Best Friend Problems (Problems Texting Serisi-2)

Ep.17

"Yok artık!"

Chanyeol karşısındaki önce şaşıran sonra da kahkaha atan çocuğa anlamsız bakışlarla bakmaya başladı.Ama arkadaşı kendisine değil arkasındaki bir yerlere bakıyordu.

"Baek hyung,hayırdır?"

Duyduğu isimle aniden arkasına döndü.Kaç gün olmuştu onu görmeyeli? Belki iki,belki daha fazla.Ama onun için bir ömür gibiydi.Kalbinin atışı hızlanırken buna neden olan çocuk ona hiç bakmadan kendilerine doğru yürüyordu.Bakmaması iyi olmuştu,şayet göz göze gelseler Chanyeol düşüp bayılabilirdi.

"Ne demek hayırdır? Yanınıza gelmem için bir şey mi olması lazım?" Chanyeol'u görmezden gelmesi uzunun canını yaksa da onu gördüğü için mutluydu.Kendisine bir kere olsun bakmasa bile onu görmenin tadını çıkaracaktı.

"Oha Baek hyung gelmiş."

Jongin ve Jongdae de yanlarına geldiğinde şaşkınlıkla yeni gelen çocuğa baktılar.Baekhyun geldiğine pişman olmuştu.Cidden neden gelmişti ki? Hiç düşünmeden kalkıp buraya gelmemesi gerekiyordu.Chanyeol'u görmek bile istemiyordu.Ama neden soluğu yanlarında almış,onlar daha onun geldiğini fark etmemişken uzun boylu çocuğu uzaktan süzmüştü?

Onu özlemişti,bunu inkar edemezdi.Çünkü yıllardır çok yakın arkadaşlardı ve Baekhyun Chanyeol'un varlığına alışkındı.Birden bu kadar uzak kalmaları onu özlemesine neden olmuştu.Ama içindeki öfke çok büyüktü,bu yüzden asla gardını indirmeyeceğini düşünüyordu.

"Rahatsız olması gereken kişinin ben olmadığına karar verdim." Göz ucuyla Chanyeol'a baktığında kafasını eğip iç çektiğini gördü.

"Ee bitti mi oyun,geciktim mi?" Sehun kafasını sallayıp düştüğü ortamdan bir an önce çıkmayı diledi.Arkadaş grubunun bu hale düşmesi canını sıkıyordu.Ayrıca Baekhyun'un iğneleyici sözü de hepten moralini bozmuştu.

"Chanyeol ve Sehun ilk defa kaybetti.Pizza yemeye gidecektik."

Jongdae dediğinde Baekhyun refleksle Chanyeol'a döndü.Bowling kralları Chanyeol ve Sehun aynı takımda olup kaybetmişti öyle mi?

Chanyeol'un bakışları hasret kaldığı gözlerle buluştuğunda içi titredi.Kaybetmesine şaşırmış olmalıydı,onun bu oyunda ne kadar iyi olduğunu biliyordu.Öyle ki önceki yaz kendisine de öğretmesi için yalvarmış ve bütün bir yaz bowling oynamışlardı.Ama Chanyeol'un kafası dağınıktı.Ne yaparsa yapsın Baekhyun aklından çıkmıyor,bu da ister istemez hayatını etkiliyordu.

"Ee hadi gidelim o zaman."

Jongin garip havayı dağıtmak için Jongdae ve Baekhyun'un koluna girip önden sürüklemeye başladı.Bu sırada Sehun destek olmak için Chanyeol'un omzunu hafifçe sıkmış iyi olup olmadığını anlamaya çalışmıştı.Chanyeol burukça gülümsediğinde koluna girip diğerlerini takip etmeye başladılar.

Her bowling turnuvasından sonra gittikleri pizzacıya vardıklarında hep oturdukları masaya oturdular.Uzun bir zamandır bir arada olmamışlardı.Bu garip hissettirmiş olacak ki kimseden çıt çıkmıyordu.Sehun bu garip anı dağıtmak için ayağa kalkıp kafası geldiklerinden beri aşağıda olan çocuğu dürttü.

