Villiones Series 1: His Forbidden Pleasure (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 12

Kabanata 12

Sino kaya?

Bumuntonghininga ako habang kaharap si Klara na pareho kaming problemado dahil sa nagkamaling pag-print sa isang book. Ngayon lang namin nalaman na may mali pala sa manuscript, she double checks the manus many times but didn’t even notice a very small problem in the manus. Ngayon pa dumagdag ang problemang ito kung kailan ready to display na sa mga social media at store namin. And fuck, sobra five hundred copies ang na-print out na kaya malaki talaga ang nasayang na pera.

Ang mahal pa naman ng paper na ginamit. Tapos yung pag-print pahirapan din kasi makapal yung manus at sobra five hundred yung pages niya. I don’t really know what to do anymore. Hindi ko naman pwedeng sisihin si Klara, I know she did her best to check the manuscript and I know her capability as my secretary. I have no choice but to reprint the manus and buy another box of cream paper for the printing.

“Miss…I’m really sor---”

“It’s not your fault, Klara. Don’t blame yourself okay. We will start to the begin, let’s reprint the manus for the second time around.” I said calmly.

She nodded and smile hesitantly.

“Sorry po talaga.” she said.

I nodded. Napahinga ako ng malalim, lumabas si Klara para ayusin na ang pag-reprint ng book. Wala naman akong magagawa kundi bumalik sa umpisa. Hindi ko pwedeng sisihin ang magaling kong assistant and secretary for this mess. Its much better to clear the problem calmly. Hindi ko sinama ang kambal dahil pagod pa sila galing sa biyahe. Mabuti na lang at sinalubong kami ni Ronen at siya na muna ang nagbantay sa mga bata.

Yes, I know its shocking and unbelievable but Ronen help me today. Alam niyang pauwi kami ng bansa kaya siya ang nag-ayos ng lahat. Hindi siya kasama sa ibang bansa pero may contact kami sa isa’t-isa para sa mga nangyayari dito. Ronen becomes my friend too, just like Marguz and others. Kasalukuyan kaming nakatira sa condo niya sa Makati, pinag-iisipan ko rin kung pwede ba kaming tumira sa vacation house na binigay sa akin ni papa. I’m thinking about it, I want to relax while we are here.

Tsaka gusto rin ng mga anak ko na makapunta sa mga tourist destination dito. So, I will try to grant it.
Tumunog ang cellphone ko sa lamesa, nakita ko ang pangalan ni Minmin na naka-flash sa screen.

Napabuga ako ng hangin, kinabahan ng kaunti pero okay naman. Alam kong nagtatampo ‘to sa akin kaya nalaman sigurong nandito na ako sa pilipinas. I pick the call.

“Hello?”

“Bruha ka! Hindi ka manlang tumawag na nandito na kayo sa pilipinas! Sobra-sobra na talaga ang tampo ko sayo!”

Umikot ang mata ko sa matinis niyang boses.

“What?”

“Don’t what-what me there, bitch! Pareho talaga kayo ni Marguz! Nakakainis! Ako nalang yata ang dalaga sa ating lahat e!”

Halos mahulog ako sa swivel chair dahil sa boses pagtawa sa kanya. She’s hysterical while saying those word. I know that she’s sullen because of our sudden decision to leave the country for good. But, I have no choice that time. I need to make a decision for the betterment.

“Calm down, Minmin.”

“Tsk! I hate you na talaga bes!”

I laughed.

“You are always hating me.”

“Ewan ko sayo! Kailan ka free? Let’s bond naman kasama ng gang!”

Hindi nila alam na may anak na ako. Tanging si Marguz lang at ang pamilya ko ang may alam sa nangyari noon. Kaya akala nil ana single pa ako ngayon. We make it confidential kasi alam kung dudumugin ako ng mga tanong galing sa press.