SON BİR ŞANS (Tamamlandı)

12. Bölüm

Söz ağızdan çıkar ya bir kez geri almak istersin ama geri alamazsın. Çıkmıştır ağızdan bir kez.

Kadir Eymen'in de bu sözler ağzından çıkmıştı ama kasıtlı söylemişti bu sözleri. Sırf Bestenur'u bu restoranttan, hatta Muğla dan göndermek için.

Bestenur günlerdir unutmak istediği geçmişini yeniden hatırlamıştı. Ona en acı veren durum ise ona bu kötü olayı hatırlatan kişinin sevdiği adam olmasıydı. Başını çevirip kızaran gözleriyle sevdiği adamın göz bebelerine baktı. Sustu ve sadece baktı. O bakış bir çok şeyi ifade etmişti. Boynundan geçirdiği mutfak önlüğünün ipini açtı. Beline bağladığı düğümüde açtığında hızla önlüğü üzerinden çekip yere fırllatı. Ve şimdi gerçekten ağlıyordu soğan yüzünden değil. Basamakları hızlı hızlı çıktığında hıçkırarak kızlar lavobasına girdi. Musluk önünde Tuğçe'yi gördü. Tuğçe musluğu açmış gözlerine su çarpıtıyordu.

"Ayyy soğan seni bu hâle mi getirdi. Bende henüz hıçkırık yok."

"Soğan yüzünden değil Kadir Eymen yüzünden ağlıyorum. Bana neler dedi. Beni gerçekten sevmiyor."

"Ne söyledi bilmiyorum ama sadece senin buraları terk etmen için söylemiştir." Tuğçe'nin bu sözleri Bestenur'a iyi gelmişti. Bestenur kapıyı açıp çıktığında karşısında gördüğü Kadir Eymen'e,

"Sen ne yaparsan yap ben buralarda olacağım. Burda çalışacağım, Muğla da yaşayacağım" dedi kızmış bir tavırla.

***

"Aşam üstü gızanlar geliverince ala bi ayran yapde içiverelim." Dedi Hacer Hanım gelinine.

"Tamam ana yapcam."

Derken güneş batmış, akşam olmuştu. Evin kapısı açılıp koştura koştura içeri girmişlerdi.
Koştura koştura kelimesini üzerine alınması gereken kişiler Batuhan ve Memet idi. Her ikiside kapıdan aynı anda içeri girmeye niyetlendiler. Bu sebeple her ikiside kapı eşiğinde sıkıştı.

"Önce ben gircem." Dedi Batuhan itekleyerek.

"Yok ben önce gircem." Memet çoçuk gibi inat ediyordu tıpkı Batuhan gibi.

Kadir Eymen her ikisinin omuzuna elini yaslayarak ileriye doğru itekledi. Kadir Eymen'in küvetli iteklemesinden sonra Batuhan ve Memet kendilerini yerde buldular.

"Her ikinizde giriverdiniz." Dedi Kadir Eymen birazda tartışmalardan bıkmış bir tavırla... Sofraya yöneldiklerinde yine çeşit çeşit yiyecekler önlerinde duruyordu... Nihal soğuk ayranları bardağa döküp dağıttında Kadir Eymen payına düşen ayranı hızlı hızlı yudumlayıp derin bir oh çekti.

"Kadir Eymen bıyıkların aklanmış. Artık sana amca diyip dururuz." Dedi Batuhan bıyık altından gülerek. Kadir Eymen elini o hafiften çıkmış bıyıklarına götürdü. Elinde o ıslaklığı hisedince eline baktı. Ayranın köpüğünü gördü. Ardından Batuhan'ın bıyığına ve sakalarına baktı.

"Sen kendi bıyığına ve sakalına bak. Artık sana dede diyip dururuz. Batuhan dede." Dedi Kadir Eymen koluyla ağzını silerek.

"Hahhahhahh!" Masadakiler Memet'in bu deli dolu kahkahasına odaklanmışlardı.

"Hadi hepiziz kalkıverin uyuyun." Hacer hanım hepsinin gidip, uyumalarını istemişti. Nihal ve Kemal odalarına çekildiler. Kemal de babaannesin yanağından öpüp, "Allah rahatlık versin babaanne" diyerek odasına çıktı.