3.1

4.1K 226 132
                                    

Sadece üç gün önce bekar ve kendi halinde biriyken şimdi hem dini nikâhlı hemde resmî nikahlı bir kocam vardı. Bunu bana o zaman söylemiş olsalardı sanırım asla inanmazdım. Dehşete düşerdim bir kere, imkansızdı bana göre. Şimdi ise resmi nikâhımızı da kıymıştık ve ikimiz öylece durmuş birbirimize bakıyorduk. Ona bakmaktan sıkılacağımı hiç sanmıyorum, çünkü eşsiz görünüyordu. Her şeyiyle eşsizdi.

"Elini uzat."

Boğuk ve sert sesi yüzünden bakışlarımı kehribar gözlerinden ayırıp bana doğru uzattığı koca avucuna baktım. Elimi istiyordu, çekinmeden elimi avucunun içine bıraktığımda parmakları tenimi hissetmek istermiş gibi sarıp sarmaladı. Daha sonra nereden geldiğini görmediğim bir kutudan iki yüzük çıkarttı, biri alyans diğeri ise oldukça zarif görünen taşlarla sarınan bir yüzüktü.

Heyecandan ve şaşkınlıktan bedenim yanarken önce parmağımı öptü.

Ardından önce alyansı, ardından diğer yüzüğü de öptüğü parmağıma taktı.

Dudakları yeniden parmağımla buluştuğunda garip bir ağırlıkla dolan yüzük parmağım doluydu. Unuttuğunu sandığım bu yüzük detayını hatırladığı için sevinirken dayanamayıp kollarımı boynuna doladım ve ona sıkıca sarıldım.

Dudaklarımdan çıkan, "Teşekkür ederim." cümlesi gerçek bir minnetin temsiliydi.

"Çok teşekkür ederim." diyerek daha sıkı sarıldım.

Öpücüğünü eşarbımın üstünde hissederken onun da sesini duydum.

"Ben teşekkür ederim, güzel gözlüm."

Küçük bir alkış sesi daha yankılandı büyük salonda, aralarında durduğumuz insanları hatırlayarak geriye çekildim ve kızarmamasını umduğum yanaklarıma dokunmamak için kendimle küçük bir savaş verdim. Dikkatle bana bakarken bakışlarımı ondan ayırarak diğerlerine kısa bir bakış attım. Hepsi bize bakıyordu. Utandığım için başımı eğdikten sonra bakışlarım parmaklarıma kaydı, parıl parıl parlayan iki yüzüğüm tüm bu olanların gerçekliğini kanıtlıyordu.

"Ablamı görmek istiyorum."

Herkes gitmişken ikimiz yalnız kalmıştık, arabada otururken geldiğim günden beri ablamı görmediğim aklımdan çıkmıyordu. Devran arabayı çalıştırmadan hemen önce bana doğru baktı.

Bana GelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin