Saplantılı Aşk ❤

BÖLÜM 2

Bugün hafta sonuydu. Ne güzel iş yoktu.Ama dünkü iş yemeğine Buğra beyin arabasıyla gidince benim arabam işyerinde kalmıştı.Bugün gidip arabamı işyerinin otoparkından almaliydim. Eşorfmanlarımi cektim üzerime. Saçlarimida at kuyruğu yaptim . Arabamı alınca sahil kenarına gidip  yürüyüş yapmayı düşünüyordum.
Şirketin önüne nihayet vardım.Otoparka gidip arabamı alacaktim.Gelmisken odamdan incelemem gereken birkaç evrağida alıp öyle dönecektim. Şirketin içi boşken ne kadar huzurluydu. Odama gidip evrakları aldım.Sonra çıktım.Odamin yanında Buğra beyin odası olduğundan kapısını açık gördüm.İcerde Buğra bey vardı.Göz göze geldik.
-Sila hanim hayırdır burada ne işiniz var.
Buğra bey bunu sorduktan sonra gözleri üzerime kaydı.Üstümde esorfmanlarim vardı.
_Arabam otoparktaydi onu almaya gelmişken birkaç evragi evde incelemek için burdan almaya geldim.Asil sizi sormalı sizin ne işiniz var.
-Biliyorsunuzki yeni olduğum için adapte olmaya çalışıyorum.Ne kadar çok çalışırsam benim için o kadar iyi.Çunku babam tamamiyle bu şirketi bana bırakacak. Babamın türlü emeklerle kurduğu bu yeri daha da iyi yerlere getirmek istiyorum.
Şaskindim bu adam ne kadar azimliydi.Gün gün beni sasirtiyordu.ilerde iyi bir yönetici olacağı şimdiden belliydi.
İyi günler deyip arkamı dönüp odasından çıkıyordum.Ama birden belimden iki koluyla beni sarıp gitme dedi.Saskindim bu adam ne yapmaya çalışıyordu.
-Sila hanim sizden hoslaniyorum.Boyle kimseye açık açık birsey daha önceden söylememiştim.Ama inanın sizi ilk gördüğüm andan beri sizde beni kendinize çeken birsey var. İş zamanlarında iş dışında birsey konuşmuyorsunuz.Sizi daha yakından tanımak istiyorum.Lütfen beni yanlış anlamayın.

Şaskindim ne diyeceğimi bilmiyordum. Ne demeliydim onuda bilmiyordum.Kalbimin kapılarını Murattan sonra kimseye açmamıştım.
-Birsey demek zorunda değilsin. Sadece bana şans ver iş dışında disaridada bulusalim .
Nazikçe teklifini reddetip odasından ciktim. Arabama binip ayrıldım oradan.Kalbim küt küt atıyordu ne oluyordu bana böyle..
***
2 ay sonra...
Buğra beyin teklifini reddettikten sonra bir daha benle bu konu hakkında hiç konuşmadı .İş dışında hiç konuşmuyorduk.Buğra bey benle fazla konuşmuyordu bile.Icim içimi yiyordu acaba gerçekten benden hoslanmismiydi.
Yine bir sabah odasına bir evrak bırakmak için girdim.Başını masasının üzerine koymuştu neyi vardı.
-Iyimisiniz Buğra bey.
-Basim agriyor biraz Sila .Evrakları bırakabilirsin sonra bakarım.
Çok kısa cevaplar verdi her zamanki gibi yüzüme bakmiyordu.
Artik dayanamadim bu duruma.
-Bugra bey neden yüzüme bakmiyorsunuz.
Buğra bey sorumu duymamazlıktan gelip başını ellerinin üstünde masaya koydu. Daha fazla dayanamadım. Size bir soru sordum neden duymamazlıktan geliyorsunuz dedim.Iyice yakınına gidip soyledim .
O an Buğra bey ayağa kalktı yanıma yaklasti.Aramizda nerdeyse hiç boşluk kalmamıştı.Kalbim küt küt atıyordu.Beni kendine çekip dudaklarını dudaklarıma bastırdı.Beni öpmeye başladı.Ben şok olmuştum.Onu itmek engellemek istiyordum.Ama bir yanımda gitmesin istiyordu.
-İşte bu yüzden Sila .Senin yüzüne bakınca doya doya öpmek sana sarılmak istiyorum dedi.
Ne diyeceğimi bilemedim afalladim.  Yanaklarım kıpkırmızı olmuştu.Acaba ondan hoşlanıyormuydum..Bu hisse neyin nesiydi. Uzun süredir hiç böyle hissetmemiştim.