Chasing Chances

Kabanata 13

HOPE

"Jared," malapad ang ngiti ko ng maabutan ko si Jared na nagliligpit ng mga gamit niya.

Natigilan siya at ngumiti sa akin, "Nandiyan ka pala."

"Out mo na? Uuwi ka na?" tanong ko at umupo ako sa may tapat ng lamesa niya. Kinuha ko pa iyong naka-display niyang picture frame sa lamesa.

Mas lumapad nga lang ang ngiti ko mang mapag tanto na picture pa namin 'tong tatlo nila Francis noong gumala ka sa may Olonggapo.

"Huy, unang gala natin 'to ah."

Hindi ko 'to makakalimutan. Siyempre dito ako na fall ng bongga kay Jared. Super caring niya sa akin noon sa byahe at ako naman itong todo tyansing sa kaniya.

Back ride kami noon, si Bakla sana driver pero dahil.pwede ng pang-bite bakal ang motor niya kay Jared ako umangkas. Ang sherep nga niyang yakapin n'on. Kunwari takot ako umangkas pero sa totoo, gusto ko lang siya singhutin. Ahihi.

Malandi na pala talaga ako simula noon. Na-deadma lang ang beauty ko kay Jared. Sayang, sana sa kaniya na ako nagtu-twerk, 'di ba?

Oh, well pwede pa naman ngayon. Kakapain ko na lahat ng pwede kong kapain mamaya. Makikisabay na ako sa kaniya pauwi. Ahihi.

Makapag talonng check tuloy kung kasing lambot ng kay Francis ang o kung kasing tigas ng muscles ng kambal ang talong ni Jared.

Pakisampal ako ng talong!

Nako! Magtapat lang talaga si Jared sa akin, maba-vaccum ko nguso at talong niya. Ahihi.

"Yeah, sa Olonggapo. Diyan pa nga nasunog 'yung buhok mo nang mag fire dance ka." hagikgik na kwento ni Jared.

He looks happy while reminiscing our memories. Masaya pa rin kaya siya kapag naalala niyang sinukahan ko siya sa sobrang kalasingan? Tapos nang mahulasan ako ay hinimas-himas ko na siya sa kama.

Ay buang ka, Hope!

Grabe pala ang pag-tyansing ko noon kay Jared. Pagapang ang pagkapa. Ahihi. In fairness lang. Hindi ata siya affected sa akin.

Hindi siya tumitigas kaya na hopeless na akong type niya rin ako.

"But thanks to your sumisirit na katas, nasalba ang buhok ko kundi, mukha na akong bolang crystal." biro ko at malakas ang tawa ni Jared.

"Puro ka talaga kalokohan. Buti kamo, may fire extinguisher na malapit sa akin nun. By the way, uuwi ka na rin ba?" usisa ni Jared at binitbit niya na ang mga gamit niya.

"Yeah! Pwede bang sumakay sa 'yo? Sasakyan kita sa lahat ng gusto mo, basta sasakyan mo rin ako." pakanta kong parinig kay Jared.

Mukha ba akong bilat na naglalakad sa paningin niya? Masayang masaya siyang tumatawa sa tuwing nagbibiro ako ng totoo.

Nako! Kung alam mo lang, Jared!

Kasi naman itong si Bakla, wit na raw ako umasa sa pinsan niya at hindi daw pagjo-jowa ang priority ni Jared sa buhay kundi ang family niya.

"Puro ka talaga kalokohan. Akina 'yang mga gamit mo, ako na magdadala "

"Ako rin kaya kargahin mo na? Hindi naman ako pabigat."

Kung jinowa lang ako hindi lang ulo sa itaas ang sasakit sa kaniya. Pati ibaba, magkaka-headache.

"Sus! Ang bigat mo kaya. Sa liit mo na 'yan para kang isang lechon sa timbang." biro niya at sumimangot akong pinalobo ang pisngi.

Waley talaga! Wala na talagang pag-asa si Pag-asa.

Bokya na si Hopia.

"Sabi ko nga, timbang lang ang nag-grow sa akin, hindi ang height ko." pabiro kong banat at diretso ang lakad namin ni Jared palabas ng department nila.