Forever Your's

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Ομολογώ πως δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά το βράδυ. Πάλευα συνεχώς με τις σκέψεις μου. Όσες υποσχέσεις και να έδινα στον εαυτό μου πως θα έμενα μακριά από τον Ντάνιελ μου ήταν απίθανο λόγω της δουλειάς. Είχε ξημερώσει λοιπόν και έπρεπε να ετοιμαστώ για να συναντήσω τον Ντάνιελ στο κλαμπ. Δεν μου ήταν ευχάριστο αλλά έπρεπε. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο. Στην συνέχεια ντύθηκα πολύ απλά βάζοντας ένα τζιν με ένα κολλητό άσπρο μπλουζάκι. Τα μαλλιά μου τα άφησα κάτω σπαστά, βάφτηκα ελαφρά και έφυγα. Δεν πρόλαβα ούτε να φάω. Έκανα όσο πιο γρήγορα γινόταν για να τελειώνω με τον Ντάνιελ όσο πιο σύντομα. Λίγα λεπτά μετά ήμουν εκεί.

-Καλημέρα. Είπα μπαίνοντας μέσα.

-Καλημέρα και σε εσένα, έλα κάθισε. Μου είπε ο Ντάνιελ.

Ήταν ντυμένος απλά και εκείνος. Ένα μαύρο παντελόνι, ένα άσπρο κοντομάνικο μπλουζάκι και το ρολόι στο χέρι ήταν αρκετά για να κάνουν κάποιον να τον κοιτάζει.

-Θα ήθελα να μπούμε στο θέμα Ντάνιελ. Του είπα κάνοντας μια γύρα στον χώρο.

-Έχω πάρει πρωινό και καφέ, θα ήθελες λίγο; Με ρώτησε.

-Όχι Ντάνιελ, δεν θελω τίποτα. Μόνο να τελειώνουμε. Απάντησα σκληρά.

-Ξέρεις Έμμα προσπαθώ πάρα πολύ μαζί σου. Προσπαθώ για χάρη του πατέρα σου να είμαι καλός μαζί σου αλλά μάλλον δε σου αρέσει αυτός ο τρόπος. Μου είπε.

-Κοίταξε να δεις πως έχει το πράγμα. Σε ανέχομαι λόγω της συνεργασίας μας αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα γίνουμε φίλοι. Μπορούμε να προχωρήσουμε τώρα παρακάτω; Του απάντησα.

-Φυσικά. Όπως βλέπεις ο χώρος είναι διώροφος. Τι θα πρότεινες να γίνει; Με ρώτησε.

-Θα ήθελα στον πάνω όροφο να υπάρχουν δύο γραφεία. Ένα για εσένα και ένα για εμένα. Επίσης προτείνω ενα χρηματοκιβώτιο σε έξυπνο μέρος όπως επίσης και τουαλέτες στον πάνω όροφο. Είπα.

-Ακριβώς τα ίδια σκεφτόμουν και εγώ. Σχετικά με την λειτουργία του κλαμπ; Με ρώτησε.

-Θα ήταν έξυπνη ιδέα αν δύο φορές την βδομάδα είχαμε γυναικεία βραδιά όπου θα χορεύουν διάφοροι άντρες. Είπα.

-Δεν το είχα σκεφτεί καθόλου αυτό και είναι πολύ καλή ιδέα. Μου είπε έκπληκτος.

-Ωραία οπότε ανέλαβε τα εσύ με τους σωστούς ανθρώπους και είμαστε εντάξει. Να πηγαίνω τώρα. Είπα.

-Όχι τόσο γρήγορα. Είπε ο Ντάνιελ σταματώντας με.

-Τι άλλο θα ήθελες; Τον ρώτησα.