed, Clem.” mahina kong sabi.

After we talked about his father, nagyaya sa akin si Cleya na bumangon na. So, I prepare their breakfast and their clothes to wear. Wala dito si Ronen, nasa duty kaya kami lang ang kumakain ng breakfast. When they finish eating, naligo na sila at nagbihis ng damit na susuotin. Naghanda na rin ako para sa pagpasok. When I finish putting make-up on my face, lumabas ako ng kwarto at naabutan ang kambal na kausap ang uncle Ronen nila. Ngumiti ako.

“Ron, I have to go.” I interrupt them.

Bumaling sa akin ang kambal at mabilis na tumayo para halikan ako sa pisnge. Ronen just smile at me.

“Take care, mom.” my twin said.

I smiled sweetly. After it, tumayo ako sa harap ng elevator at binuksan ito. Saktong may tumayo sa gilid ko kaya dalawa kaming sumakay sa loob. I bow my head while riding on the elevator. Tanging kumikintab lang na sapatos ang nakikita ko mula sa kasabay na tao. Napahinga ako ng malalim at inangat ang ulo sabay harap sa repleksyon ng salamin mula sa pinto ng elevator.