''Hadi gidip sipariş verelim.''

Chanyeol daldığı düşüncelerden sıyrılıp ayağa kalktı.Baekhyun'a bakmamak için ekstra çaba sarfediyordu.Onu deli gibi özlemişti evet ama yüzündeki kızgınlığı görmek ve kendisine her zamanki gibi bakmayışı canını yakıyordu.

Siparişi verip döndüklerinde ortam biraz daha normale dönmüş gibiydi.Jongdae heyecanla bir şey anlatıyor,diğer ikisi de pür dikkat onu dinliyordu.O sırada Baekhyun kahkaha attı.Bu Chanyeol'un kalbini birisi eline alıp sıkmış gibi bir etki yapmıştı.Uzun zamandır görmediği gülüşüne takılmış,kahkahasının sesi kulağını uğuldatmıştı.Baekhyun da üzerindeki bakışları fark edip yavaşça susmuş ve kendisine donuk bir şekilde bakan yüze bakakalmıştı.

Kalbinin ritmi değiştiğinde kafasını salladı.Bu saçma andan kaçması gerekiyordu ki Chanyeol yine imdadına yetişmiş onun yerine kaçmıştı.

''Ben kalkayım.Ablamın evine uğrayacağım.Görüşürüz sonra.''

Bu sefer Baekhyun için değil kendi için yapmıştı bunu.Hava alması gerekiyordu.Baekhyun'u görmemek mi yoksa bu şekilde görmek mi cehennem gibiydi kafası karışmıştı.

''Hey!'' 

Pizzacıdan çıkıp köşeyi döneceği sırada duyduğu tanıdık sesle kalakaldı.Yavaşça arkasına döndüğünde miniğin kendisine doğru geldiğini gördü.Hayal herhalde,dedi.Ya da sonunda kafayı yedim.

''Telefonunu ver.'' Boş boş suratına bakarken küçük olan yeniledi.Anlam vermese de dediğini yapıp cebindeki telefonu çıkarıp uzattı.

Baekhyun kapalı olan telefonla afalladı.Konuştuğu kişinin Chanyeol olduğunu düşünüyordu.

''Şey...Bowling oynarken telefonumu kapatırım,biliyorsun.'' Chanyeol açıkladığında telefonunu açıp bir süre bekledikten sonra pin kodunu girdi.Tabiki Chanyeol'un pin kodunu biliyordu.Daha sonra oyalanmadan kendi telefonunu da çıkardı.İkisinin telefonu elindeyken Seulbin'e mesaj attı.Ardından bakışları Chanyeol'un bildirim paneline döndü.Ama herhangi bir şey yoktu.

''Sen değilmişsin.'' Daha çok kendisiyle konuşuyor gibiydi.Neden hayal kırıklığına uğramış hissediyordu anlamlandıramadı. Chanyeol'un kendisiyle uğraşmaması iyi bir şey değil miydi? Neden o olmasını diliyordu? 

Kafasını sallayıp telefonunu Chanyeol'a uzattı.

''Bir şeyi öğrenmem gerekiyordu.Hoşçakal.'' Dönüp gideceği sırada kolunu kavrayan elle duraksadı.Bu sırada Chanyeol bir adım atıp aralarındaki mesafeyi biraz daha kapattı.Arkadan kulağına eğildiğinde bu yakınlık vücudunu titretmişti.

''Ben hazır olmanı beklerim Baekhyun.Ama yalvarırım bu sürede büyük hatalar yapma.''

Ve kolunu bırakıp gitti.Baekhyun duraksadı bir süre.

Bütün bunlar saçmalıktı.

En çok da ağzında atan kalbiydi saçmalığın daniskasıydı.

89656 yıl sonra bölüm attım.Neyse gece de atarım (umarım) Bu arada EXO cb yapıyorsjfhjdjfsjdfj Çok komik ya cb falan yapıyoruz ahahahha