Güney Kore Milli İstihbarat Şefi Min Yoongi, Park Jimin'in güzelliğine kapılırken ikisini de tehlikeli bir oyunun içine çektiğinden habersizdi. Üstelik Jimin'in geçmişi bir avcı gibi peşini bırakmazken saklamakla yükümlü olduğu büyük bir sırrı vardı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"işler sarpa sardığında seni koruyacağım şafaktan gün batımına kadar seninle olacağım
🎼 zayn ft. sia - dusk till dawn 🎼 khaled mouzanar - mreyte ya mreyte
Yoongi, önce dudaklarına dokunan tüy gibi hafif dokunuşu hissetti, sonra da göğsüne yaslanan ağırlığı. Gözlerini aralamadan yerinde kıpırdanmaya çalıştığında ise hasret kaldığı kiraz çiçeklerinin kokusu ciğerlerine dolmuştu. Göz kapaklarını usulca aralamasını sağlayan şey de buydu. Başını hafifçe çevirdiğinde gördüğü ilk şey çıplak göğsüne dalgalar halinde dökülen sarı tutamlardı.
"Jimin?" dedi uykulu sesiyle.
Jimin ise iç geçirdi usulca. "Seni uyandırdım mı?" Parmak uçları Yoongi'nin çıplak göğsünde hayali işaretler çiziyordu. "Çok yorgun görünüyorsun. Uyumaya devam et lütfen."
"Jimin," Yoongi, bu sefer gerçekten de doğrulmaya çalıştığında ise Jimin, elini sertçe omzuna bastırarak yatak odasına girmek istemediği için üzerinde uyuyup kaldığı koltuğa çiviledi onu. "Dinlen." dedi bir kez daha. "Enerjiye ihtiyacın olacak."
Ses tonu Jimin'den duymaya alışık olmadığı kadar sertti. Her zaman barındırdığı o ahenkli tınıdan sıyrılmış, ezgilerini kaybetmişti sanki. Yoongi, elini kaldırıp koluna dokundu. Elini çıplak teninin üzerinden kaydırarak omuzlarına ulaştığında Jimin, titrek bir nefes alarak tekrar biraz daha sokuldu koynuna.
"Üşeyeceksin." dedi Yoongi yumuşacık bir sesle. "Mevsimden haberin var mı senin?"
Bu konuşmayı bir kez daha yapmışlardı. Yoongi yine Jimin'i ince giyindiği konusunda azarlamış, Jimin ise her zamanki gibi arsız cevaplar vermişti ama şimdi sessiz kalmayı tercih ediyordu. Yoongi'nin sıcak elleri sırtında ve omuzlarında gezinirken ağzını açıp tek kelime etmedi. Yoongi, bir kez daha kıpırdanarak onu kollarının arasına alabileceği rahat bir pozisyon buldu. Sıkıca sardı bedenini.
"Böyle iyi mi?"
Jimin yine sessiz kaldı. Yoongi onun nefes alıp almadığından bile emin değildi. Kıpırtısız bir şekilde yatıyordu kollarının arasında. Yoongi'nin elleri ensesine dökülen sarı saç tutamlarına uzandı. Ona doyasıya dokunmak, okşamak ve kokusunu ciğerlerine doldurmak istiyordu. Onun için endişelenerek geçirdiği günlerden sonra tek istediği buydu.
Ama bir gariplik vardı.
"Buraya nasıl geldin?" diye sordu burnunu saçlarının arasına dayayıp günlerdir aklından çıkmayan kokuyu derin derin solumadan hemen önce.
"Geldim işte." Dedi Jimin. Ses tonu yine Yoongi'nin içini sızlatacak kadar monotondu. "Senden istediğim bir şey var. Yapabilir misin?"
