Bir Mucizeydin Sen

Bir Mucizeydin Sen #23

İyi okumalar...

Sarılarak ağlıyorlardı.. Ekibin geri kalanı da gelmişti o sırada.. Onları böyle görünce onlarda dayanamadı, ağlamaya başladı herkes.. 2 dakikalık bir sarılmanın ardından yavaşça ayrıldılar.. İkisinin de gözleri kıpkırmızı olmuştu.. Elini sıkı sıkı tuttu Nazlı'nın..

Ali; Bu eli bir daha bırakmayacağıma burda herkesin önünde söz veriyorum.. Ne olursa olsun.. Sen beni kovsan bile ben gitmeyeceğim.. Hep burda olacağım..

Nazlı da Ali'nin diğer elini sıkı sıkı tuttu..

Nazlı; Ben de herkesin önünde sonuna kadar mücadele edeceğime söz veriyorum..

Açelya; Yemin ediyorum artık gözümde yaş kalmadı ya..

Doruk; Ağlamak ne zor şeymiş ya..

Demir; Doruk bile ağladıysa gözüm açık gitmem.. (hem gülerek hem ağlayarak)

Herkes bir saniyeliğine de olsa olanları unutup gülmeyi başarmıştı..

Ferman; Ben Nazlı'nın doktorunun numarasını bir araştırayım.. Haber verelim ona da..

Nazlı; Ben geçen gün bulmuştum.. Daha doğrusu bir arkadaş bulmuştu.. (numarayı Ferman'a verdi) Biraz yalnız kalabilir miyim?

Doruk; Tabi, biz çıkalım hadi..

Herkes kapıya doğru yöneldi.. Ali dahil..

Nazlı; Ali sen kal..

Ali; Dinlen biraz istersen..

Nazlı; Birlikte yalnız kalalım.. Lütfen..

Ali; Peki.. (sandalye çekti) Aklından geçenleri az çok tahmin edebiliyorum.. Korkuyorsun, hemde çok korkuyorsun.. (biraz bekler) Bende çok korkuyorum.. Bende bazı şeyleri kafamda oturtamıyorum.. Nasıl olacak? Nasıl gidecek? Nasıl dayanacaksın, dayanacağım? (biraz bekler) Ama sonra diyorum ki sen benim, ben senin yanında olduktan sonra ne olabilir ki? Biz beraber oldukça herşeyin üstesinden gelebiliriz diyorum..

Nazlı; Sen benim yanımda oldukça, ben aynı şeyleri tekrar yaşamaya hazırım.. Hepsinin üstesinden gelebiliriz.. (yana kaydı) Gelsene..

Ali afallamıştı..

Ali; Nasıl geleyim?

Nazlı; Bildiğin gel işte Ali.. (gülerek)

Ali; Yatmalı mı geleyim?

Nazlı; Ya evet hadi..

Ali sandalyeden kalkıp Nazlı'nın yanına kıvrıldı.. Ali'nin göğsüne kafasını koyunca huzuru buldu Nazlı.. Her zaman bulduğu gibi.. O kadar yorulmuşlardı ki hemen uyuya kaldılar..

Sabahın ilk ışıkları camdan içeri vurunca gözlerini ilk aralayan Nazlı oldu.. Kafasını hafifçe kaldırıp Ali'ye baktı.. Ali o kadar yorulmuştu ki dün.. En az Nazlı kadar bitkindi.. Nazlı uyandırmadan doğruldu.. Terliklerini giyip koridora çıktı.. Biraz yürümeye ihtiyacı vardı.. Aklına ilk defa öğrendiği gün geldi.. O günde Nazlı için hayatının en zor günlerinden biri olmuştu.. Üzüntüsünden 1 hafta yataktan kalkamamıştı.. Ali nerdeyse 1 hafta boyunca uyumamış, Nazlı'nın baş ucunda beklemişti.. O günleri düşündükçe şunu fark etti, Ali onu hiç yalnız bırakmamıştı.. Tamam belli başlı hatalar yapmıştı ama bunları asla Nazlı'ya yansıtmamıştı.. O günleri hatırladıkça hem gülümsüyor hemde üzülüyordu..

Bu sırada Ali'de uyanmış Nazlı'yı arıyordu.. Koridorda karşısına Açelya çıktı..

Açelya; Ali? Ne oluyor?

Ali; Nazlı'ya bakıyordum..

Açelya; Yürüyüşe çıkmıştır muhtemelen.. Biraz yalnız bırak bence.. Kafasını toplasın..