From 14th century to 21st century

Part [ 3 ]

"ယွန်းဂီ ထယ်ယောင်း..."

ရှိတဲ့လက်နှစ်ဖက်လုံးမအားမလပ်ဖြင့် မူးရူးနေသူနှစ်ယောက်ကိုပါးစပ်မှ တတွတ်တွတ်ခေါ်နေရသည့်ဖြစ်ခြင်း။

"ရား ဘာလို့ဒီလောက်လေးနေရတာလဲ"

သယ်ရင်းသယ်ရင်းဆော့ဂျင် စိတ်ပေါက်လာသည်။ ခန္ဓာကိုယ်ကမဆမတန်လေးပါတယ်ဆိုမှ သူတို့ဝတ်စုံကဟိုတွဲလောင်းဒီတွဲလောင်းကျနေတော့ အစွန်အစတွေတက်နင်းမိပြီး ရွေ့မရပြုမရကဖြစ်သေး။ ဒီကြားထဲ အဆိပ်မိသူကပါသည်။ စမ်းသပ်ကြည့်တော့ အသက်ခပ်မျှင်းမျှင်းရှူနေတုန်း...

လေးလံလှသောလူတွေကို ကားပေါ်အရောက်တင်ပြီးပြန်အလှည့် သူ့ခြေထောက်နှင့်တက်နင်းထားမိသောအရာတစ်ခု။ ခြေအောက်တွင်ခုနေခြင်းကြောင့် သူကောက်ယူလိုက်သည်။ ခပ်ဝိုင်းဝိုင်းကြွေပြားလေးတစ်ခုပါပဲ။ ကြွေဝိုင်းလေးကိုအပေါ်အောက်သူလှန်ကြည့်လိုက်တော့ ကြွေဝိုင်းလေးပေါ်က စာထွင်းထားသော ပန်းကနုတ်လေးတွေကတစ်ခုခုကိုရည်ညွှန်းထား၏။

"Destino~~~ကံကြမ္မာ"

နယ်စားမင်းဂျွန်ဂျောင်ကုနားမလည်ခဲ့သော ကနုတ်တို့ခြံရံထားသည့် ပန်းစာလုံး၏အဓိပ္ပာယ်သည် စပိန်ဘာသာဖြင့်ရေးထိုးဖော်ကျူးထားပါသော
Destinoဆိုသည့် ကံကြမ္မာ~~~ကံတရား၏စီရင်မှုဟုအဓိပ္ပာယ်တွင်လေ၏။

ဆော့ဂျင် ကြွေဝိုင်းလေးကိုဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲထိုးထည့်လိုက်၍ ညရောင်အောက်လက်နေသည့်ဓားနှစ်လက်ကိုနောက်ဖုံးထဲထည့်လိုက်သည်။

"ယွန်းဂီ ထယ်ယောင်း"

ပါးတွေပုတ်နှိုးလည်းမရ လိမ်ဆွဲလည်းမရ နောက်ဆုံး ဆော့ဂျင် သူတို့မျက်နှာပေါ် ရေတွေလောင်းချလိုက်သည်မှာမနည်းမနော

"ဟေ့"

ရေလောင်းချမှ အလန့်တကြားနိုးလာသူနှစ်ယောက်ကို ဆော့ဂျင်ပေသာကြည့်ပေးလိုက်သည်။ ဆရာဝန်ဖြစ်သေးလို့ပဲ

"နိုးသေးတယ် မင်းတို့ကောင်တွေ။
ဟိုမှာကြည့်ပေး တစ်ယောက်ခြေထောက်ထိခိုက်ထားတယ် ငါကားထဲကဒုတ်တစ်ခုခုနဲ့စည်းပေးထားတယ် ကြည့်ရတာအရိုးတစ်ခုခုဖြစ်သွားပုံပဲ။ အင်း ဟိုသရဲလိုလူကတော့ အဆိပ်မိတာထင်တယ် သူ့ပုံကိုကြည့်"