Son Yaz - Gün Gece

B23-Dip

Herkes bu güzel haberle gülümserken Yağmur derin bir nefes aldı.

" Baksanıza her şey yoluna girdi artık daha başımıza kötü ne gelebilir ki.. Nihayet hayatlarımız rayına oturdu. "

-----

(Medya : Madrigal - Dip)

Nihayet hayatları yoluna girmeye başlamıştı. Herkes bir çok badire atlatmıştı. Hepsi yeri geldiğinde kırılmış, yeri geldiğinde dağılmıştı ama yinede ayağa kalkmayı becermişlerdi. En son ki olay sadece Taşkın kardeşleri değil herkesi üzmüştü ama onlar dost bildikleri aileleri sayesinde ayağa kalmış ve kendilerine herkesten bağımsız yeni bir hayat kurmaya başlamışlardı. Last Summer özellikle Akgün ve Soner için yeni bir başlangıç olurken Canan Restaurantta Naz ve Yağmur için olmuştu. Şimdi Su içinse bu yeni ofisi onun yeni bir başlangıcı olmuştu. Hayalleri gerçek olmuştu abisinin yanındaydı hemde kimliğini gizlemek zorunda kalmadan. Eray için ise bir süre öncesine kadar bu iki mekanın açılması, İstanbulda işletmeciliğe dönüşü olabilirdi ama artık farklıydı. Su'nun gelişi hayatını değiştirmişti ona gerçek aşkı göstermişti.

Yaşanan onca şeye rağmen hala birlikte olmayı başarabilen bu 6 genç kendilerini ödüllendirmek istemişlerdi. Ve Last Summerda kocaman bir masanın etrafında toplanmış, Emel'in son tarifi olan tatlılarını yiyorlardı.

Artık Emel de Akgün'e karşı iyice yumuşamaya başlamıştı. Yağmur'un Akgün ile olan mutluluğunu gördükçe yumuşamaya başlamıştı. Nasıl bir yaranın sebebi de ilacı da aynı şey olabilirdi ki?

Emel farkındaydı birçok şeyin. Akgün Yağmurda açtığı yaraları çoktan kapamıştı. Ayrıca Yağmur'un parçalandığını düşündüğü ailesinin sadece yeniden toplanmakla kalmayıp daha da büyüdüğünün farkındaydı Emel. Bu yüzden de Emel, Yağmur ile Naz'ın bugünki tekliflerini kabul ederek ikisine de izin vermişti. Ayrıca kendi yaptığı yemekleride yan mekana göndererek güzel bir yemek masası oluşmasını sağlamıştı.

Akgün de Emel'in kendisine karşı yumuşadığını fark etmişti. Akgün'ün Emel'e karşı olan korkusu tamamıyla bitmemiş olsada birazcık olsun azalmıştı. Selime karşı olan korkusu?

Onu Akgün de bilmiyordu. Hala Selim ile tek bir kelime dahi konuşmamışlardı. Zaten konuşmaktan, karşılaşmak da istemiyordu. Ne Selimden ne de babası Selçuk Taşkından bir haberi vardı. Açıkçası merak ediyor muydu? Hayır etmediğini düşünüyordu. Her ikisini de eskide bırakmak istiyordu. Çünkü Akgün kendisine yeni bir sayfa açmamıştı yeni bir deftere geçmişti.

Tatlılarda yendikten sonra Yağmur'un telefonu çalmıştı arayan babasıydı. Yağmur sandalyesinden kalkıp biraz uzaklaştı.

"Kızım neredesin, napıyosun?"

"Restauranttayım baba. Bizimkiler ile oturuyoruz."

"Bende şimdi eve geçiyorum yemek yemediysen alayım seni birlikte bir şeyler atıştıralım biraz vakit geçirelim ."

"Yok baba sağ ol yedim ben. Sen geç eve yemeğini ye bende çaya yetişirim."

"Peki kızım bekliyorum ve dikkatli ol"

"Merak etme babacım hadi görüşürüz evde"

Yağmur gülümseyerek kapattı telefonunu. Babasının kendisi ve Altay'a karşı olan çabası onu mutlu ediyordu ancak Akgün ile aralarındaki durum kendisini oldukça üzüyordu. Daha babası ile bu konuyu hiç konuşmamıştı o yüzden kendince babası Akgün konusunda haksızdı. Akgün babasına çok kırılmıştı. Gerçi babasıyla bu konuyu nasıl konuşacaktı ki daha Akgün ile barıştıklarını bile bilmiyordu. Gerçi Yağmur Akgün ile olan birlikteliğinden babasının haberinin olmasını istiyor muydu pek emin değildi.