Chasing Chances

Kabanata 19

HOPE

"Huwag mo kong hawakan. Nasaan ba 'ko? Sino ka ba?"

What the heck is wrong with him? Hindi nakakatuwang biro ang mga binitawan niyang salita and even Manang Muyi is still shock with his reactions.

Hindi siya mukhang nagbibiro and I can sense the same vibes the day he forgets that we're going out woth Ysa and Chase.

Bigla akong kinabahan habang nakatitig sa walang muwang na mga mata ni Chance. I don't want to overthink or jump into conclusions, wala ako sa lugar but I don't want him to fa out from his plan.

Hinugot ko ang buong lakas para tumalon sa harapan ni Manang Muyi.

"Izza prank mga ka-puday! Mag-subscribe ka na sa umaalog na betlog ni Chase!" pilit akong humagalpak ng tawa at tinago ko sa likod ko si Chance mula sa paningin ni Manang Muyi.

Si Manang Muyi na parang binuhusan ng malamig na tubig, putla siya at nanginginig ang labi. Halatang gulat pero nakabawi rin siya at sinabayan akong tumawa.

"Diyos ko! Kinabahan ako d'on. Akala ko talaga nakalimutan na ako ni Chase."

"I don't—ara—"

"Nako, Manang Muyi. Nagbibiro lang naman si Chase. Alam n'yo naman ang alaga n'yo one hundred percent na joker." hagikgik ko pagkatapos kong apakan ng pasimple ang paa ni Chance.

Kikibo pa, eh. Sinasalo ko na nga kung anuman ang drama niya dahil mukhang sinubuan ng daks na talong si Manang Muyi sa nakaawang niyang bibig.

Maka-nganga naman kasi akala mo waiting area bibig ni Manang.

"A-Ah, oo mga naman. Ito talagang bata na reh."

"Kaya nga Manang, nag-iisip bata pa. Gusto niya yata bihisan ko pa siya." hagikgik ko muli at nagpabebe ako sa harap ni Manang.

"Ahem! Beke nemen, Manang Muyi. Bebe time muna kami. Bebehesan ko lang bebe ko." biro kong pasaring kay Manang at kinilig siyang tumango sa akin.

"Sige, iwan ko na muna kayo. Dahan-dahan lang, buntis kana."

"Pwede naman ikambal ng bira. Ahihi." sabay hampas ko kay Manang Muyi at muntik na siya maihi sa palda sa kilig.

Kita n'yo? Pati matanda kinikilig sa akin? May asim pa talaga ako. Pero ewan ba at walang epek kay Jared ang kagandahan ko.

Hay buhay parang outing lang 'yan. Swimming daw pero puro naman drawing.

"Fuck!" angil ni Chance sabay tulak niya sa akin.

"Hey how dare you to tulak-tulak me, ah?!" sigaw ko sa kaniya at nakita kong simangot ang mukha niya habang hinihimas ang paa.

"You stepped on me!"

"Desurb!" pinandilatan ko si Chance at naningkit ang mga mata niya sa akin.

He even stood up and face me. He still have blankly eyes, unaware of the situation but obviously mad at me.

"Inapakan mo ako at sasabihin mo na deserve ko? What the fuck is your fucking problem, huh?"

"And what fuck is your problem too, three, and four?" impit kong sigaw kay Chance.

Pigil na pigil akong lakasan ang boses dahil ayoko na marinig kami ni Manang Muyi. Pero for St. Peter sake ah, naguguluhan na ako kay Chance.

Hindi ko na alam kung anong gagawin o paniwalaan ko sa mga ginagawa o plano niya. Sa dahilan niya at sa mga desisyon niya.

"Ang sakit mo sa ulo. Hindi na kita gets, Chance. Hindi ko na alam kung, kung—argh! Bahala ka na nga. Magbihis ka na." banas kong sabi kay Chance at tumalikod na ako para iwan siya.