Villiones Series 1: His Forbidden Pleasure (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 21

Kabanata 21

Only

Calem is very happy when he had time to bond with our twin. Sobrang maalaga siya, hindi halos maiwan ang kambal kaya pati sa trabaho ay sinasama niya kami. Wala naman akong magawa dahil makulit din ang kambal kaya sasama nalang ako. Tsaka alam ko naman sa sarili ko na bumalik ang pagmamahal ko sa kanya e. I really appreciate his effort for being a good father. 

I never thought this would happen to us. Noong nasa ibang bansa kami, ang parating nasa isip ko ay mabubuhay kaming tatlo lang. Na kaya ko naman silang mabuhay sa paraan ng negosyong meron ako. Hindi na nila kailangan ng ama para mabuhay. Pero ngayon, lahat ay nawala sa sistema ko. Kinain ko ang lahat ng sinabi noon. At Oo, kailangan pa rin namin siya. Kailangan siya ng kambal. Lalo na si Cleya kasi alam kong naiinggit siya kapag may nakikitang mga bata na kasama ang mga ama nito.

I realized a lot of things. Forgiveness can make you really happy. Yung wala ng bigat sa puso mo. Yung tanggap mo ang nakaraan. Kahit sobrang laki ng kasalanan namin, walang oras na hindi ako humihingi ng tawad sa Mahal na Panginoon. Alam kong walang kapatawaran ang nagawa namin ngunit ramdam kong ang Diyos ay kaya akong patawarin. 

I also realized that love can conquer everything. Kahit sobrang sakit ng nakaraan, makakaya mo pa ring magmahal sa parehong tao na sinaktan ka. That's a sad realization, but I have no other way to avoid it. It's reality. And it's sucks! Pero depende rin yan sa tao. Kung hindi mo kayang mahalin ulit ang taong sinaktan ka, then it's your right. It's your right to do what you want. As long as, wala kang tao na tinatapakan. And you know to self worth yourself. 

In my case, I felt him again. I felt Calem again. Kahit nung hindi pa niya alam ang tungkol sa kambal, unti-unti ko na siyang nararamdaman. Pilit bumabalik, kahit anong tago at iwas, mararamdaman ulit. Kaya ang tanging magagawa ko ay tanggapin ito. Tanggapin siya muli. Hindi para mabigyan ng pamilya ang mga anak namin, kundi mahal ko siya by heart. 

"I decided na umalis tayo ng bansa. Gusto kong sa ibang bansa mag-aral ang kambal." he said in my back.

Nasa likod ko siya habang yakap-yakap ako. Tanaw namin ang magandang karagatan. This island is very beautiful. From the waves of the sea, and the white sand, I really like here. 

"Pwede naman dito nalang tayo. I like living here." I said casually.

Nasa work from home siya ngayon dahil nandito kami sa island na pag-aari niya. Masarap kasi ang hangin dito. Maginhawa tsaka nawawala ang problema ko sa business. Mabuti nalang at magaling si Klara sa pagha-handle ng negosyo ko, kaya wala akong problemang iniisip pa ngayon. I trust her so much. 

"You want to stay here?" namamaos niyang bulong. 

Ramdam na ramdam ko na ang kanyang pagkalalaki na nabubuhay. I can feel his manhood throbbing in my butt. Hindi ko 'yon isinatinig dahil magiging awkward ako sa kanya. 

"I just want to stay here with you. Tsaka gusto ng kambal ang bansang ito." I said lowly.

Huminga siya sa batok ko. Humigpit ang yakap niya sa akin habang pinagmamasdan ko naman ang dagat. The turquoise of the water makes me calm. The sky that is like ocean too. Birds flew freely, and I can sense his whole body to me.

"Hmm, if that's my baby wants, then I'll accept it." he said softly.

Hinalik-halikan niya ang leeg ko, nakiliti pa ako dahil sa balbas at bigote niya. Hinayaan ko siyang gawin iyon. Natutulog naman ang kambal kaya hindi nila makikita 'to. Masarap talaga ang umaga dito. Kahit hindi pa nagbi-breakfast, mabubusog ka agad sa tanawin. Minsan naiisip kong dito nalang kami tumira talaga, yung hindi na pupunta sa syudad. Yung kaming apat lang ang nandito.