Saplantılı Aşk ❤

Bölüm-22"Nişan"

Haftalar sonra...
Buğra ile yaşadığım tartışmadan sonra haftalar geçmişti. O günden sonra Buğra hiç ortalarda görülmemişti. Ama duyduğuma göre kafasını toplamak için yurt dışına çıkmıştı.Böylesi daha iyiydi.
Tabi bu süreçte Muratgilin şirketinde işe başlamıştım.Nisaýi da kreşe vermiştim.Şimdilik hayatımda hersey huzurlu gidiyordu.Murat her zaman bana karşı anlayışlı ve nazikti.
Nişan hazırlıklarına başlamıştık.1 hafta sonra nısanlanacaktık.Nişan olana kadar huzursuzdum.Çünkü her an Buğra'nın bir yerlerden çıkıp bunu mahvedecek diye öyle çok korkiyordum ki.Ama bunu Murata belli etmiyordum.
Resmen düğün için hazırlıklara başlamıştık.Dugunu yapacağımız yere kadar tutmustuk.Gelinlige kadar belliydi.Bunlar hep hayalim olan seylerdi.Hersey istediğim gibiydi.Ama birsey eksikti.Murata aşık değildim.Onu sevmek için kendimi zorlasamda olmuyordu. Sevgi denen şey ne zordu.
Ama Murat  her zaman benden istemediğim bir şeyi yapmamı istemeyecekti.Onun için yanında olmam yeterdi.O da farkındaydı ona karşı hislerimin ama her ne olursa olsun hep yanımda olacağını söylüyordu.
Ve 1 hafta geçmiş nihayet nişan günüm gelmişti.Nişan için güzel bir otelde yer tutmustuk.Tüm misafirler oradaydı.Basta Muratin ailesi beni istemeselerde onlarda kabullenmislerdi. Nişanda onlarda vardı. Uzun süredir babam dediğim adam ortalarda yoktu. Oysa artik her zaman yanımda olacağını söylemişti ama sözünü tutmamisti.Murat benimde ailemden birisi olsun diye onuda çağırmıştı nişana.Ailesinin ondan ne kadar nefret ettiğini bile bile çağırmıştı babamı. Benim mutlu olmamı istiyordu hep.
Pudra bembesi bir abiye giymiş.Saçlaŕımıda açık bıraktırmıstim. Saçlarımın ucu dalgalıydi ve başımda pudra pembesi bir taç takılıydı. Murat benden gözlerini alamamıştı. Hersey hıphızlı ilerliyordu.Yüzükler parmağımıza takıldı ve kırmızı kurdele kesildi.Misafirler alkış tutuyordu.Hayatımda en istediğim anlardan biriydi bu ama o an mutlu olmam gerekmezmiydi. Ama ne olursa olsun mutlu gibi görünüyor gülumsuyordum etrafa. Nişan kurdelesini kesildikten sonra gelen misafirlerin masasında gezmeye başladık Muratla .Murat bir an elini elime uzattı ve sessizce kulağıma fısıldadı
"Elini tutabilirmiyim"
Başımı onaylarcasınsa salladım. Ne kibar bir adamdı böyle elimi tutmak için bile izin alıyordu. Elimi tuttuğunda bir tuhaf hissettim.Halbuki eskiden sevgiliyken hep tutardı.Ama bu sefer farkliydi ben onu eskiden olduğu gibi sevmiyordum.
Masa masa gezdik Muratla en son masaya geldiğimde karşıdan gelen adamı gördüğüm an zaman durdu sanki.Sanki herkes donmuş ve sadece ikimiz varmış gibi karşı karşıyaydık.Gözlerim onda ellerim ise Murat'ın ellerindeydi.
Buğraydı bu ..uzun zman sonra çıkıp gelmişti. Hem de nişan günümde.Bir an gözüm ellerine kaydı.  Avucunun içinde kocaman  bir yara izi vardı.Bu benim eserimdi.Onun kalbimde bıraktıği enkazın yanında onda bu iz neydiki..