Son Yaz - Gün Gece

B15 - "Çok Yaşa Lavinia"

Satır arası yorum yapmayı unutmayın. Umarım beğenirsiniz herkese iyi okumalar.

Yanına hışımla gelen Soner'e bakmaya başladı. Diğerleride Sonerin arkasından gelmiş ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.

" Kaza mı yaptın lan sen?!"   

Yağmur kafasıyla Altay'a içeri geçmesini işaret etmesiyle Altay içeri geçmiş büyükleri yalnız bırakmıştı.

"Yoo. Kaza yapmadım sadece ağaca çarptım." Akgün gayet umursamaz bir tavırla cevap verirken Soner ise sinirden delirmek üzereydi.  " Ulan bu kaza olmuyor mu?!".   "Abartılacak bir şey yok çünkü Soner. Kaza deyince çok abartı oluyor. Sadece dikkatsizlik ile ağaca çarptım ve burdayım.". 

Soner sinirle ellerini iki yana açmışken Yağmur da eliyle saçlarını karıştırdı. "Siz bugün beni delirtmeye mi çalışıyorsunuz anlamıyorum ki! ( Akgünü işaret ederek) Biri kaza yapar saklar (Erayı gösterip) diğeri bildiği halde bildiklerini saklar."

Yağmur kaşlarını çatarak nihayet konuşmaya dahil olacaktı.

" Akgün kalkar mısın hastaneye gidiyoruz hemen. Ayrıca doğruyu söyle elinde kazada öı oldu? ".    " Hayır onun kaza ile alakası yok o bambaşka bir konu. Hem ayrıca hiç gerek yok Yağmur ben gayet iyiyim burnum bile kanamadı. Dedim ya ufak bir dikkatsizlikle oldu abartmaya gerek yok diye. "   "  İnadın sırası mı  şimdi?! ". "  Yağmur inat değil ki bu.. ".  
" Herhangi birinin bizden sakladığı başka bir şey var mı Eray ve Akgün dışında? "

Eray Yağmur'a üzüntüyle seslensede Yağmur bir şey dememişti. Akgün durumu anlayınca kendisini açıklama yapmak zorunda hissetti.

" Vallahi Eray'ın bir suçu yok ya. Ben söz verdirttim kimseye söylemeyeceksin, kimsenin haberi olmayacak diye. Nereden bilebilirdi ki böyle bir şey olacağı. Ayrıca sizi merakta bırakan, haber vermeyen benim. Kapatalım artık şu konuları."   Akgün oturduğu yerde gözlerini toprağa odaklarken aklına gelen şey ile tekrar Soner'e döndü.
" Soner sen nereden öğrendin bunu diyeceğim ki Yağmur'un babasından di mi? ".
" Evet savcı aradı, seni merak etmiş bende iyi olduğunu ve  gözümün önünde olduğunu söyledim. "
" İyi fışkı yedin Soner. Neyse madem ona gözünün önünde olduğumu söyledin o zaman benim gitme vaktim gelmiş demektir. "
" Ne alaka seni kovan mı var saçma saçma konuşma! "
" Soner iyiyim ben eyvallah misafir ettiniz beni ama ben artık evime gideyim. ".    " Tabi git eve ki kendi kendini yiyip yine delice şeyler yap. "

Akgün 'ne alaka' diye çıkışırken Yağmur Akgün'ün yanına oturdu. " Seni böyle bir durumda yalnız bırakmamı bekleme Akgün o yüzden bende seninle birlikte geleceğim. "

" Yağmur..-".   " Yağmur mağmur yok Akgün! Şu an kendini çok kötü hissettiğini biliyorum çünkü aileni kaybettiğini düşünüyorsun. Ama yanılıyorsun çünkü aile bir tek anne babadan oluşmaz, aile için illaki kan bağına gerek yok. Önemli olan biribirini anlayabilmektir, aynı duyguları paylaşabilmektir. Daha öncede dediğim gibi sen artık yalnız değilsin ve biz senin aileniz. O yüzden acını da üzüntünü de bizden saklamaya çalışma bırak yanında olalım. "

Akgün, Yağmur'un konuşması boyunca göz teması kuramamış, başka tarafa bakmıştı. Yağmur'un sözü bittiğinde Akgün nihayet Yağmur ile göz teması kurabilmişti. Yağmur Akgün'e gülümserken Akgün de ufak bir tebessüm etmişti. O sırada Eray gelip sıkıca sarıldı Akgün'e. Eray öyle bir sarılmıştı ki Akgün az  kalsın boğulacaktı. Eray geri çekildiğinde Yağmur ile Naz gülerken Soner de bıkkınlık ile bakıyordu.

"Eray?"
 "(Eray dolu gözlerini silerek) Kanka ben bir an da duygusala bağladım. Yağmur çok duygulandırdı beni. Yağmur sonuna kadar haklı kardeşiz biz oğlum kardeş. Roket takımıyız biz be!"