[ Zawgyi ]
ညေနခင္းရဲ႕ေလေျပက ခပ္ေအးေအးတိုက္ခတ္ေနတာေၾကာင့္ သစ္ရြက္ေလးေတြလႈပ္လီလႈပ္လဲ့ႏွင့္ကႀကိဳးဆင္ေနေလသည္။ ေႏြေနရဲ႕အပူ႐ွိန္ကျပင္းထန္လြန္းတာေၾကာင့္ အခုလိုေလႏုေအးေလးတိုက္ခတ္ေတာ့မွပဲ ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းသြားခဲ့သည္။ ညေနေစာင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနပူ႐ွိန္လည္းအနည္းငယ္ေလ်ာ့က်သြားၿပီျဖစ္သည္။
ခံုတန္းေပၚမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ရင္း ေလႏုေအးကိုခံယူေနတုန္းမွာပဲ ကေလးတစ္ေယာက္ပစ္လိုက္တဲ့ ခဲလံုးေလးက သူ႔အေ႐ွ႕ကကန္ေရျပင္ထဲကို က်သြားခဲ့ေလသည္။ ထိုခဲေလးက်သြားတဲ့အ႐ွိန္ေၾကာင့္ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ကန္ေရျပင္မွာ လိႈင္းဂယက္ေလးေတြထသြားခဲ့ရသည္။
သိပ္မၾကာသည့္မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ထိုလိႈင္းဂယက္ေလးေတြေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီး ကန္ေရျပင္ဟာဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို ျပန္လည္ၿငိမ္သက္သြားခဲ့ေလသည္။ အတိတ္ဆိုတာဟာလည္း ထိုလိႈင္းဂယက္ေလးလိုပါပဲ ဘဝမွာခနတာသာ အေရးပါခဲ့ၿပီး အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် တျဖည္းျဖည္းေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားရတာပဲမလား။
သူ႔ဘဝမွာလည္း နာက်င္ရတဲ့ ျပန္မေတြးခ်င္မိတဲ့ေန႔ရက္ေတြ႐ွိခဲ့တယ္ေလ။ ထိုအခ်ိန္ေတြကို ပင္ပန္းႀကီးစြာျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ အခုေတာ့အရာအားလံုးဟာ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ၿပီး အတိတ္ဆိုတဲ့အတိုင္း အရိပ္အျဖစ္သာက်န္ရစ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္တယ္။ ထိုအခ်ိန္ေတြကိုျပန္ၿပီးမေတြးျဖစ္ေတာ့သလို အမွတ္တမဲ့ေတြးခဲ့မိရင္ေတာင္ ဘာစိတ္ခံစားခ်က္မွမျဖစ္ေပၚေတာ့တာအမွန္ပင္။
" Daddy ေရ... သြားၾကစို႔ "
ကန္ေရျပင္ကိုေငးကာေနတုန္း တစ္ဦးေသာ သားေတာ္ေမာင္ေလးက ေရခဲမုန္႔စားရင္း အနားကိုေရာက္လာခဲ့ေလသည္။ အသက္ ၁၈ႏွစ္႐ွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေရခဲမုန္႔စားတာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုေပပြေနတဲ့ သားရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းနားတစ္ဝိုက္ကိုေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွာ႐ွိသည့္ လက္ကိုင္ပုဝါထုတ္ၿပီးသုတ္ေပးလိုက္သည္။
" တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားပဲျဖစ္ေနၿပီ... အခုထိေရခဲမုန္႔စားရင္ မူလတန္းကေလးလိုေပပြေနတုန္းပဲ..."
YOU ARE READING
Mysterious Love Circle ( Completed )
Fanfictionကံကြမ္မာဆိုတာ သိပ်ကိုဆန်းကြယ်လွန်းလှတယ် တစ်ချိန်ကကိုယ်အချစ်ရဆုံးသူဟာ အမုန်းရဆုံးသူအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့သလို ဖြစ်ပြီးသား အတိတ်ဆိုးတွေဟာလည်း ပစ္စုပ္ပန်မှာတစ်ဖန်ပြန်လည် အသက်ဝင်လာတတ်လေသည်။ ကံၾကမၼာဆိုတာ သိပ္ကိုဆန္းၾကယ္လြန္းလွတယ္ တစ္ခ်ိန္ကကိုယ္အခ်စ္ရဆံုးသ...
