Bana Gel

2.2

ღ

Göğsümde onca acıyı kenara atan bir ağrı hissettim, sanki bir el kalbimi avucunun içinde sıkmaya başlamıştı ve o el karşımdakinin eliydi.

O yüzük.. 

Evli miydi? Evliyse bana neden sarılmıştı, neden yanımda durmuştu?

Gözlerimi gümüş yüzüğünden zorlukla ayırıp yüzüne baktım, ellerim titriyordu. Göz göze geldiğimiz anda bende ki değişikliği farketti. Fotoğrafı şimdi ne o ne de ben tutuyordum, aramızda kalan Ebru elinde kalan fotoğrafa bakmak yerine ikimize bakıyordu. Bir şeylerin olduğunu anlamıştı, ben ise ne anlayacağımı bilemiyordum.

Devran'ı tanımıyorum.

Belki de başkasıyla evliyken..bana sarılmıştı.

Devran neden böyle olduğumu anlamadığından kaşlarını çatmıştı, ifademi çözmeye çalışıyordu. Gözlerim ne ara dolmuştu, ne ara kalbim ölüyormuş gibi atmaya başlamıştı bilmiyorum ama daha fazlasına izin verilmemiş gibi bakışlarımı ondan çekmeme neden olan başkası oldu.

"Jiya?"

Gözlerimi hızla sesin olduğu yere çevirdim. Şerzan anne gözlerinden akan yaşlarla, Celal amca ise o heybetli haliyle yanımıza doğru geliyordu. Yutkunarak Ebru'nun elindeki fotoğrafı nasıl aldım anlamadan cebime yerleştirip hızlı adımlarla Şerzan anneye yöneldim. Zaten ağladı ağlayacak olan halde olduğumdan Şerzan anneye sarılmaya başladığım gibi ağlamaya başladım.

Kalbim çok acıyordu.

Neden ihanete uğramışım gibi hissediyordum?

O benim hiçbir şeyimdi.. 

"Ahh benim kınalı kuzum, nedir senin bu çektiğin Helin'im...bahtsız kızım benim.."

Celal amcanın Devran'ın yanına doğru gittiğini göz ucuyla görmüştüm, aklıma Mirzayla Helin'in uyuduğu halleri gelince Ebru'ya baktım. Benimle vedalaşmak için ellerini önlüğünün cebine yerleştirmiş bekliyordu, Celal amca onun önünde durdu.

"Doktor xanım, kızımın durumu nasıldır?"

Ebru onun doktoru olmadığı için önce kısa bir duraksama yaşadı, ardından durumu kurtarmaya çalışarak gülümsedi.

"Merak etmeyin amcacım, durumu iyi. Şu an sakinleştirici verdiğimiz için baygın."

Devran'ın bana baktığını hissetsem de ona dönüpte bakmadım. Mirza'nın odadan çıkmasıyla derin bir nefes alarak Şerzan annenin ellerini tutmaya devam ettim. Gözlerini sildi, Helin'in daha çok üzülmesini istemiyordu.