Best Friend Problems (Problems Texting Serisi-2)

Ep.63

"Ön benim,ön benim,ön benim,ön beniiimmm"

Sehun her zamanki gibi arabanın ön koltuğuna koştuğunda Jongin suratını asarak ofladı.Kırk yılın başında altımızda araba olurdu ve bu ikisinin öne oturma kavgası bazen dakikalarca sürerdi.Bu yüzden ilk kim "Ön benim." derse onu oturtma kararı almıştık.

Onların bu haline gülüp sırt çantamı bagaja,diğerlerinin eşyalarının yanına koydum.Sabah hepimizin dersi bitmiş,Jongin'in ise öğleden sonra dersi olmasına rağmen asmıştı.Böylece öğleden sonra toplanıp yola çıkmak için hazırlanıyorduk.

"Aman ya,yine beni konuşturup unutturdu.Kaptı önü aşüfte."

"Küfür edeceksen hakkını ver oğlum,aşüfte ne lan?"

Onların atışması,buluştuğumuzdan beri sessiz olan Baekhyun'u gülümsettiğinde istemsizce mutlu oldum.Onun sürekli gülmesine ya da bu ikisi atışırken aralarına girip ikisini kışkırtmasına o kadar alışkındım ki şimdi surat asışı canımı sıkmıştı. Bana bakmadan kendi eşyalarını bagaja yerleştirirken daha da oyalanmadan arka kapıyı açıp oturdum.En azından cam kenarını kapmıştım ve iki saatlik yolda canım sıkılmayacaktı.

"Neyse ne.Ortaya hayatta oturmam ona göre.Bacaklarım sığmıyor,öne fırlıyor hep."

Bunu diyip omuz silkerken Baekhyun şaşkınlıkla ona bakıyordu.İki cam kenarı vardı ve ikimiz orada oturacaksak,bu Baekhyun'un ortaya yani tam yanıma oturması demekti.

"Jongin geç işte ortaya,çocuk musun abiciğim?"

Sehun dişlerini sıkıp dediğinde Jongin hala anlamamış,omuz silkiyordu.Baekhyun ne yapacağını bilemez bir şekilde iç çekince sol tarafa doğru eğilip ikisine baktım.

"E hadi Baekhyun,bin de otursun cam kenarına.Allah'ın veledi.."

Kafası yerden hızla kalkarken bunu beklemiyor olacak ki kaşları havalandı.Sehun'un kısık sesle çektiği sabırları bir tek ben duyuyordum.Neyse ki Baekhyun üstelemeden arabaya bindi ve bizim yanyana oturduğumuzu gören Jongin durumu ancak idrak etti.

"Baekhyun hyung,istersen sen öne gel.Yerimi sana verebilirim." Sehun'un son çabası Baekhyun'un yalnızca burukça gülümsemesine neden olmuştu.

"Ya hadi be abi,daha bir sürü yol gideceğiz.Markete uğrayacağız.Jongin bin de siktir olup gidelim artık."

Müdahelem üzerine kimse itiraz etmemişti.Yine de Baekhyun'un gergince yanımda oturduğunu biliyordum.İki eli de diz kapaklarında,her an kalkacakmış gibi emaneten oturuyordu.Bunun nedeni yanyana oturmamız mıydı yoksa yanyana oturmayalım diye Sehun'un üstün çabası mıydı bilmiyordum.

"Bilin bakalım ben ne yaptım?"

Jongdae arabaya bindiğimizden beri ilk defa konuşmuştu.İki eli direksiyonda,oldukça rahat sürüyordu.Ayrıca az önceki olaya dahil olmaması sevindirmişti.

"Sehun,torpido gözünü açsana.Yolculuk için karışık CD yaptım."

Yazlığa her gittiğimizde Jongdae ya yeni bir CD hazırlar ya da flash bellekte playlist yapardı.Bu eski usul hoşumuza giderdi.İyi bir müzik zevki vardı ve arkadaşlarla tüm şarkılara bağıra çağıra eşlik ederek tatile gitmek hepimizin favorisiydi.

"Herkes 61'e kadar bir sayı seçsin."

"12 benimdir." Sehun atladığında bundan geri kalmak istemeyen Jongin de hemen bir sayı söyledi. "23 de benim!"

Jongdae dikiz aynasından bize baktığında hiç düşünmeden aklıma gelen ilk sayıyı söyledim.

"4"
"4"