Efsun bir çok genç kızın aksine ünlü bir şarkıcı yerine onun menajerini beğenmektedir . Bir fan sayfasından anonim olmak için menajerin numarasını satın alıp mesaj attığında ise onu büyük bir sürpriz beklemektedir. Çünkü o numara menajere değil ünlü...
Oylarınız ve satır arası yorumlarınızı atmayı unutmayın🧚🏻♀️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okuldan nefret ediyorum. Evet lise son sınıf öğrencisi bir genç olarak ergenliğin verdiği vazifeyle dünyanın büyük kısmında nefret ediyorum. En başta da okuldan tabi ki. Ayrıca fizik, kimya, matematik ve biyolojiden de nefret ediyorum. Bir sözelci olarak sayıların hepsinden nefret ediyorum da diyebiliriz. Bir de fizikçi var tabi. Muşmula suratlı herif yüzünden dört senedir fizik dersinden kalıyorum.
Şu sıralar sevdiğim çok az şey var. Başta yemek yemek üzere mesajlaştığım çocuk. Pardon ünlü. Kendisi şu an bir çok gencin aşık olduğu ama benim menajerinden hoşlandığım Pamir Akerhan. Gerçi artık menajer işi de yalan olmuştu çünkü sevgilisi vardı. Gerçi benden on yaş büyük bir adamdan hoşlanmak da benim hatamdı.
Pamir yirmi üç yaşındaydı, kız kardeşimin anlattıklarına göre üniversiteyi yarıda bırakıp bu sektöre atılmıştı. Üniversite bittiğinde babasının yerine geçmek zorundaydı ancak genç yıldızımız kaderine itiraz ederek şarkıcı olmuştu.
Yalan yok sesi gerçekten güzeldi ve şarkılarıda keyif vericiydi ancak hayranlarının fazla abartısı yüzünden çoğu insan onu itici buluyordu halbuki asıl itici olan toxic fanlarıydı. Maalefes bizim okul onlarla kaynıyordu.
Soğumaya yüz tutmuş kahveyi kafama dikip etrafı izlerken kantinden dızladığım tahta çubuklarla dibindeki tozları yemeye başladım. Bu hayattaki nadir iyi anlaştığım insanlardan olan Ceren de benim aksime normal insanlar gibi kahvesini yudumluyor bir yandan da fizikçiye öldürücü bakışlar atıyordu. Aynı şeyi bende yapıyordum ancak son yarım saattir çoğunlukla telefonuma bakıyor ve Pamir'den mesaj bekliyordum.
Okulumu bulması çok düşük bir ihtimaldi belki de imkansızdı ama yine de içimdeki sesi susturamıyor ve stresten geberiyordum. Sol bacağımın üstüne attığım sağ bacağımı hızlı hızlı sallarken kucağımdaki hırkayı düzelttim.
"Biliyor musun bir gün katil olacağım." diyen arkadaşım ile birlikte başımı telefondan kaldırıp hala fizikçiyi izleyen arkadaşıma döndüm. "Merak etme bizzat yardımcın olacağım." dedim neyden bahsettiğini anlayarak.
Başımı geri kaldırıp etrafa baktığımda kapıda duran siyahlar içindeki adamı tanımam uzun sürmedi. Sarı kıvırcık saçları kendini belli ediyordu, yüzünü gizlemek için siyah bir güneş gözlüğü ve siyah maske kullanmıştı. Başını kaldırıp etrafa baktığında göz göze gelmiştik. Yutkunduğum an telefonuna eğilip bir şeyler yaptı ve benim telefonumdan tekrar bildirim sesi geldi.
pamir:sanırım bu evet demek kızıl fırtına
"Siktir!" Yerimden kalkmama kalmadan Pamir fizikçinin yanına gidip omzunu sertçe dürttü. Fizikçi öfkeyle ona doğru döndüğü an yumruğunu yüzüne indirdi.
Etrafta ki kızlar çığlık attığı sırada her okulda bulunan o tayfa hemen yanlarına koşup ayırmak yerine tezahürat yapmaya başladı. "Sanırım Allah dualarımızı duydu, baksana Efsun fizikçi dayak yiyor lan!"
Pamir fizikçiyi yakasından tuttuğu gibi okuldan çıkarırken etrafta siren sesleri yankılandı. Görünen polis arabasına doğru Pamir fizikçiyi götürdüğün de memurlar adamı alıp arabaya sertçe bindirdi. Pamir siyah arabanın yanına gidip kapıyı açtıktan sonra kafasını tekrar bu tarafa çevirdi. Maskesini hafifçe indirip gülümsedikten sonra arabasına binip giderken arkasından öylece bakakalmıştım.
