E.70

450 47 4
                                    

50'de final yaparız diyen bana nerdeyse 100.bölümü görmek üzere olma şoku

Yokuştan indikten sonra elimi bırakacakken sıkıca kavrayıp çekmesine izin vermedim.Bakışları önce yüzümde dolandıktan sonra ortamızda sallanan ellerimizde durdu.Uykulu ve en çok da ağladığı için yorgun gözleri gülümserken elini dudaklarıma götürüp öptüm.İç çekişi boş arazide yankılanırken bir adım yaklaştı ve kafasını göğsüme dayadı.Kolları belimi sarmamıştı,aslında buna sarılma bile denemezdi.Bana temas eden tek şey göğsüme değen alnı ve sıcak eliydi.Yüzünü azıcık uzaklaştırıp ritmik bir şekilde,hafif hafif göğsüme vurmaya başladı.Saçlarının arasını bulan dudaklarım bile durdurmadı.

"Kokun öyle güzel ki.Ne zaman dolsa burnuma,bütün dünyayı karşıma alabilecek kadar güçlü hissediyorum."

Ani itirafı yutkunmama neden oldu.

"Öyle güzelsin ki..." Nasıl ifade edeceğimi bilemeyip bir süre duraksadım. "Her parçan öyle güzel ki Baekhyun,diğer herkesin kusuru daha çok göze batıyor."

Kafasını nihayet göğsümden kaldırıp parlak bakışlarını gözlerim arasında götürüp getirdi.Ellerimiz hala ayrılmamışken baş parmağımın altındaki avuç içini okşadım.

Elini çekip yanağıma koydu ve bu sefer o parmaklarıyla cildimi okşadı.Diğer eli de ensemi kavrarken yavaşça parmaklarının ucunda yükseldi ve dudaklarını örttü benimkine.

Yavaşça emişi,ara sıra iç çekişi bu sefer benim gözlerimi doldurmuştu.Kendimi son anda toparlayıp kolumu beline sardım ve kendime daha çok çektim.Ensemdeki eli de beni kendine daha çok bastırırken öpüşü değişmedi.Hala yavaş ve tadını hafızasına kazımak ister gibiydi.

Nefesimizi kontrol edemediğimiz noktada ayrıldı ve yeniden kafasını göğsüme gömdü.Bu sefer kolları belimi sararken duyduğum ağlama sesiyle kaşlarımı çattım.

"Baekhyun?"

"Çok aşığım.Seni çok seviyorum Chanyeol.Seni.."

Geriye çekilip yüzüne bakmaya çalışsam da izin vermeden daha da sıkı sarıldı ve yüzünü göğsüme gömdü.Ayrılmayacağını kabullenip ben de kollarımı etrafına sardım.

"Sen bir de bana sor..Sen bir de benim kalbimi gör be yavrum.."

Köy merkezine kadar el ele yürüdükten sonra saat 3'ü geçmiş ve sokak bomboş olmasına rağmen ellerimizi bırakıp yan yana yürüdük.

Eve gelip karşılıklı odalara girmeden hemen önce Baekhyun hızlı bir kelebek öpücüğü bıraktı dudaklarıma.

"Yarın.." dedi yine yakalanmamak için fısıldayarak. "...gidelim. Bizi asla kabul etmeyecek bu yerden gidelim bir an önce."

Gözündeki endişe kalbimi yakarken kafamı salladım.

"Gün doğduğunda bizi anlayacak yerlere gidelim,sevgilim."





Kısa bir bölümdü ama bu köyden gitsinler istiyorum artık.Yani bir gitsinler yazarız yine uzun bölüm ehe.Bir de texting diye çıktığımız bu yolda konu nerelere geldi yaaauv

Best Friend Problems (Problems Texting Serisi-2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin