Bir Mucizeydin Sen

Bir Mucizeydin Sen #4

İlk 3 bölümü tekrardan okumanızı tavsiye ederim.. İyi okumalar...

Açelya eve vardığında Nazlı çoktan uykuya dalmıştı bile.. Açelya da çikolataları yerleştirip yatağına uzandı..
.
.
Ali eve vardığında üstünden buldozer geçmiş gibiydi, elini yüzünü yıkayıp odasına geçti.. Yatağın yanındaki komodinin kitli çekmecesini açtı ve Nazlı'yla olan son fotoğrafını eline aldı.. Kendine kızıyordu bir yandan da.. Güya herşeyi soracaktı, bunları neden yaptığını soracaktı..
.
.
Ertesi gün güne ilk uyanan Nazlı oldu.. Yüzünde bir tebessüm vardı, ta ki dün gece aklına gelene kadar.. Yavaşça kalktı ve terliklerini giyip elini yüzünü yıkamaya gitti.. İşlerini hallettikten sonra dolaptan Açelya'nın aldığı çikolatalardan bir tane yedi.. Kendine biraz daha gelmişti, üstünü değiştirip kahvaltı yapmadan yola koyuldu..
.
.
Ali hastaneye geldi, deskte sadece Gülin vardı.. Ali'nin yüzünün solukluğunu farketti..

Gülin; Ali tek kelime etmedin geldiğinden beri, dün akşam da hızlıca çıkıp gittin.. Bir problem mi var?

Ali; Nazlı'yı gördüm de dün akşam.. Benim için biraz zordu..

Gülin; Nazlı burda mıydı? Ben görmedim hiç..

Ali; Şu Cemre vardı ya, onu ziyarete gelmişler. Açelya da vardı yanında..

Gülin; Peki birşey diyebildin mi? Yani konuşabildin mi?

Ali; Onu görmeden önce aklımdan binlerce şey geçiriyordum ama görünce hepsi uçup gitti.. Tek kelime edemedim..

Gülin; Canım benim ya, seninde Nazlı'nın da atlattığı şeyler hiç kolay şeyler değildi.. Süreç senin için sancılıydı..

Ali; Biliyorum Gülin, kendimi daha yeni yeni toparlarken bir anda karşılaşmak biraz ağır oldu sadece..

Gülin; Biliyorum Ali, hepimiz senin hep yanındayız unutma bunu..

Ali; Sağol Gülin..
.
.
Nazlı da daha önce çalıştıkları hastanede yani Berhayat'da çalışıyordu.. Ali ise olanlardan sonra istifa edip gitmişti.. Olaylardan sonra ekip eskisi gibi olamamıştı.. Doruk asistan odasında dart oynuyordu Nazlı içeriye girdiğinde..

Nazlı; Doruk erkencisin bakıyorum..

Doruk; Aslında değilim çünkü eve hiç gitmedim dün gece.. Tanju hoca acil nöbeti verdi.. Asıl sen erkencisin..

Nazlı; Beni de pek uyku tuttuğu söylenemez.. Dün akşam olanlardan sonra..

Doruk hemen elindeki dartı bırakıp Nazlı'ya döndü..

Doruk; Hayırdır inşallah?

Nazlı; Ali'yle karşılaştık dün akşam..

Doruk; Ne! Ali'yle mi karşılaştın, nerde?

Nazlı; Şu Avrupa yakasında açılan üniversite hastanesinde şef olarak çalışıyormuş..

Doruk; Adam 2 senedir ortada yok, telefonları kapalı kimseye haber vermedi.. Meğerse hala İstanbul'daymış.. Peki sen neden ordaydın?

Nazlı; Benim ortaokul arkadaşlarımdan Cemre vardı ya, bahsetmiştim sana da..

Doruk; Evet hatırlıyorum hayal meyal..

Nazlı; Bağırsak ameliyatı olmuştu, Açelya ile ziyaretine gittik.. Orda karşılaştık..

Doruk; Sen iyi misin peki?

Nazlı; Bilmiyorum ki.. Hiçbir şey bilmiyorum..

Doruk; Gel buraya gel.. (Sarılır) Geçecek bunlar da elbet..
.
.
Gülin deskte otururken içi içini yiyordu.. 3 aydır burda çalışıyordu ve ekibin geri kalanına Ali'nin burda olduğunu haber vermemişti.. Aslında elinde olsa hemen haber verirdi ama Ali bu konuda ondan söz almıştı.. Ama artık dayanamıyordu, sonuçta Nazlı'yla karşılaşmışlardı dün akşam.. Artık herşeyi ekibe açıklayabilirdi.. Hemen eline telefonunu aldı ve Nazlı'yı aradı.. Öğlen kafede tüm ekiple bir buluşma ayarladı..
.
.
Ali hastaneye vardığında onu karşılayan yine Murattı.. Elinde tabletle onu bekliyordu.. Ali'nin kızacak hali bile yoktu o sebeple tableti alıp odasına geçti.. Murat şaşkındı..
.
.
Berhayat deskinde ekip toplanmış, Nazlı'yı bekliyordu..