{ Unicode }
ဒီနေ့ဆိုရင် ယွန်းဂီ နဲ့မတွေ့ရတာ တစ်ပတ်ကျော်နေပြီဖြစ်သည် ။ လူချင်းလည်း တွေ့ခွင့်မရသလို ဖုန်းလည်းအဆက်အသွယ်လုပ်လို့မရတာကြောင့် ယွန်းဂီကိုတော်တော်လေးသတိရနေပြီဖြစ်သည် ။
စာကြည့်စားပွဲမှာထိုင်ကာ စာကျက်မယ်ဆိုပြီး စာအုပ်ဖွင့်ထားပေမယ့် စိတ်က ယွန်းဂီဆီသာရောက်နေခဲ့သည် ။ ကျောင်းလည်းမသွားရတာကြောင့် စာတွေလည်း နောက်ကျနေပြီဖြစ်သည် ။
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်ကိုဘာကြောင့်များ အဖေ နားမလည်ပေးရတာလဲဆိုတာ ဆော့ဂျင် သိပေမယ့် ဒီလောက်အထိတော့ မလုပ်သင့်ဘူးလို့ထင်မိသည် ။
" သား ဆော့ဂျင် မင်းအဖေခေါ်နေတယ်...."
ဆော့ဂျင် တွေးနေတုန်းမှာပဲ အမေကအခန်းတံခါးခေါက်ကာ လှမ်းပြောတာကြောင့် အခန်းထဲကထွက်လာခဲ့လိုက်ရလေသည် ။
" ဒီမှာ ထိုင်...."
အဖေလက်ညှိုးထိုးပြတဲ့ခုံမှာ ဆော့ဂျင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။
" မင်း ဟိုကောင်လေးကိုအဆက်အသွယ်ဖြတ်ရင် ငါ မင်းကိုကျောင်းပေးပြန်တက်မယ်...."
အဖေ့ရဲ့စကားကို ဆော့ဂျင် ဘာမှပြန်မပြောသေးပဲ အဖေ့ကိုကြည့်လိုက်မိသည် ။
" မင်း သူ့ကိုအဆက်အသွယ်ဖြတ်မယ်မလား...."
ဒီတစ်ခါအမေးမှာတော့ ဆော့ဂျင် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည် ။
" ငါမေးတာ ပါးစပ်ကဖြေ...."
" ဟုတ်ကဲ့...."
" အေး... မင်းစကားမင်းတည်ပါစေ မနက်ဖြန်ကျောင်းပြန်ဖွင့်ရင် မင်းပြန်တက်လို့ရပြီ... ဒါမှမဟုတ် မင်းစကားကိုမတည်ဘူးဆိုရင်တော့ ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့...."
" ဟုတ်ကဲ့ပါ အဖေ...."
အဖေ့ကိုပြန်ဖြေပြီးနောက် ဆော့ဂျင် အခန်းထဲပြန်ဝင်ခဲ့လိုက်သည် ။ အခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ အသံ ခပ်တိုးတိုးဖြင့် ရေး ဆိုပြီး တစ်ချက်အော်မိသွားသည် ။
" သားက ယွန်းဂီကို အဆက်အသွယ်ဖြတ်စရာလား အဖေရယ်... လုံးဝမဖြတ်ဘူး စိတ်ချ..."
YOU ARE READING
Mysterious Love Circle ( Completed )
Fanfictionကံကြမ္မာဆိုတာ သိပ်ကိုဆန်းကြယ်လွန်းလှတယ် တစ်ချိန်ကကိုယ်အချစ်ရဆုံးသူဟာ အမုန်းရဆုံးသူအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့သလို ဖြစ်ပြီးသား အတိတ်ဆိုးတွေဟာလည်း ပစ္စုပ္ပန်မှာတစ်ဖန်ပြန်လည် အသက်ဝင်လာတတ်လေသည်။ ကံၾကမၼာဆိုတာ သိပ္ကိုဆန္းၾကယ္လြန္းလွတယ္ တစ္ခ်ိန္ကကိုယ္အခ်စ္ရဆံုးသ...
