Η ώρα περνούσε και σιγά σιγά θα έφταναν όλοι και εγώ δεν είχα τι να βάλω.
-Έμμα έχω κρατήσει κάποια φορέματα σου από όταν ήσουν έφηβη. Είναι ακόμα στην μόδα πάνε φόρεσε κάποιο. Πρότεινε η μαμά.
-Ω θεέ μου, με σώζεις. Είπα.
Πήγα στο εφηβικό μου δωμάτιο και ψάχνοντας το μόνο ωραίο φόρεμα που βρήκα ήταν ένα μίνι κόκκινο κολλητό φόρεμα με τιράντες. Αυτό το φόρεμα ήταν μοναδικό. Ήταν το φόρεμα που φορούσα την πρώτη μου φορά με τον Ντάνιελ. Φορώντας λοιπόν το φόρεμα εκμεταλλεύτηκα την στιγμή για να κάνω κάτι. Αποφάσισα να φτιαχτώ ακριβώς όπως εκείνη την ημέρα για να δω πως θα αντιδράσει. Έβαλα λοιπόν το φόρεμα, έπιασα τα μαλλιά μου ψηλή κοτσίδα και έβαλα απλά σνίκερς. Βρήκα ακόμα και τα ίδια κοσμήματα κρατημένα στο δωμάτιο μου. Χρυσούς κρίκους με χρυσό λεπτό κολιέ. Κοιτάζοντας τον εαυτό μου για λίγο στον καθρέφτη νόμιζα πως έχω γυρίσει χρόνια πίσω. Τις σκέψεις μου διέκοψε το κουδούνι. Άκουσα πως είχε έρθει ο Ντάνιελ μαζί με τους γονείς του και ήξερα ότι τώρα ήταν η ώρα μου να κατέβω στο σαλόνι. Κατέβηκα πριν ακόμα προλάβουν να μπουν μέσα και ενώ ο Ντάνιελ κοίταξε μια φορά χωρίς να συνειδητοποιήσει τι φοράω ξανακοίταξε αμέσως και έμεινε με ανοιχτό στόμα.
-Γαμώτο! Ξεφώνισε.
-Ντάνιελ που πήγαν οι τρόποι σου; Τι έπαθες; Τον ρώτησε ο μπαμπάς του.
-Μόλις θυμήθηκα ότι πρέπει να κάνω ένα σημαντικό τηλεφώνημα. Πηγαίνετε και έρχομαι. Είπε.
Εγώ κατέβηκα και οι γονείς του Ντάνιελ με φίλησαν και με αγκάλιασαν.
-Έμμα ξέχασα να σε ενημερώσω. Ο Μιγκέλ δεν θα έρθει κάτι προέκυψε. Είπε η μαμά.
-Κρίμα. Πάω να δω τι κάνει ο Ντάνιελ. Ίσως είναι θέμα του κλαμπ. Είπα.
Καθώς προχωρούσα προς την αυλή τον βρήκα να κάθεται όρθιος μπροστά από την πισίνα και να καπνίζει. Πήγα δίπλα του άρπαξα το τσιγάρο και έκανα μια τζούρα.
-Μα τι κάνεις; Εσύ δεν κάπνιζες. Είπε έκπληκτος.
-Υπάρχουν πολλά πράγματα που κάνω πλέον ενώ δεν έκανα παλιά. Συνέβη κάτι και βγήκες έτσι ξαφνικά έξω; Ρώτησα περιμένοντας να ακούσω αυτό που ήθελα.
-Όχι απλώς ήθελα να κάνω ένα τσιγάρο. Είπε και έσκυψε το κεφάλι του.
-Δεν με ξεγελάς αλλά ας υποθέσουμε ότι σε πιστεύω. Είπα κάνοντας μια τελευταία τζούρα και στην συνέχεια πήγα να μπω στο σπίτι.
ESTÁS LEYENDO
Forever Your's
Historia Corta-Ελπίζω αυτό το φόρεμα να μην είναι απο τα αγαπημένα σου. Είπε και ήρθε ακριβώς μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής. -Και γιατί ρωτάς; Ρώτησα καρφώνοντας τα μάτια μου στα δικά του. -Για αυτό... Ειπε και ένιωσα τα χέρια του με μια μόνο κίνηση να σκίζου...