Best Friend Problems (Problems Texting Serisi-2)

Ep.75

Hayatta bazı anlar vardır;o anlar öyledir ki,öncesinde yaşadığınız tüm acılar bir anda duman olup gökyüzüne süzülür.

Montuna sıkı sıkı sarılıp apartman girişindeki iki basamaklı merdivene oturmuş,bakışları birkaç saat önce durmuş yağmurun ıslattığı yerde olan bedeni görmem, mesajımı okuyup yüzünde bir gülümsemeyle kafasını kaldırması,ardından parmaklarının kendi telefonunda 'O yolu yürüyorsan,sonunda hep seni bekliyor olacağım.Asıl sen anlamadın mı bunu hala' yazışı,yeniden göz göze geldiğimizde bu sefer anlaşmış gibi birbirimize doğru koşup sarıldığımız o an.Sanki birkaç saat önce değilde yıllardır görüşmüyoruz gibi sıkı sıkı sarılışımız ve kokusunun yeniden ciğerlerimi selamlaması..

Tüm bunlar birkaç dakika sürmüştü ve geçmişimdeki tüm acılarımı silip atmıştı. Bir tek sarılırken ayağı yerden kesilen bedeni,boynuma sardığı kolları ve beni sarhoş eden kokusu vardı.

O an dünyayla ilgili hiçbir şey benim için önemli değildi.

"Chanyeol." Boynuma gizlediği yüzünden dolayı sesi boğuk çıkmıştı.

"Efendim birtanem?"

"Seni seviyorum."

Bir tek kokusu nefesimi keser sanıyordum ama yanılmıştım,dudaklarından dökülen bu iki kelime asıl sesimi,soluğumu kesmişti.

"Seni çok seviyorum."

"Bir gün sebebim olacaksın..." Mırıldandığımda yerden hafifçe yükselen ayaklarını yere indirip uzaklaştı ama boynumdaki kollarını çekmedi.

"Bana ulaşamayınca çıkıp geldin ya...Bu çok...Bilmiyorum,abartılı belki ama...Seni çok seviyorum işte."

"Bunu bu kadar sık söyleme,alışırım sonra."

Omzumda serbestçe duran elini enseme getirip saçlarımı okşarken dudaklarıma yükseldi.Az önce sigara içtiğini belli eden tadı kaşlarımı çatmama sebep olmuştu.

"Sen sigara mı içiyorsun?"

Bunu beklemiyor olacak ki geri çekildi. "Hava çok soğuk.Hadi yukarı çıkalım."

Konuyu uzatmadan peşine takılıp eve girdikten sonra montlarımızı portmantoya asıp salondaki koltuklara geçtik.

"Ne zamandır içiyorsun?"

"1 ay falan oldu işte."

Şaşkındım.Baekhyun sigaradan nefret ederdi.Ben içtiğimde bile yaklaşmazdı yanıma.

"Neden? "

Derin bir nefes aldı.Benimle göz göze gelmemeye çalışsa da ısrarla yüzüne bakıyordım.

"Bilmiyorum.Senin günde 1.5 pakete çıkardığını görünce derde derman olduğunu düşündüm sanırım."

Onunla görüşmediğim sürede sigarayı arttırmıştım ama bunu nereden biliyordu ki?

"Bakma öyle.Seni görebildiğim tek yer kampüsün girişindeki marketti. 2 günde bir gelip 3 paket alıyordun."

Ne yani,beni mi izlemişti?

"Yine de başlaman mı lazımdı? Eline hiç yakışmıyordur eminim.Çünkü dudaklarına hiç yakışmamış."

Yanıma değilde en uzağımdaki kanepeye oturduğunu fark ettiğimde iç çektim.

"24 yaşında 'Neden sigaraya başladın?' azarı yemeyeceğim değil mi?"

"Elbette azarlayacağım! Tanrım...Nasıl kendine bunu yaparsın? Nasıl zararlı-"

"Ya sen?! Sen karşımda yeni sigaranı,bitmek üzere olan sigaranla yakıp peş peşe benim yüzümden içerken nasıl yaptın bunu kendine? Ölüyordum! Duydun mu beni,seni o duruma soktuğum için her gün ölüyordum!"