Sabado at Linggo ay wala akong ginagawa 'kundi ang magpahinga. Dalawang araw rin akong nagkasakit matapos ang pag-uusap namin ni Ramirez.Sobrang alala ni Mama sa'kin. Mas lalo na ang Apat. Mabuti ay hindi nila alam ang nangyari sa'min. Ang sinabi ko nalang ay naligo kami sa ulan.
Hirap mag sinungaling.
"Huwag ka muna kayang pumasok?" habang nasa hapag kainan kaming lahat, biglang nag suggest si Kuya Dawson.
"Malalate po ako sa class, Kuya." It's true, mahirap na lalo na't minsan lang din pumasok ang mga prof namin.
"Mabibinat ka ro'n, anak ko." Sabi ni Papa, halatang nag aalala.
"Ay sus, malakas 'yan! Kaya mo naman hindi ba, Ashy ko?" Ngumiti at tumango ako sa saad ni Mama. She's gaslighting herself, siya nga ang pinakaparaniod.
Ngumuso si Kuya Desmond. Nanataling tahimik si Kuya Declan. Why is he so serious na? Parang dati, we used to teased each other.
"Sabay-sabay na kaya tayong pumasok? Kahit mamaya pa ang klase ko. Maging safe lang kayo." Ani pa ni Kuya. He's being protective, again.
"Praning lang kayo. Okay lang ako, besides i can handle my self. I'm not baby anymore." Sa sinabi ko ay umangal sila Kuya.
"You're not a baby anymore, but that doesn't mean na pababayaan kana namin." Masungit na sinabi ni Kuya Declan.
"I'm not invalidating your offers, Kuya's. Hindi niyo naman po ako pinapabayaan, 'diba? But for now, can i stand on my own?" I asked.
Natahimik silang lahat. Hirap maging bunso. But, i love them. So much.
I sighed. Feeling defeated.
That's how my routine works. Hindi naman kami pare-parehas ng schedule kaya't nauuna akong umalis, same goes kay Saige at Javen. They found their own circle of friends, i hope they're happy.
We've been friends since we're a child. But, of course, our paths never bounded to be crossed.
Khyzia Natalie Fontanilla sent you a friend request...
Speaking of friends. Naging close ko rin si Khyzia or should i call her Zailie. She's so unpredictable!
"Fuck fuck! You're here na Ashylah!" As usuall, her being her self again. She hugged me tight, pero maya maya ay nandidiri niya akong binitawan.
"Miss me?" I smirked. She acted like she want to vomit or something.
"Yuck!" Parang tanga. "How are yah!?" Maya-maya ay pag-iiba niya ng mood. See? She's unpredictable.
Umirap ako at hindi siya sinagot.
"Hey! You should've told me na nag kasakit ikaw! I can lend you my notes naman." She's now sulking. Umirap ako sa pagiging conyo niya. Na-aadopt ko na nga minsan!
"Hmmm, lend and then what? Pababayaran mo ako? No thanks." Kahit papaano naman ay kilala ko siya. She's rich but she's so kuripot! See?! Na-aadopt ko na.
"Of course! Duhh, i did not write notes for me to sacrifice my beloved ballpen!" Umirap pa ito. "But, atleast you should've told me! I have a lot of drivers, pwede kitang puntahan!" Agad akong umiling. Nahihiya ako. She's rich, baka hindi ito maging komportable sa bahay.
Naglabas pa nga siya ng lolipop at kaniya naman itong kinain.
It's her comfort food.
"Problem?" I asked, and she said her problem from the beginning to ending. Ah, another fight.
"Okay class, settle down." Dumating ang prof kaya tumahimik si Khyzia, but she prefered Zailie.
"We are having an event, each courses. Ms. Gonliza will discuss it to you." We are taking Doctor of Veterinary Medicine (DVM). Our course is not a joke, hindi namin alam kung kailan ang katapusan.

YOU ARE READING
Chasing my Happiness
Genç KurguVendejas Series #1 Ashylah Clementine Vendejas 012323