{ Unicode }
ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့အလှအပကိုငေးပြီး နှစ်ယောက်လုံးစကားမဆိုနိုင်ပဲ တိတ်ဆိတ်နေမိလေသည် ။ သစ်ပင်ကိုမှီကာထိုင်နေသည့် ဆော့ဂျင်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ယွန်းဂီကထိုင်နေပြီး နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်လက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ထားမိကြသည် ။
" ချစ်တယ်နော် ယွန်းဂီ...."
ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီနေသည့် ယွန်းဂီရဲ့နဖူးကိုဆော့ဂျင် ငုံ့နမ်းပြီးပြောလိုက်မိသည် ။
" ကျွန်တော်လည်း အကို့ကိုအရမ်းချစ်တယ်...."
" ဟေ့ကောင်... ဆော့ဂျင်..."
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့အသံကြောင့် အသံလာရာဆီသို့ နှစ်ယောက်သားလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဆော့ဂျင်ရဲ့အဖေဖြသ်နေလေသည် ။
" အဖေ...."
ဆော့ဂျင် အလန့်တကြား ခေါ်လိုက်မိပြီးနောက် နှစ်ယောက်သား ကပျာကယာထလိုက်မိကြလေသည် ။
" မင်းပြောတော့ သူနဲ့ရိုးရိုးတန်းတန်းခင်တာပါဆို... ဒါ ရိုးရိုးသားသားခင်တာလားကွ..."
အဖေက ဆော့ဂျင်တို့အနားကိုရောက်လာခဲ့ပြီး လက်ညှိုးထိုးကာ ဒေါသတကြီးအော်လေသည် ။
" ဦးလေး ကျွန်တော်ပြောပြပါရစေ..."
" မင်းပါးစပ်ကိုပိတ်ထား... မင်းတို့နှစ်ယောက် ဒီဘက်ထွက်သွားတယ်ဆိုလို့ ငါမယုံလို့လိုက်ကြည့်တာ... တောက် ငါကွာ...."
ဆော့ဂျင်ရဲ့အင်္ကျီစကိုဆွဲပြီး ထိုးရန်ပါပြင်နေသည့် ဆော့ဂျင်အဖေကြောင့် ယွန်းဂီ ဆော့ဂျင်အဖေရဲ့ဆော့ဂျင်ကြားထဲဝင်ရပ်ကာတားလိုက်မိသည် ။
" ကောင်လေး... မင်းဖယ်...."
" ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ချစ်တာဘာများမှားနေလို့လဲအဖေ...."
ဆော့ဂျင်က သူ့အင်္ကျီကိုဆွဲထားသည့် အဖေ့လက်ကိုဆွဲဖြုတ်ပြီး အော်ကာပြောလိုက်သည် ။
" မင်းတို့ကယောက်ျားချင်းလေ... မင်းမရှက်ပေမယ့် ငါရှက်တယ်ကွ...."
" ယောက်ျားချင်းလည်း ချစ်လို့မရဘူးလို့ အဖေ့ကိုဘယ်သူကပြောလဲ...."
YOU ARE READING
Mysterious Love Circle ( Completed )
Fanfictionကံကြမ္မာဆိုတာ သိပ်ကိုဆန်းကြယ်လွန်းလှတယ် တစ်ချိန်ကကိုယ်အချစ်ရဆုံးသူဟာ အမုန်းရဆုံးသူအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့သလို ဖြစ်ပြီးသား အတိတ်ဆိုးတွေဟာလည်း ပစ္စုပ္ပန်မှာတစ်ဖန်ပြန်လည် အသက်ဝင်လာတတ်လေသည်။ ကံၾကမၼာဆိုတာ သိပ္ကိုဆန္းၾကယ္လြန္းလွတယ္ တစ္ခ်ိန္ကကိုယ္အခ်စ္ရဆံုးသ...
