Muğla da bir gün daha geçmişti... Hacer hanım'ın dünkü daveti kimilerine iyi gelsede, kimilerinede kötü gelmişti. Mesela Bestenur için kötüyken, yıllar sonra sevdiği adamı gören Kader için gayet güzel bir gün idi. Kader sabah uyandığında soluğu tekrardan Hacer hanım'ın evinde aldı.
"Hoşgeldin Kader." Hacer hanım Kader'i sedirlerin üzerinde hazırlanan sofraya yöneltti. Kader sedir koltuklara otururken Nihal'in çeşit çeşit hazırladığı yiyeceklere bakakaldı.
"Nihal abla yine döktürmüşsün. Ne çok şey hazırlamışsın." Nihal gülümseyip, ellerini her iki yana açtı.
"Eee artık bu eve gelin gelince beraber hazırlayıveririz." Kader'in yüzü kızarmıştı. Utangaç bir tavırla gülümseyip, başını hafiften eğdi.
"Ben gidip şu oğlanlara bakem.. Öğlen oldu hâlen uyuyupdururlar. " Hacer hanım yeğeni Kadir Eymen'i uyandırmak için eline ufaktan bir taş aldı. Ve pencereye doğru fırlattı. Kadir Eymen duyduğu cama değen taş sesiyle gözlerini yavaş yavaş açtı. Ses kesilince gözlerini tekrar kapattı ki şimdi daha şidetli bir ses duydu.
"Kadir Eymen! Kadir Eymen." Kadir Eymen pencereyi açtı. Güneşin ışınları daha yeni açtığı gözlerini ağrıtıyordu.
"Halam ne oldu?"
"Ne olsun hadi kalkıver. Kahvaltı yapcez. Hadi o arkadeşini de uyandırda aşağı inive. Tutma beni kahvaltı yapakta ineklerimi sağcem."
"Tamam halam hemen iniyoruz." Kadir Eymen üstüne doğru düzgün bir şeyler giyip, saçını taradı... Ardından karşı odaya geçti. Gözleriyle odanın içinde Batuhan'ı aradı. Bazada bulacağı sandığı Batuhan'ı yerde bulmuştu. Batuhan bazadan aşağıya düşmüştü. Batuhan yastığa sarılı bir vaziyette yerde uyuyordu. Kadir Eymen sırıtarak Batuhan'ı dürttü.
"Batuhan kalk Batuhan!" Batuhan birden irkilerek ayaklandı.
"Bro ne oldu? " Kadir Eymen Batuhan'ın kolundan çekiştirip pencereye kadar götürdü.
"Bak sabah oldu."
Batuhan bir taraftan pencereden dışarı bakareken öte yandan esneyerek konuştu.
"Ama daha erken. Zaten horoz ötemekten beni uyutmadı. "
"Hadi aşağıya inelim. Halamı daha fazla sinirlendirmeyelim." Batuhan uyku sersemliğiyle önden yürürken kapıyı ardından kapatan Kadir Eymen olmuştu. Yukarı katı aşağıya bağlayan merdiven basamaklarına kadar indiklerinde Batuhan'ın gözleri hâlâ yarı kapalıydı. Korkuluklara tutuna tutuna indiğinde,
"Hadi oyalanmayın!" Diye bağıran Hacer hanım'ın sesiyle birden gözlerini açtı. Şimdi tam anlamıyla uyanmıştı. Sesin geldiği yöne doğru başını çevirince Kader'i gördü.
"Bro bu kız da kim?" Kadir Eymen Batuhan'ın sorduğu kıza baktı. O kızın Kader olduğunu görünce,
"Hemen bi kız görünce, bro bu kız da kim? diye sor dimi." Kadir Eymen biraz öfkeyle konuşmuştu. Batuhan geri dönüş yaparak,
"Ne kızdınya yoksa senin mi gönlün var o kızda?" Dedi sakin bir dil ile.
"Saçma sapan konuşma Kader benim çoçukluk arkadaşım. Kardeşim gibidir."
"O vakit iyi." Batuhan hızlı adımlarla inip, sedirin yanına bir sandalye çekti. Kadir Eymen ise halasının yanına oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON BİR ŞANS (Tamamlandı)
RomansaGenç kadın dışarıya çıkmış, rüzgarın esintisinin tadını çıkartıyordu. Etrafına baka baka yol alıyordu. Az daha yol aldıktan sonra karşısına çıkan maskeli adama bakakaldı. Genç kadının çığlık atmasına fırsat kalmazken kendini yerde baygın buldu. Göz...
