Chasing my Happiness

Chapter 1

Chapter 1

Family

"Candidate!?"

Ngumiti ako sa kahawakan ko nang kamay, to diverse my nervousness. I'm nervous, yes. This is not my first time joining pageant actually but I'm still trembling and shaking.

Joining pageants is my hobby, not to win the crown but to achieve money. Mahirap lang kami and I need to use my own hobbies to make money. Hindi dapat lagi umaasa sa magulang.

Sobrang hirap kumita nang pera.

Lumaki akong naka depina lagi sa kanila at pinag sisihan ko 'yon. Maling mali ang umasa sa magulang dahil mangangapa ka pag umabot ka sa labing walong taong gulang.

There's no change.

I've taken this opportunity to get the prize not really interested the crown, but well, that's the requirements so I really need to win.

"Congratulations! Candidate?!"

Annoyed because of the cuts. I expected to win this, I am confident with my answer and I know I caught the judges attention.

"Candidate number 8! Congratulations, Ashylah Clementine Vendejas!" As soon as they announced it, my heart begun to feel overwhelmed. Hindi pa rin ako makapaniwala.

My heart can't contain the happiness what I'm feeling right now. Halo halo ang nararamdaman ko at hindi ko na alam ang una kong dapat maramdaman.

Ngumiti ako sa harapan habang ina-ayos ang crown ko to be titled. Mga Kuya ko na malalakas kung sumigaw at mga ngiti nang magulang ko ang nag paramdam na para sa kanila itong sinalihan ko.

We're not rich, that's why I needed to do this. To join some events. To do works just to help our Parents to have a better life for the mean time.

Tatlo na ang college ni Mama at Papa at incoming pa ako, or sabihin na nating apat. Bawat tuition mahal, kahit scholar hindi ganoon kasapat upang mabuhay kami, kailangan talaga nang hirap at tiyaga. Sa hirap ng buhay kailangan ko rin minsan gamitin ang talento upang makatulong.

Mahal na ang mga bilihin. Pilipinas, bangon.

I smiled fully, genuinely at the audience as I saw their eyes full of admirations. There's a lot of people watching me. I started now to walk, and I saw a man staring at me at the back stage. There's a ghost of smile plastering on his beautiful face.

I didn't saw his fully awra when he started to walk away. Ikinibit balikat ko 'yon.

Pagkatapos na pagkatapos kong lumakad ay agad ding umakyat mga Kuya ko at Magulang ko for picture taking, kasama ang pinsan slash kaibigan ko para picturan kami.

"Oh dali dali! Pose!" Ma-awturidad na sabi nito, tumawa ako dahil sa seryoso 'kuno' nitong awra ngayong hapon! She's cute with her head band, tapos mukha ko nakalagay sa dalawang kawit! Bastos talaga 'to!

Nag picture rin kaming dalawa at hindi matatanggal doon ang kapansanan niya.

Pag tapos no'n ay agad naman lumapit ang karamihan na teenager na tulad ko para mag papicture. Dahil doon ay hindi agad kami naka alis especially kami ng mga Kuya at Pinsan ko. Nauna na kasi ang magulang namin, lalo na si Papa na sobrang daming dala.

"Aba! 5 pesos bawat picture!" Singit ng Kuya ko.

"Hindi! Sampong piso po!" Singit ng isa ko pang Kuya! Pinagkakakitaan ata nila ako ah!

Instead na picturan ako, sa kanila tuloy nabaling attensyon ng ibang kababaihan! Mga bida bida talaga. Hindi lamang kasi ito basta barangay, isa itong municipality, big event ng pageant.