{ Unicode }
ကားပေါ်မှာ သူ့ကိုစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောပဲ မျက်နှာစူနေတဲ့ သားကိုလှည့်ကြည့်ပြီး ဆော့ဂျင် သက်ပြင်ကိုချလိုက်မိတယ် ။ အခုဆိုရင် သားက သူ့ကိုစကား ကောင်းကောင်းမပြောတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာနေပြီလဲ ။
" မုန့်ဖိုးရှိသေးလား သားငယ်လေး..."
" ရှိသေးတယ်..."
စကားကို တိုတိုနှင့်ပြတ်ပြတ်သာပြောလေတဲ့ သားကို ဘယ်လိုတွေရှင်းပြရမလဲဆိုတာ ဆော့ဂျင် မသိတော့ပေ ။ ရှင်းပြဖို့ခက်ခဲသလို ထိုအကြောင်းအရာတွေကို သူ ပြန်မတွေးချင်တော့ပေ ။
" သားငယ်လေး အဖေ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတုန်းပဲလား...."
သူ ချိုသာစွာမေးလိုက်ပေမယ့်လည်း သားက သူ့ကိုစကားပြန်မပြောပေ ။ သို့သော်လည်း သားကို စိတ်မဆိုးသလို အပြစ်လည်းမတင်ရက်ပါလေ ။ သားက ဂျောင်ကုကိုဘယ်လောက်တောင် ချစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ သူ အသိဆုံးပင် ။
ပြီးတော့ ချစ်ရသူနဲ့ကွေကွင်းရခြင်းဟာ ဘယ်လောက်တောင် ပင်ပန်းရလဲဆိုတာ သူကိုယ်တိုင်ခံစားဖူးခဲ့တော့ သားကိုလည်း သနားနေမိခဲ့တယ်လေ ။
ကျောင်းရောက်တော့ သားက သူ့ကို နှုတ်တောင်မဆက်ပဲ ကျောင်းထဲဝင်သွားခဲ့လေတယ် ။ ဆော့ဂျင် ကားထွက်မယ်အလုပ်မှာတော့ ဂျောင်ကုနဲ့အတူ ယွန်းဂီ ကိုပါတွေ့လိုက်ရလေတယ် ။
ဂျောင်ကုက သူ့ကိုခေါင်းငြိမ့်ကာ နှုတ်ဆက်ဘိုက်ပေမယ့် ယွန်းဂီကတော့ တစ်ဖက်ကို ခေါင်းစောင်းသွားခဲ့လေတယ် ။ ဆော့ဂျင်လည်း အဖက်လုပ်မနေတော့ပဲ ချက်ချင်းကားမောင်းထွက်လိုက်တော့တယ် ။
" မင်းက ဘာလို့ သွားနှုတ်ဆက်နေရတာလဲ..."
" အဖေကလည်း အန်ကယ်ဆော့ဂျင်က လူကြီးပဲလေ နှုတ်မဆက်လို့ကောင်းမလား..."
" ကောင်းတယ်... သူ့လို လူမျိူးကို နှုတ်မဆက်လို့လည်း ဘာမှမဖြစ်ဘူး နားလည်လား..."
အဖေဘာကြောင့်များ အန်ကယ်ဆော့ဂျင်ကို ဒီလောက်မုန်းနေသည်မသိ ။ ဂျောင်ကုကတော့ တော်တော်လေးစိတ်ညစ်နေမိပြီဖြစ်သည် ။
YOU ARE READING
Mysterious Love Circle ( Completed )
Fanfictionကံကြမ္မာဆိုတာ သိပ်ကိုဆန်းကြယ်လွန်းလှတယ် တစ်ချိန်ကကိုယ်အချစ်ရဆုံးသူဟာ အမုန်းရဆုံးသူအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့သလို ဖြစ်ပြီးသား အတိတ်ဆိုးတွေဟာလည်း ပစ္စုပ္ပန်မှာတစ်ဖန်ပြန်လည် အသက်ဝင်လာတတ်လေသည်။ ကံၾကမၼာဆိုတာ သိပ္ကိုဆန္းၾကယ္လြန္းလွတယ္ တစ္ခ်ိန္ကကိုယ္အခ်စ္ရဆံုးသ...
