BÖLÜM-18- "Evlenelim"

268 8 0
                                    

İşten ayrılmamın üzerinden bir hafta geçmiş ve ben hala iş bulamamıştım.Bunca sıkıntımın ardından birde bu çıkmıştı.Nisada son günlerde huzursuzdu. Herşeye ağlıyor, küsüyordu. Sürekli babasını görmek istiyor göremeyince ağlıyordu.Yıne bir gün yemek masasında otururken ona yemek yedirmeye çalışmış ama basaramamıstim. Yine yemek yemiyor ve ağlıyordu.Bakıcısı Filizden Buğrayı aramasını Nisa'nın huzursuzlandıgıni onu görmek istediğini söylemesini istedim.Ben Buğrayı telefonla aramak istemeyince bakıcısına arattım.Bakıcısının bize faydası oluyordu ama evin içinde ne oluyorsa Buğraya anlattığından adım gibi emindim.
Bakıcısının Buğra'yı aramasının üzerinden bir saat daha geçmeden Buğra Nisayi aldi ve bakıcısıyla gittiler.Tabikide bilerek kapıya çıkmamış Buğra ile karşılaşmamıştım. Evde şimdi yalnızdım biraz uzanıp kafayı dinleyeyim derken kapı çaldı.Kapıyı açtığımda karşımdaki kişi Murat'tı.
"Murat ne işin var burda neden peşimi bırakmiyorsun"
"Evet bırakmıyorum peşini birakmayacağimda.Deli gibi mutsuzsun benim gibi yalnızsın Sıla.Seni iyi tanıyorum.Mutlu olduğun zaman gözlerinin içi gülerdi.Şimdi adeta bir enkaz gibisin.Hatanin en büyüğünü seni bırakarak yaptım.Mutsuzum.Nereye baksam her yerde sen. Kalbimde sen aklımda sen ah bir beni dinlesen. "
"Murat git lütfen şimdi biri gelip görecek seni yanlış anlayacak"
" O biri dediğin kişi Buğra mi Sıla ? Onu neden bu kadar düşünüyorsun."
"Saçmalama Murat! Benim Buğradan falan çekindiğim yok"
"Olmasında zaten.Hem o adam seni sevmiyor Sıla.Sen burda mutsuz, dururken şimdi başka bir kadınla birlikte sizin kızınızla eğleniyorlar"
" Saçmalama o başka kadın dediğin kızımın bakıcısı Murat"
"Kızının bakıcısını biliyorum.Bu başka bir kadın Sıla başka bir kadın"
"Yalan söylüyorsun Murat."
"Yemin ediyorum yalan söylemiyorum. Gözlerimle gördüm .Bana inanmıyorsan kendi gözlerinle gör.Bana bir kere inan yalvarırım. Nerde olduklarını biliyorum.Gel gidelim uzaktan bir bak kendi gözlerinle gör"
Artik dayanamayıp kabul etmiştim.Murata inanmıyordum Buğra bu kadar alçalmış olamazdı.Pişman olup beni sevdiğini söylediği halde başka biriyle görüşüyor olamazdı.
Muratla beraber dediğin yere gittik.Evet Buğra oradaydı. Ve yanında tanimadigim başka bir kadın.Buğra kadına sevgi dolu bakıyordu.Yanlarında da Nisa. Bu adam utanmadan birde kızımıda mi götürmüştü bu kadının yanına.Bu kadınami alıştırmaya çalışıyordu kızımı. Kızım bu yüzden mi bu aralar bana karşı bu kadar huzursuzdu.Tüm gördüklerim yetmezmiş gibi Buğra yanındaki kadına sımsıkı sarılıp yanaklarından öpüverdi.Ve ben tüm bunları Muratla yanyana uzakta seyrediyordum.Gözlerim doldu boğazım düğümlendi.Hemen gidip bunun hesabını soracaktim ki Murat kolumdan tutuverdi.
"Sıla gitme.Kendini bu adama karşı küçük düşürme.Hem gidip ne diyebileceksinki. Evli değilsin hicbirşeyi değilsinki hesap sorasın.Lütfen gitme"
Olduğum yerde kalakaldım.Ne ileri ne geri gidiyordum. Ve ağzımdan kaderimi değiştirecek o cümle çıkıverdi.
"Teklifin hala geçerlimi Murat"
Murat şaşkın gözlerle gözlerimin içine bakıyordu.Söyledigim söz karşısında adeta şok geçirmişti.Öylece kalakalınca birdaha aynı soruyu sordum.
"Murat teklifin hala geçerli mi?"
Murat şaşkın vaziyette kekeleyerek cevap verdi.
"Ee... eeevv.....evvvveeettt"
"Öyleyse evlenelim Murat"

Ve o cümle ağzımdan dökülüvermişti.
Muratla evlenmeyi düşünmeyen ben evlenelim demiştim. Peki Muratla olurmuydu. Mutlu olabilirmiydim.Bunlari düşünmeden karar vermiştim.Herseyi düşündüğüm halde başıma bu kadar talihsiz şeyler geliyorsa varsın bir kerede düşünmeden yaşasaydım.Bir insan daha ne kadar mutsuz olabilirdi ki?

Saplantılı Aşk ❤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin